شیوع جهانی آنفلوانزا

ایسنا/خراسان رضوی علائم آنفلوانزای انسانی تقریبا 2400 سال پیش توسط بقراط ارائه شد، اما گردآوری اطلاعات تاریخی درباره این بیماری به دلیل شباهت آن با سایر بیماری‌های تنفسی دشوار بوده و در طول تاریخ بشر باعث ایجاد همه‌گیری‌های بسیاری شده است.
به نظر می‌رسد این بیماری در اوایل استعمار اروپا بر قاره آمریکا آغاز و از اروپا به قاره آمریکا گسترش یافته است وعلت این تصور، یک بیماری همه‌گیر شبیه آنفلوآنزا در سال 1493 بود که تقریبا کل جمعیت بومی آنتیل را پس از رسیدن کریستوفر کلمب به امریکا از بین برد.
اولین سابقه قانع کننده از این بیماری همه‌گیر، شیوع آن در سال 1580 در روسیه بود که از طریق آفریقا به اروپا گسترش یافت.
در روم بیش از 8000 نفر کشته شدند و چندین شهر اسپانیا نیز تقریبا از بین رفتند.همه گیرهای پراکنده طی قرن 17 و 18 ادامه یافت و در سال 1830تا 1833 به سرعت گسترش یافت و تقریبا یک چهارم از افراد در معرض این بیماری قرار گرفتند.
مشهورترین و کشنده‌ترین شیوع، بیماری همه گیر آنفلوانزا 1918 (همه گیری آنفلوانزا اسپانیایی آنفلوانزای نوع A، زیر گروه H1N1) بود که از سال 1918 تا 1919 ادامه داشت.
البته به طور دقیق مشخص نیست که چند نفر در این همه‌گیری کشته شدند اما برآوردها بین 20 تا 100 میلیون نفر را نشان می‌دهد.
این بیماری همه گیر به عنوان "بزرگترین هولوکاست پزشکی در تاریخ" توصیف شده است.
این تعداد تلفات عظیم ناشی از میزان بسیار بالای آلودگی تا 50 درصد و شدت علائم بود که گمان می‌رود در اثر طوفان‌های سایتوکاین(طوفان سایتوکاینی طی چند روز اول پس ازعفونت آنفلوانزا رخ می‌دهد و موجی از پاسخ سایتوکاینی و کموکاین‌های پیش التهابی برای کنترل عفونت است) ایجاد شد.
در واقع، این علائم در سال 1918 به قدری غیرمعمول بود که در ابتدا آنفلوانزا را با دیگر بیماری‌ها مانند حصبه اشتباه تشخیص دادند و در این زمان بیشترین میزان مرگ و میر ناشی از ذات‌الریه باکتریایی، عفونت ثانویه ناشی از آنفلوانزا بود.
این بیماری غیرمعمول بین 2 تا 20 درصد از مبتلایان را از بین برد و از دیگر ویژگی‌های غیرمعمول این بیماری همه‌گیر، شیوع و مرگ و میر آن در افراد جوان بود که بر اساس آمارهای منتشر شده حدود 99 درصد مرگ و میر در افراد زیر 65 سال و بیش از نیمی از افراد جوان 20 تا 40 سال اتفاق افتاد.
میزان تلفات این بیماری در سال‌های 1918تا 1919 مشخص نیست، اما تخمین زده شده که 2.5 تا 5 درصد از جمعیت دنیا کشته شدند.
همه گیری‌های بعد آنفلوانزا چندان ویران‌کننده نبود.
آنها شامل آنفلوانزا آسیایی در سال 1957 (نوع A ، H2N2) و آنفلوانزای هنگ کنگ در سال 1968 (نوع A ، H3N2) بودند و میلیون‌ها نفر را از بین بردند.
در آنفلوانزاهای بعدی به دلیل وجود آنتی بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت‌های ثانویه در مقایسه با آنفلوانزای اسپانیا در سال 1918 مرگ و میر کمتری گزارش شده است.
اولین ویروس آنفلوانزا از طیور در سال 1901 شناسایی شد که عامل ایجاد بیماری به نام "طاعون مرغ" بود و بعد از آن در سال 1931 در خوک‌ها کشف شد.
اولین گام مهم در پیشگیری از آنفلوانزا واکسن ویروس کشته شده در اثر آنفلوانزا توسط توماس فرانسیس، در سال 1944 بود.
فرانسیس به گروه محققان خود در دانشگاه میشیگان اجازه داد که با حمایت ارتش آمریکا اولین واکسن آنفلوانزا را تهیه کنند.
ارتش به دلیل تجربه آنفلوانزا در جنگ جهانی اول، هنگامی که هزاران سرباز توسط ویروس در طی چند ماه کشته شدند، درگیر این تحقیق شد.
