سلام بارزانی: کردهای سوریه مشکلاتشان را در تعامل با دمشق حل کنند/پ ک ک جاده صاف کن سیاست‌های استعمار در منطقه
روزنامه نگار کرد ساکن نروژ گفت: کردهای سوریه می‌توانند در یک پروسه سوری-سوری و نشستن دور میز مذاکره با دمشق، مشکلات خود را حل کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، خاورمیانه بعد از حملات 11 سپتامبر وارد مرحله جدیدی از تحولات شد، پ.ک.ک نیز بر همین اساس ساختار تشکیلاتی خود را گسترش داده و از سال 2003 تا 2011 در 3 کشور سوریه، عراق و ایران شاخه‌های اقماری خود را تاسیس کرد.
تحولات سال 2011 در سوریه نقطه آغاز حرکت کردهای سوریه و منطقه شد.
پ.ک.ک از ناتوانی دولت مرکزی سوریه استفاده کرده و مناطق کردنشین شمال سوریه را اشغال و یک اداره خودگردان تشکیل دادند.
سیاست آنکارا نیز از سال 2015 به بعد علیه جریان پ.ک.ک در شمال سوریه تغییر کرد و این تغییر رویکرد در قالب سه عملیات «سپر فرات»، «شاخه زیتون» و «چشمه صلح» در شمال سوریه خود را نشان داده است.
تمام این اتفاقات و درگیری‌هایی که در شمال عراق و شمال سوریه در حال جریان است به بهانه حضور پ.ک.ک در این مناطق است.
در این خصوص با سلام بارزانی روزنامه نگار کرد ساکن نروژ مصاحبه‌ای ترتیب داده شده که در ادامه از نظر خوانندگان می‌گذرد.
تسنیم: ارزیابی شما از سیاست‌های امروز پ.ک.ک چیست؟
سلام بارزانی: سیاست بی شرمانه و غلط احزاب کردهای ترکیه و مخصوصاً پ.ک.ک سر آنها را به سنگ زده و هوش از سر آنها برده است.
وقتی کسی خودش خانه نداشته باشه و تصمیم به ساخت خانه برای همسایه‌اش بگیرد بی شک نباید چشم طمع به خانه همسایه داشته باشد.
می‌گویند 20 میلیون کرد در ترکیه وجود دارد، اما 2 میلیون نفر نیز نمی‌توانند به زبان کردی صحبت کنند.
زبان، شناسنامه هر کسی است.
زمانی می‌گفتند کردی صحبت کردن در داخل ترکیه ممنوع است، سئوال اینجاست اصلاً چرا 90 درصد اعضای پ.ک.ک کردی نمی‌دانند، چرا بیشتر آنها در اروپا زندگی می‌کنند و خود و فرزندانشان نسبت به زبان و فرهنگشان بیگانه‌اند.
حال پ.ک.ک با این نگاه می‌خواهد کردهای عراق، سوریه و ایران را با خود همراه کند.
امیدوارم پ.ک.ک از مداخلات خیالی آزادکردن خاورمیانه دست برداشته و برای زبان و فرهنگ خود در داخل ترکیه تلاش کند.
تسنیم:کردهای سوریه باید چه رویه‌ای را در پیش بگیرند تا قربانی نیت پنهان پ.ک.ک نشوند؟
سلام بارزانی: بعد از حمله ترکیه به شمال سوریه نشست‌های متعددی برگزار شده و برای نمونه اقلیم کردستان عراق از پ.ک.ک خواست این موارد را در نظر بگیرد:
١ - تحریک نکردن ترکها در مرزهای سوریه و ترکیه
٢- پایین آوردن پرچم پ.ک.ک و عکس اوجالان در مرزهای ترکیه
٣- برگشتن پیشمرگه‌های روژ که ١� � ٪ از کردهای سوریه هستند و ازطرف آمریکا و ناتو آموزش داده شده‌اند.
4- تحویل دادن مناطق کردنشین سوریه به کردهای سوریه و خروج پ.ک.ک از شمال این کشور
اما متاسفانه پ.ک.ک هیچکدام از این موارد را اجرایی نکرد.
مشکل ترکیه در مرزهای خود با سوریه به قول آنکارا پ.ک.ک است و این واقعیت را باید کردهای سوریه باور کنند.
کردهای سوریه می‌توانند در یک پروسه سوری-سوری و نشستن دور میز مذاکره با دمشق، مشکلات خود را حل کنند.
دیگر مجالی برای خطا نیست، آمریکا که بار دیگر پشت به آنها کرد، کردهای سوریه هم می‌دانند که بودن پ.ک.ک بهترین بهانه برای حمله ترکیه به شمال سوریه است و آنکارا از این سیاست دست بردار نیست و کردهای سوریه باید عاقلانه تصمیم بگیرند.
کلید حل مشکل آنها نه در دست آمریکا، نه در پایتخت‌های اروپایی که در مذاکره با دولت سوریه است و بس.
تسنیم: پ.ک.ک که حوزه فعالیتش با نگاه تاریخی، کردستان ترکیه است، چرا امروزه به سمت کردستان سوریه رفته و تا کجا می‌تواند این رویه را ادامه بدهد؟
آیا قصد دارد حضور نیروهای ترکیه را در داخل خاک سوریه قانونی نشان دهد؟
سلام بارزانی: امروزه دارند فضا را به سمتی می‌برند که اعلام کنند ی.پ.گ ارتباطی با پ.ک.ک ندارد، اما آیا افکار عمومی کردها قبول می‌کند؟
نه، بیشتر فرماندهان اداره خودگردان سوریه، پ.ک.ک هستند.
شعارهای پ.ک.ک و عکس‌های اوجالان چرا باید در بین کردهای سوریه رواج داشته باشد، گویی در بین کردهای سوریه رهبر یا دلسوزی نیست که مردم را قانع کند به اینکه پ.ک.ک می‌خواهد آنها را آلت دست کند.
یک حقیقت این است که ما کردها همانند دیگر اقوام منطقه هزار بار بیشتر از یک خاورمیانه‌ای دمکراتیک به یک آرامش و صلح و آبادانی نیاز داریم.
برای بقای کردها و با شرافت زیستن و آزادی، اگر لازم باشد باید آماده باشیم دست از هر نام و نشان و پرچم و رنگی برداریم و این یک واقعیت است.
اروپا در اتحادیه‌اش روزگار می‌گذارند و پ.ک.ک دل بسته به شعارهای کهنه و بی اثر فقط و فقط به فکر خانه خرابی کردهاست.
یک نتیجه اینکه کردهای هر کشور می‌توانند با کشور خودشان به بهترین توافق دست یابند و بس، تجربه‌ای که در ایران و عراق هر کدام با یک روش خوب نتیجه داده است.
در آخر اینکه با قاطعیت می‌توان گفت که پ.ک.ک جاده صاف کن سیاست‌های میت و استعمار در منطقه است و این گروه نه تنها هیچ نفعی به کردها نرسانده بلکه بیشتر آسیب را کردها از همین گروه دیده‌اند.
انتهای پیام/