مسدودسازی بستر رودخانه توسط حوضچه پرورش میگو/ روستای گزی جاسک در خطر سیلاب

در پی واگذاری اراضی پرورش میگو در روستای گزی از توابع شهرستان جاسک، عدم رعایت حریم و مسدودسازی بستر رودخانه، موجب تقویت خطر ورود سیلاب به بافت مسکونی روستا گردیده است.
خبرگزاری فارس هرمزگان، میثم میرزاده؛ در پی تماس‌های متعدد مردم روستایی در حوالی شهرستان جاسک عزمم را جزم کرد که هر طور شده به آنجا بروم و آنچه در پشت تلفن برایم شرح می‌دهند را از نزدیک ببینم.
ساعت ۵ صبح است سفرمان به مقصد روستای مورد نظر آغاز می‌شود، در طول مسیر طولانی بندرعباس تا مقصد مدام حواسم هست که راننده مواظب شترها باشد و خدای ناکرده به علت عدم ساماندهی شترها در مسیر شهرستان سیریک به جاسک، تصادف نکنیم.
پس از گذشت حدود سه ساعت و نیم طی مسافت، به روستا می‌رسیم، مردمانش در وسط روستا منتظرمان بودند و با دیدن ما استقبال گرمی کردند، هنوز از خودرو پایین نیامده‌ام که یکی از اهالی روستا از مشکلات آب و عدم دسترسی به آب لوله کشی مناسب گلایه می‌کند و اصرار دارد برایم توضیح دهد که چگونه با بی‌آبی در حال گذران زندگی هستند.
گزی غربی‌ترین روستای شهرستان جاسک است که حدود یک ساعت تا مرکز شهرستان فاصله دارد، در این روستا که ۸۳۰ نفر جمعیت دارد، ۱۸۵ خانوار ساکن هستند و اغلب به واسطه صیادی و دامداری چرخ زندگی خود را به حرکت در می‌آورند.
یک هزار و ۵۰۰ هکتار زمین روستا به پرورش میگو اختصاص یافته است، زمین‌های اطراف روستای گزی برای احداث مزارع میگو مستعد هستند و از این رو در طرح واگذاری اراضی برای پرورش میگو ۱۵۰۰ هکتار زمین به سرمایه‌گذاران واگذار شده است.
البته متاسفانه سهم مردم محلی از این واگذاری‌ها تنها ۸۰ هکتار بوده است.
دهیار دهه هفتادی روستا می‌گوید، از زمانی که بحث واگذاری زمین‌ها برای پرورش میگو مطرح شد پیگیری‌های زیادی برای دریافت زمین داشته اند و مسوولان متولی گفته‌اند از طریق تشکیل تعاونی روستایی اقدام کنند.
رنجبر می‌گوید: با این وجود تعاونی روستایی را با حضور ۱۰۵ نفر از اهالی تشکیل دادیم و درخواست دریافت ۲۰۰ هکتار زمین را به شیلات و جهاد کشاورزی دادیم اما نهایتا به مردم روستا تنها ۸۰ هکتار داده شد.
وی افزود: این در حالی است که تنها یک نفر غیر بومی توانسته ۶۰۰ هکتار زمین را به نام خود، همسر و فرزندانش دریافت کند و اکنون نیز در حال فعالیت هستند.
دهیار گزی گفت: مهم‌ترین مسئله در خصوص این واگذاری‌ها عدم رعایت حریم رودخانه و بستن حریم رودخانه است، متاسفانه پیمانکار این زمین‌ها در حرکتی عجیب بستر اصلی رودخانه را سد کرده است که اگر این بستر بازگشایی نشود و بارندگی در این منطقه رخ دهد شاهد به زیر آب رفتن روستا خواهیم بود.
حرف که از سیل و زیر آب رفتن روستا شد، یکی از اهالی قدیمی و سالخورده به کنار ما آمد و گفت: دهیار راست می‌گوید سال ۷۳ بارندگی شدیدی در این منطقه رخ داد، با وجود آنکه راه و حریم رودخانه سد نشده بود و کاملا باز بود اما روستای ما به زیر آب رفت و خانه و کاشانه اهالی را آب گرفت.
دهیار روستا در ادامه از پیگیری برای ممانعت از بستن مسیر رودخانه سخن گفت و اظهار داشت: پس از اینکه با بی‌توجهی پبمانکار و وضعیت این زمین ها مواجه شدیم، به فرمانداری و آب منطقه ای مراجعه کردیم و در این خصوص نامه اعتراضی نیز به آب منطقه ای فرستادیم.
وی افزود: اگر مسوولان آب منطقه‌ای و فرمانداری جاسک اقدامی نکنند با بارندگی بعدی این روستا دوباره به زیر آب خواهد رفت.
وی افزود: پس از این نامه، از جانب آب منطقه‌ای کارشناسی به این روستا اعزام شد و از نزدیک شاهد این نقض حریم رودخانه بود، از این رو آب منطقه ای نامه ای به دفتر بازرسی و مدیریت عملکرد وزارت نیرو ارسال، و در آن صراحتا اعلام کرد که پیمانکار در اقدامی غیرفنی و غیرقانونی مسیر اصلی رودخانه گزی را بسته است.
