روحیه «بسیجی» در میدان اقتصاد هم پیروز است

امروز پای صحبت با فردی نشستیم که پس از سال‌ها حضور در جبهه ابتدا به عنوان رزمنده بسیجی و سپس پاسدار انقلاب و بازنشستگی هنوز هم از پای ننشسته و سعی و همت خود را به کار گرفته تا در عرصه تولید و حمایت از جوانان ایفای نقش کند.
به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، پس از گذشت حدود 30 سال از دوران دفاع مقدس، شاهد فعالیت بسیجیان رزمنده‌ای در عرصه تولید هستیم که دوران مبارزه را تمام شده ندانسته‌اند و امروز فرماندهان جنگ اقتصادی شده‌اند.
همان‌طور که در دوران جنگ نیروهای رزمنده برای نجات سرزمینشان از خودگذشتگی داشتند امروز نیز این افراد در جنگ اقتصادی پا به عرصه گذاشته‌اند و به راستی می‌توان به آن‌ها لقب رزمنده دیروز و جهادگر امروز را داد.
امروز پای صحبت با فردی نشستیم که پس از سال‌ها حضور در جبهه ابتدا به عنوان رزمنده بسیجی و سپس پاسدار انقلاب و بازنشستگی هنوز هم از پای ننشسته و سعی و همت خود را به کار گرفته تا در عرصه تولید و حمایت از جوانان ایفای نقش کند.
رضا معتمدی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس ابتدا از دوران نوجوانی و اعزام به جبهه در سن 14 سالگی گفت و اظهار داشت: سال 62 زمانی که کلاس دوم راهنمایی بودم در پایگاه بسیج و اردوهای بسیج شرکت داشتم و فضای جبهه و جنگ نیز برایم بسیار جذاب بود و به همین دلیل تصمیم به حضور در جبهه گرفتم.
«گریه» مجوز حضورم در جبهه شد
در ابتدا به دلیل کوتاهی قد و سن کم اجازه حضور نمی‌دادند اما گاهی کفش‌هایی را می‌پوشیدم که قدم را کمی بلندتر نشان دهد و یا توجیهاتی مثل اینکه چرا فلانی را برده‌اید و من را نمی‌برید برای مسؤولین اعزام می‌آوردم که در نهایت یک روز با گریه‌های زیاد توانستم اجازه حضور در جبهه را بگیرم.
همراه گردان‌های پیاده در جبهه حضور پیدا کردم و صحنه‌های عجیبی را برای اولین بار در زندگی شاهد بودم.
ادامه تحصیل با اعمال شاقه
آن زمان دانش‌آموز بودم و به خاطر حضور در جبهه مشکلاتی برایم ایجاد شد و یک سال تجدید شدم اما عشق به حضور در جبهه باعث ادامه مسیر شد و در اهواز با شرایطی که برای ایثارگران فراهم شده بود با شرکت در امتحانات توانستم مدرک سیکل را اخذ کنم.
به حضور در لشکر پنج نصر علاقه داشتم و با تعدادی از دوستانم به سختی به پادگان زرهی اهواز رفتم، در آن زمان با سه جبهه کردستان عراق، جزیره مجنون و شلمچه درگیر بودیم و حدود شش ماه مرخصی نیامدم و به صورت افتخاری در جبهه حضور داشتم.
برای گزینش در سپاه نام‌نویسی کرده بودم و پس از بازگشت به بیرجند یکی از دوستانم به من گفت در مرحله گزینش پاسداری پذیرفته شدید اما خبری از شما نبود و از آن زمان بود که رسما عنوان پاسدار در جبهه حضور پیدا کردم.
روایت 65 ماه حضور در میدان نبرد
65 ماه سابقه حضور در جبهه دارم که 25 ماه آن بسیجی بودم و در بیش از 10 عملیات شرکت و در عملیات والفجر 9 مجروح و در عملیات کربلای 10 شیمیایی شدم.
در ادوات‌های تیپ ۲۱ امام رضا(ع) و لشکر پنج نصر در واحد خمپاره ۶۰ م‌م همیشه در خط مقدم در کنار گردان پیاده خدمت کردم.
در دوران جنگ به کار تحقیق علاقه داشتم، همیشه از خط گلوله جدید خمپاره ۶۰ م م پیدا می‌کردم و پس از بررسی آموزش می‌دادم و حتی یک بار در سال 66 در پادگان مراغه با کمک یکی از دوستانم از مشهد سر گلوله جنگی را شکافتم و نقاشی و کتاب آن را تهیه کردیم.
هیچ‌وقت به دنبال استفاده از جانبازی نبودم
هیچ‌وقت به دنبال استفاده از این جانبازی نبودم چرا که به بحث مادیات آن فکر نکردم و تنها عشق و علاقه بود که باعث حضورم در جبهه می‌شد.
