نگاه علمی به شرکت‌های دانش بنیان وجود ندارد
مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان گفت: در نهادهای دولتی نگاه تخصصی در خصوص شرکت‌های دانش بنیان محدود بوده و اغلب نگاه‌ها علمی نیست؛ دولت باید با گماردن بازرسانی دلسوز و دریافت بازخورد از شرکت‌های دانش‌بنیان نقاط ضعف را احصا و برای رفع آن اقدام کند.
ایسنا/قزوین مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان گفت: در نهادهای دولتی نگاه تخصصی در خصوص شرکت‌های دانش بنیان محدود بوده و اغلب نگاه‌ها علمی نیست؛ دولت باید با گماردن بازرسانی دلسوز و دریافت بازخورد از شرکت‌های دانش‌بنیان نقاط ضعف را احصا و برای رفع آن اقدام کند.
سیدبابک حسینی‌مقدم، مدیرعامل شرکت دانش بنیان پالایش صنعت هیراب با داشتن مدارک کارشناسی مکانیک از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد مکانیک از دانشگاه علم و صنعت، کارشناسی ارشد عمران و محیط‌زیست از دانشگاه سراسری محیط‌زیست و رتبه هفت دکترا در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: سال ۸۹ بعد از گرفتن مدرک کارشناسی ارشد به دوره سربازی اعزام شدم و در ماه‌های پایانی این دوره در یک شرکت واردکننده تجهیزات تصفیه آب و فاضلاب مشغول به کار شدم؛ بعد از مدتی دیدم که بسیاری از تجهیزات وارداتی را می‌توان احداث کرد، این امر را با مدیران شرکت در میان گذاشتم ولی پاسخ مثبتی دریافت نکردم به همین جهت از شرکت خارج شدم.
مدیرعامل این شرکت دانش بنیان عنوان کرد: بسیاری از افرادی که واردکننده هستند تفکرشان مبنی بر این است که کالاهای وارداتی هیچ نقصی ندارد و اگر کالایی با نقص مواجه شد خرابی ایجادشده ناشی عدم مصرف صحیح توسط مصرف‌کننده است.
وی بیان کرد: با هزینه شخصی که حاصل تدریس‌های خصوصی بود به‌صورت ابتکاری اقدام به ساخت دستگاه‌های تصفیه آب و فاضلاب کردم و آن‌ها را سال ۹۲ در نمایشگاه آب و فاضلاب عرضه کردم و به‌این‌ترتیب مشتری‌های خود را پیدا کرده و قراردادهای کوچک منعقد کردم.
حسینی مقدم اشاره کرد: یک ماه بعد از نمایشگاه طی یک دوره درگیر بیماری شدم.
سال ۹۳ شرکت را تأسیس کرده و بعد از طی دوره درمان خود فعالیت شرکت از سال ۹۵ آغاز شد.
وی تصریح کرد: در استان قزوین به دلیل بالا بودن مصرف کلر در سیستم آب‌رسانی برای کاهش مصرف کلر دستگاهی طراحی و احداث کردم که در دنیا نمونه مشابه ندارد.
موانع سد راه شرکت‌های دانش بنیان چیست؟
این پژوهشگر در خصوص موانع سد راه شرکت‌های دانش‌بنیان گفت: برای ثبت یک شرکت موانع بسیاری وجود دارد، در ابتدا بایستی یک سری فرم را در اداره ثبت‌اسناد تکمیل کرد که گاهی این روند چندین مرتبه رفت‌وبرگشت داشته و دو ماه زمان می‌خواهد، این در حالی است که در سایر کشورها این روند به‌صورت اینترنتی و طی دو ساعت انجام می‌شود.
وی ادامه داد: مرحله بعدی دریافت کد اقتصادی است که اداره کل امور مالیاتی برای ارائه این کد مجوز تأسیس و بهره‌برداری می‌خواهد، به همین منظور شرکت‌هایی که در جهت مشاوره و یا تولید تأسیس‌شده باشند باید از سازمان صمت مجوز تأسیس و یا بهره‌برداری دریافت کنند.