رنجبر گفت: آب منطقه ای در نامه ای به دادگاه قضایی به استناد قانون توزیع عادلانه آب و به منظور رفع تصرف و قلع و قمع مستحدثات بستر رودخانه، خواستار دستور به فرماندهی مرزبانی جاسک برای رفع تصرف بستر رودخانه شده بود.
وی ادامه داد: دستور رفع تصرف ماه ‌ا قبل صادر شده است، اما متاسفانه تاکنون اقدامی برای انجام این دستور صورت نگرفته، همین امر موجب بروز نگرانی و نارضایتی شدید در میان اهالی روستای گزی شده است.
دهیار روستای گزی بیان کرد: ما اهالی این روستا به هیچ وجه مخالف سرمایه‌گذاری و توسعه مزارع پرورش میگو نیستیم اما از مسوولان استان خصوصا شیلات، محیط زیست و جهادکشاورزی و آب منطقه ای انتظار داریم ضمن کمک به بازگشایی مسیر رودخانه و ممانعت از تدوام بیشتر این تخلف قانونی، ۲۰۰ هکتار زمین مصوب برای اهالی روستا در قالب تعاونی را به مردم واگذار کنند.
دهیار روستای گزی از تخلف دیگری از سوی پیمانکار پرده برداشت و گفت: طبق شنیده‌ها پیمانکار زمین‌ها در اقدامی غیرقانونی اقدام به فروش زمین‌های این منطقه در قطعات ۱۰ هکتاری و به مبلغ ۷ و نیم میلیارد تومان کرده است که از اساس با واگذاری زمین‌ها در تضاد است و پیمانکار به لحاظ قانونی فقط برای ۳ سال می‌تواند در این زمین‌ها میگو پرورش دهد و حق فروش زمین را ندارد.
(فارس نمی‌تواند صحت یا عدم صحت این ادعا را تایید نماید).
شمه ای رئیس شورای اسلامی روستای گزی نیز بر تخلفات پیمانکار تاکید کرد و گفت: سیستم زه کشی این زمین‌ها درست تعبیه نشده است و گونه ای نادر از صدف‌ها به نام "ملوک" که در این منطقه یافت می شود در معرض خطر انقراض قرار گرفته است.
وی افزود: صیادان این منطقه این نوع از صدف را در نزدیکی ساحل و در کنار صخره‌ها صید و برای فروش به کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می‌کنند اما این خطر وجود دارد با توجه به نزدیکی سیستم زه‌کشی زمین‌ها به سواحل روستای گزی نسل این صدف نیز منقرض شود.
وی نابودی جنگل‌های حرای منطقه را دیگر خطر بالقوه این مزارع برشمرد و گفت: ده سال پیش در این منطقه جنگل‌های حرا کاشته شدند اما آلودگی‌های زیست محیطی و عدم رعایت اصول فنی موجب می‌شود در آینده شاهد نابودی این جنگل‌ها باشیم.
نخلستان‌هایم را غصب کرده اند/ تنها راه امرار معاش خانواده‌ام نخلستان است
پیرمردی که گرد مشکلات زندگی بر پیشانی داشت جلو آمد و گفت: بعد از این که زمین‌های روستا واگذار شد نخلستان من نیز در وسط این زمین‌ها قرار گرفت اما بدون آنکه حتی با من صحبتی انجام دهند و یا رضایت مرا جلب کنند اقدام به تصرف نخلستان من کردند، این زمین‌های نخلستان ۳۰ هکتار است و بدون اجازه من غصب شده است.
وی افزود: تنها راه معاش خانواده من از طریق همین نخلستان‌ها می‌گذرد اما با این تصرف اراضی دیگر نمی‌دانم باید چگونه زندگی کنم، بارها به فرمانداری جاسک مراجعه کردم اما با برخورد سرد مسوولان مواجه شدم گویی آنها برای خدمت و حل مشکلات ما نیامده‌اند که حتی حاضر نشدند من کنارشان بنشینم و حرفم را بزنم.
انتهای سفرم نزدیک است با خود فکر می‌کنم، روستای گزی ظرفیت‌های فراوانی برای ثروت آفرینی دارد اما چرا مردم این منطقه از ثروت و مواهب الهی تا این اندازه بی‌بهره‌اند، سواحل زیبا و بکری که چشم هر گردشگری را به خود جلب می‌کند کوه‌های با شکوه و حتی آثاری از حضور پرتغالی‌ها در این منطقه، اراضی مسطح و آماده پرورش میگو که گویا مستعدترین زمین‌ها برای امر پرورش میگو نیز تشخیص داده شده اند، همه این‌ها ثروت‌هایی هستند که البته به دست اهالی نرسیده‌اند و اگر برسند آن پیرمرد دیگر غصه امرار معاش خانواده را ندارد.
انتهای پیام/م/ر