آشنایی با عارفی که در زادگاهش ناشناخته مانده
آیت‌الله شیخ محمدهادی تألهی همدانی(ره)، یکی از وارستگانی است که بیراه نیست اگر بگوییم در زادگاه خود، ناشناخته مانده است. آوازه سلوک و عرفان این عارف ربانی از زبان شیخ محمدتقی انصاری(ره)، آیت‌الله مرعشی نجفی(ره)، آیت‌الله بهجت(ره)، آیت‌الله شهید مدنی(ره) و دیگر رهروان طریق هدایت به گوش رسیده است.
ایسنا/همدان آیت‌الله شیخ محمدهادی تألهی همدانی(ره)، یکی از وارستگانی است که بیراه نیست اگر بگوییم در زادگاه خود، ناشناخته مانده است.
آوازه سلوک و عرفان این عارف ربانی از زبان شیخ محمدتقی انصاری(ره)، آیت‌الله مرعشی نجفی(ره)، آیت‌الله بهجت(ره)، آیت‌الله شهید مدنی(ره) و دیگر رهروان طریق هدایت به گوش رسیده است.
این سالک فرزانه، در ۱۳۲۱ هجری قمری مصادف با سال ۱۲۷۹ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی، از پنجره همدان، دیده به جهان گشود.
پدرش آیت‌الله شیخ مرتضی تألهی(ره) از سالکان پرآوازه بود که تحصیلات مقدمات علوم را نزد برادر بزرگ خود آخوند ملاحاج محمد به پایان رسانیده و سپس فقه و اصول را نزد جمعی از آیات عظام از جمله عالم کامل شیخ موسی و سیدالفقهاء و المجتهدین، حاج سیدعبدالمجید گروسی که از شاگردان طراز اول آیت‌الله‌العظمی میرزاحسن شیرازی بود تلمذ کرد و در تاریخ پنجم رجب ۱۳۴۸ قمری وفات کرد و در وادی‌السلام نجف اشرف مدفون شد.
به لطف این انتساب، شیخ محمدهادی نیز از همان ابتدای نوجوانی مقدمات و سطح را نزد پدر بزرگوار خویش همچنین عموی خود شیخ محمد تألهی گذرانید و سپس سال‌های متمادی از بزرگانی چون آیت‌الله میرزاعلی آقا خلخالی، حاج سیدعلی عرب و آیت‌الله معصومی همدانی معروف به آیت‌الله آخوند کسب فیض کرد.
البته چون وی تنها فرزند ذکور خانواده بود بعد از رحلت پدر در همدان اقامت گزید و تمام مقامات علمی و معنوی خویش را در شهر همدان کسب کرد.
بعدها مدرسه زنگنه همدان مرکز تحقیق و تدریس شیخ محمدهادی شد و آثار گران‌بهایی را تألیف کرد.
او، عارفی بود که عرفان نظری و عملی در وجودش متجلی شده بود.
معرفتش به رب الارباب، چنان بود که زهد از سیمایش آشکار و هویدا بود و بسیار زاهدانه زیست.
دیدنش، انسان را به یاد خدا می‌انداخت.
این عالم عامل سرانجام بعد از ۹۶ سال زندگی با برکت خود، در سال ۱۴۱۷ هجری قمری و مصادف با ۱۳۷۵ سال هجری شمسی رحلت فرمود و در باغ بهشت همدان مدفون شد.
این عامل ربانی دائماً با کتب حدیث و قرآن سروکار داشت و از مطالعه خسته نمی‌شد.
اغلب اوقات در حال تفکر بود با جرأت می‌توان گفت که عمر خود را ضایع نساخت.
از آیت‌الله شیخ هادی تألهی، آثاری به‌جای مانده است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از؛
۱.
رساله‌ای در باب معرفت نفس
۲.
رساله‌ای در محکمات و متشابهات قرآن مجید
۳.
رساله‌ای درباره حضرت مهدی(عج)
۴.
رساله‌ای در رد صوفیه
۵.
رساله‌ای در تعقیبات نماز
۶.
رساله‌ای از فضیلت روز جمعه
۷.
مجموعه‌ای از مطالب متفرقه به‌صورت جُنگ
نوشتار مختلف وی شامل موضوعات تفسیری، تاریخی، اجتماعی، اقتصادی، ادعیه که با مساعی فراوان فرزندش موضوع‌بندی و به شرح زیر ارائه شد؛
• هادی ۱؛ شامل هزار و یک‌کلام (طی ۱۹۳ سند در سال ۱۳۹۲ چاپ و نشر یافته است)
• هادی ۲؛ در موضوع ولایت
• هادی ۳؛ نماز الصلاه معراج المؤمن
• یادنامه(زندگی‌نامه آیت الله تألهی)
انتهای پیام