جنگ امروز سخت‌تر از گذشته است
سال 92 بازنشسته شدم و پس از آن در برگزاری یادواره‌های شهدا و کارهای فرهنگی فعالیت دارم و عرصه کار را تمام شده نمی‌دانم و حتی به نظرم جنگ امروز سخت‌تر از جنگ گذشته است چرا که خاکریز دشمن مشخص نیست.
با جمعی از دوستان پیشکسوت و دانشگاهی موفق شدیم مؤسسه مردم‌نهاد آیه‌های استقامت خراسان‌جنوبی ‌در حوزه نشر ارزش‌های دفاع مقدس را راه‌اندازی کنیم که ثمره آن تهیه ۷۲ کتاب کنگره شهدای سال قبل استان و یادواره‌های تخصصی شهدا درسطح استان بود.
حضور در عرصه تولید پس از بازنشستگی
سال 93 بود که پسرم از دانشگاه هنر اصفهان در رشته صنایع دستی و گرایش طلا و جواهرسازی لیسانس فارغ‌التحصیل شد و دو مدرک تخصصی دیگر هنری را نیز اخذ و تصمیم به تأسیس یک آموزشگاه گرفت اما به دلیل سن کم قادر به تأسیس آموزشگاه نبود.
یک بهانه برای شروع کار
با دیدن شرایط تصمیم گرفتم که خودم این آموزشگاه را تأسیس کنم و با همکاری فنی و حرفه‌ای و حضور در دوره‌های مختلف موفق شدم تا مجوز آموزشگاه را اخذ و عملاً از نقطه صفر کار خود را آغاز کنیم.
در ابتدا با اجاره و تعمیر ابزاری از فنی و حرفه‌ای که حتی برخی زنگ‌زده بودند و خاک می‌خورند کار سنگ‌تراشی را آغاز و یک سال با این ابزار کار کردیم.
بعد از یک سال این ابزار از ما گرفته شد و با پاداش بازنشستگی که داشتم سفارش یک دستگاه کاملاً ایرانی را دادیم و پس از آن توانستیم یک کوره برای میناکاری را در گوشه حیاط خانه بسازیم و در طبقه پایین منزل آموزشگاه را فعال کنیم.
در سطح استان شروع به آموزش سنگ‌تراشی، طلاسازی، ملیله، گوهرشناسی، نقاشی مینا و غیره کردیم و تاکنون 85 نفر را در سطح استان آموزش داده‌ایم و اگر نیازی بود برای آموزش در شهرستان‌ها نیز حضور یافته‌ایم.
اشتیاق جوانان برای آموزش
در فضای منزل و با هزینه خود و دریافت هزینه بازنشستگی موفق به تولید و فعالیت در عرصه‌های سنگ‌تراشی مانند طلاسازی، ریخته‌گری و غیره شدیم و خوشبختانه جوانان زیادی برای آموزش مراجعه دارند و کار خود را از این آموزشگاه آغاز می‌کنند و به صورت شبانه‌روزی این مکان در اختیار فعالین علاقه‌مند به این هنر است.
چندین بار برای دعوت از متولیان صنایع دستی در استان مراجعه داشتم اما متأسفانه توجه لازم به این آموزشگاه صورت نگرفته و با اینکه در این آموزشگاه بهترین دستگاه‌ها و امکانات برای تولید انبوه و صادرات فراهم شده اما هنوز استفاده از ظرفیت آن صورت نگرفته است.
با 100 هزار تومان شروع کردیم
با 100 هزار تومان کار خود را آغاز کردیم و تاکنون بیش از 250 میلیون تومان هزینه خرید امکانات برای آموزشگاه شده است.
مشکلات بیمه و بازار فروش و نیاز به وام برای تأمین مواد اولیه از مشکلاتی است که پیش رو قرار دارد و متأسفانه تاکنون حمایتی در این زمینه نشده است.
حمایت از تولید در حد شعار است
مسؤولین به جای دادن کارت هدیه در مناسبت‌های مختلف می‌توانند از هدایا و محصولات صنایع دستی همین استان در راستای رونق تولید داخل استان استفاده کنند اما متأسفانه تنها در صحبت‌ها شعار حمایت از تولید وجود دارد.
حمایت از جوانان و کمک به آن‌ها برای فعالیت و کارآفرینی در این شرایط اقتصادی از دغدغه‌هایم بوده که متأسفانه از سوی دولت این همراهی را شاهد نبوده‌ایم اما با سختی‌های فراوان کار خود را ادامه می‌دهیم.
اعتقاد دارم در زمانه‌ای که دشمن درصدد است تا با هر ابزاری کشور ما را تحت فشار قرار دهد متاسفانه بی‌تدبیری مسؤولین باعث بهانه دادن به دشمن می‌دهد در حالی که بهترین اقدام در این شرایط حرکت در مسیر رهبری و فعالیت در دو سنگر اقتصادی و فرهنگی با رویه بسیجی است چرا که روحیه بسیجی در میدان جنگ اقتصادی هم پیروز است.
انتهای پیام/3403/ج/ی