در مقایسه با واکسن‌ها، توسعه داروهای ضد آنفلوانزا کندتر بود به طوری که در سال 1966 مجوز آمانتادین صادر شد و تقریبا 30 سال بعد، طبقه بعدی داروها (مهارکننده های نورآمینیداز) تولید شدند.
آنفلوانزا چه بیماری است؟
آنفلوانزا عفونت تنفسی ویروسی است که باعث بروز علائمی مشابه اما شدیدتر از سرماخوردگی مانند تب ناگهانی، سرفه، آبریزش بینی و ضعف شدید می‌شود.همچنین ممکن است گاهی اوقات باعث استفراغ ، اسهال و حالت تهوع (به ویژه در کودکان خردسال) شود.
علائم این بیماری یک روز تا چهار روز ادامه دارد و در بیشتر افراد طی دوهفته بدون معالجه پزشکی بهبود می‌یابند، البته در برخی موارد می‌تواند عوارض جدی از جمله ذات الریه، برونشیت و عفونت سینوس و گوش ایجاد کند.
فصل فعالیت این ویروس معمولا از اواخر پاییز تا بهار است.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، همه ساله بیماری‌های آنفلوانزا باعث 3 تا 5 میلیون مورد بیماری شدید و حدود 290هزار تا 650هزار مرگ در سراسر جهان می‌شود.
طی سال‌های اخیر در ایالات متحده، طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، سالانه بین 12000 تا 56000 نفر در اثر آنفلوانزا جان خود را از دست می‌دهند.
چگونه ویروس آنفلوانزا منتشر می‌شود؟
آنفلوانزا مسری است یعنی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود و حتی قبل از اینکه خود فرد بیمار شود ممکن است انتقال دهنده بیماری به دیگران باشد.
سرفه، عطسه و تماس با اشیایی که بیمار آن را لمس کرده باشد نیز موجب انتقال بیماری می‌شود.
شستن دستان و رعایت موارد بهداشتی از مهمترین روش‌های پیشگیری در انتشار این ویروس محسوب می‌شود.
چگونه می‌توان از ابتلا به آنفلوانزا پیشگیری کرد؟
مهمترین روش پیشگیری از آنفلوانزا استفاده از واکسن آنفلوانزاست.
این واکسن هر سال باید تزریق شود و علت آن تغییر این ویروس در سال‌های مختلف است به همین دلیل واکسن با این تغییرات هماهنگ می‌شود.
زمان تزریق آن نیز پاییز است.
در سال جاری انتشار این ویروس زودتر از زمان تخمین زده شده در بسیاری از کشورها آغاز شد.
به عنوان مثال بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، از 17 تا 23 ماه نوامبر(آبان تا آذر ماه) این ویروس در 50 ایالت امریکا فعال شد.
آلباما، آلاسکا، کالیفرنیا، لوئیزیانا، ماساچوست، نوادا، نیومکزیکو، کارولینای جنوبی، تنسی و تگزاس 10 ایالتی هستند که حداقل نیمی از مناطق آنها شیوع آنفلوانزا یا افزایش تعداد بیماری‌های مرتبط با آنفلوانزا را گزارش کرده‌اند.
14 ایالت آریزونا، کلرادو، کانکتیکات، فلوریدا، جورجیا، آیداهو، ایندیانا، کنتاکی، نبراسکا، نیویورک، اورگان، پنسیلوانیا، ویرجینیا و واشنگتننیز فعالیت آنفلوانزای منطقه‌ای داشتند ، یعنی حداقل در دو و کمتر از نیمی از مناطق چنین مواردی گزارش کردند.
مناطق فعالیت ویروس آنفلوانزا
بر اساس نتایج سازمان بهداشت جهانی، شیوع آنفلوانزای فصلی در سال 2019 به شرح ذیل است:
در منطقه معتدل نیمکره شمالی، فعالیت آنفلوانزای فصلی در اکثر کشورها همچنان ادامه دارد و فعالیت آنفلوانزا در سراسر کشورهای آسیای غربی رو به افزایش است.
در کارائیب و کشورهای گرمسیری آمریکای جنوبی، فعالیت آنفلوانزا به استثنای کوبا کم است.
در کشورهای آمریکای مرکزی، فعالیت آنفلوانزا بخصوص در السالوادور و نیکاراگوئه کاهش یافته است.
فعالیت آنفلوانزا در برخی از کشورهای آفریقای غربی افزایش یافته است.
در جنوب آسیا، فعالیت آنفلوانزا در بین کشورهای گزارش دهنده کم بود، اما در ایران همچنان رو به افزایش است.
در مناطق معتدل نیمکره جنوبی، فعالیت آنفلوانزا در اکثر کشورها به سطح بین فصلی بازگشته و در شیلی کاهش یافته است.
در سراسر جهان، آنفلوانزا فصلی A بیشترین نوع ابتلا به آنفلوانزا بوده است.
منابع:
www.who.int
influenzavirusnet.com
cdc.gov/flu
nia.nih.gov
cnbc.com
انتهای پیام