حسینی مقدم عنوان کرد: وجود کارگاه شرط سازمان صمت برای صدور مجوز است؛ برای تولید باید قرارداد وجود داشته باشد و وجود پروانه بهره‌برداری لازمه انعقاد قرارداد است.
وی تأکید کرد: در حقیقت می‌توان گفت این روند یک دور باطل است؛ یک شرکت دانش‌بنیان چگونه بدون وجود مجوز و کد اقتصادی می‌تواند قرارداد منعقد کند.
مدیرعامل شرکت پالایش صنعت هیراب یادآور شد: سال ۹۵ یک قرارداد با شهرداری تهران منعقد کردیم تا دستگاه آشغال‌گیر بسازیم که در گام نخست ماکت تهیه و ارائه شد و درنهایت دستگاه ساخته و تحویل شهرداری شد، مبلغ قرارداد ۸۲۰ میلیون تومان بود که دستگاه موردنظر را با هزینه شخصی ساخته و تحویل دادیم ولی متأسفانه تاکنون ۷۰۷ میلیون تومان از قرارداد موردنظر پرداخت نشده است.
وی افزود: نمونه اولیه و ماکت ساخته شده را برای معرفی به نهادهای دولتی و خصوصی برده و طرح خود را نیز به این شرکت‌ها ارائه کردم، ولی در نهادهای دولتی نگاه تخصصی محدود بوده و اغلب نگاه‌ها سیاسی است.
حسینی مقدم تشریح کرد: شرکت‌های پالایشگاهی و پتروشیمی از دستگاه‌های تصفیه‌کننده استفاده می‌کنند، ولی متأسفانه یک شرکت دانش‌بنیان با سابقه کمتر از پنج سال فعالیت نمی‌توانند در مناقصه‌ها برنده شوند و علاوه بر آن نیز ۳۰ درصد امتیاز مناقصه‌ها را امکانات فنی و ۳۰ درصد نیز سابقه کاری شامل می‌شود به همین دلیل عملاً شرکت‌های دانش‌بنیان نمی‌توانند برنده مناقصه وزارتخانه‌ها باشند، به همین منظور قانون جدیدی تصویب‌شده تا پیرو آن نهاد علمی و فناوری ریاست جمهوری به‌عنوان واسط نقش تسهیلگر را داشته باشد ولی متأسفانه دستگاه‌ها به این قوانین پای بند نیستند و آن را اجرایی نمی‌کنند و تفکر سنتی دارند.
روند اصلاح موانع کُند است
وی با تأکید بر این‌که روند اصلاح موانع کُند است، گفت: دولت باید با گماردن بازرسانی دلسوز و دریافت بازخورد از شرکت‌های دانش‌بنیان نقاط ضعف را احصا و برای رفع آن اقدام کند.
این پژوهشگر ضمن گلایه از عدم‌حمایت دستگاه‌ها از شرکت‌های دانش‌بنیان تأکید کرد: اگر بخواهیم برای دریافت مطالبات خود از دستگاه‌های مربوطه شکایت کنیم باید سه درصد از کل مبلغ را که برای طلب ما معادل ۲۱ میلیون تومان است را به‌حساب قوه قضائیه واریز کنیم که عملاً امکان پرداخت این هزینه برای ما وجود ندارد سؤال اینجاست که چرا شرکت‌های دانش‌بنیان از این قاعده مستنثی نیستند؟
وی اظهار کرد: برای ساخت دستگاه موردنظر برای شهرداری تهران ۲۳۰ میلیون تومان مواد اولیه خریداری کرده و ۶۰ میلیون تومان نیز هزینه بیرون کارگاهی پرداخت کردم، هم‌چنین ۱۵۰ میلیون تومان برای دستمزد مهندس و کارگران هزینه کردم.
حسینی مقدم در پایان گفت: کارگاه این شرکت در شهرک صنعتی لیا مستقر است که به دلیل ضرر مالی و متعهد نبودن طرف‌های قرارداد دیگر امکان ادامه راه برای این شرکت وجود ندارد.
انتهای پیام
