امام حسن عسکری (ع)؛ تحکیم‌بخش بنیاد اعتقادی شیعه
امام حسن عسکری (ع) در حیات مبارک خویش همواره تلاش می‌کردند تا زمینه تحکیم بنیاد اعتقادی شیعیان و محبان اهل‌بیت (ع) را فراهم کرده و جلوی برخی از رخنه‌ها و ترفندهای دشمنان را بگیرند، از این رو نقش ایشان در تحکیم بنیاد اعتقادی شیعه، غیرقابل انکار است.
ایسنا/زنجان امام حسن عسکری (ع) در حیات مبارک خویش همواره تلاش می‌کردند تا زمینه تحکیم بنیاد اعتقادی شیعیان و محبان اهل‌بیت (ع) را فراهم کرده و جلوی برخی از رخنه‌ها و ترفندهای دشمنان را بگیرند، از این رو نقش ایشان در تحکیم بنیاد اعتقادی شیعه، غیرقابل انکار است.
امام حسن عسکری (ع) یازدهمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، در سال ۲۳۲ هجری‌قمری چشم به جهان گشودند.
پدرشان امام دهم، حضرت هادی (ع) و مادرشان بانویی پارسا و شایسته به نام حدیثه است که برخی از او با نام سوسن یاد کرده‌اند.
از آن جایی‌که امام حسن عسکری (ع) به دستور خلیفه عباسی در سامرا و در محله عسکر سکونت اجباری داشتند، «عسکری» نامیده می‌شوند و از مشهورترین القاب آن حضرت، نقی و زکی و کنیه‌اش ابومحمد است.
امام حسن عسکری (ع) ۲۲ ساله بودند که پدر ارجمندشان به شهادت رسید.
مدت امامت‌شان شش سال و عمر شریف‌شان ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ هجری‌قمری به شهادت رسید و در خانه خود و در شهر سامرا کنار مرقد پدر بزرگوارشان به خاک سپرده شدند.
تربیت شاگردانی بزرگ و موثر در تاریخ اسلام
گرچه امام حسن عسکری (ع) به حکم اوضاع نامساعد و محدودیت بسیار شدیدی که حکومت عباسیان برقرار کرده بود، موفق به گسترش دامنه دانش خود در سطح جامعه نشدند اما در عین حال و در همان فشار و خفقان، شاگردانی تربیت کردند که هر کدام به سهم خود در نشر و گسترش معارف اسلام و رفع شبهات دشمنان نقش موثری داشتند.
شیخ طوسی، شاگردان آن حضرت را متجاوز از صد نفر ثبت کرده است که در میان آن‌ها چهره‌های روشن و شخصیت‌های برجسته‌ای مانند احمد اشعری‌قمی، عثمان بن سعید عَمْری، علی بن جعفر و محمد بن حسن صفار به چشم می‌خورند.
امام حسن عسکری (ع) به دلیل شرایط نامساعد و تنگناهای شدید حکومت عباسی، در گسترش دانش بی‌کران خود، در همه جامعه پیروزی چندانی به دست نیاوردند اما با همه فشارها و پی‌جویی‌های پیوسته حکومت عباسی، یک سلسله فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و علمی در راستای حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضداسلامی انجام می‌دادند.
از جمله این‌که ایشان یک زنجیره فعالیت‌های سیاسی سری را رهبری می‌کردند که با گزینش شیوه‌های پنهان‌کاری، از چشم جاسوسان دربار به دور می‌ماند.
آگاهی‌بخشی سیاسی به چهره‌های برجسته شیعه، از دیگر فعالیت‌های سیاسی امام عسکری (ع)، تقویت و توجیه سیاسی رجال مهم شیعه، برابر فشارها و سختی‌های مبارزات سیاسی، برای حمایت از آرمان‌های بلند تشیع بود.
از آنجا که شخصیت‌های بزرگ شیعه در فشار بیشتری بودند، امام به تناسب مورد، آنان را راهنمایی می‌کرد و روحیه آنان را بالا می‌برد.
همچنین ایشان می‌کوشیدند صبر و آگاهی آنان در برابر فشارها، تنگناها و تنگدستی‌ها فزونی یابد تا بتوانند مسئولیت بزرگ اجتماعی و سیاسی و وظایف دینی خود را به خوبی انجام دهند.
دوران امامت
امام عسکری (ع) در سال ۲۴۳ هجری‌قمری با فشار متوکل عباسی به سامرا منتقل شدند.
اقامت طولانی ایشان در سامرا جز نوعی بازداشت از طرف خلیفه قابل توجیه نیست، به طوری که آن حضرت مجبور بودند هر دوشنبه و پنج‌شنبه به دارالخلافه رفته و حضور خود را اعلام کنند، از طرفی تنها پیروان و شیعیان خاص می‌توانستند با آن حضرت ارتباط داشته باشند.
ایشان اگر چه بسیار جوان و تحت مراقبت جاسوسان و عاملان خلیفه بودند ولی به دلیل موقعیت بلند علمی و اخلاقی، شهرت فراوانی پیدا کرده بودند، حتی روزهایی که آن حضرت به مقر خلافت می‌رفتند، در طول مسیرشان که مملو از مردم و بسیار شلوغ بود، مردم به احترام‌شان ساکت می‌شدند و جمعیت با شور و شعف بسیار به ایشان اظهار ارادت می کردند.
امام حسن عسکری (ع) چون در حصر و کنترل حکام عباسی بودند و هم به لحاظ آنکه در عصری نزدیک عصر غیبت می‌زیستند، غالبا پنهان بوده و اکثر امور و ارتباط آنان با شیعیان از طریق مکاتبات، توقیعات و وکلا انجام می‌گرفت تا آنان آمادگی دوران غیبت را بیابند.
زمینه‌سازی برای عصر غیبت، از مهم‌ترین ویژگی‌های امام یازدهم
بحث ولایت، غیبت و ظهور حضرت قائم (عج) از زمان خود پیامبر (ص) شروع شده و یازده امام دیگر متذکر این امر بوده‌اند ولی هرچه به پایان عرصه امامت، البته به جهت ظهور نه حضور، نزدیک می‌شویم، به‌ویژه از زمان امام رضا (ع)، این موضوع جدی‌تر شده و در زمان امام حسن عسکری (ع) به اوج خود می‌رسد.
ایشان در زمینه‌سازی ظهور حضرت مهدی موعود (عج) اقداماتی انجام دادند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به مطلع کردن شیعیان از ولادت مهدی (عج) و معرفی کردن شخص امام مهدی (عج) اشاره کرد.
در این مرحله از یک طرف باید امام زمان (عج) را از شر جاسوسان جهت ترور و قتل و شهادت حفظ کنند و از طرفی باید ایشان را به اصحاب معرفی کنند.
این سخت‌ترین بخش فعالیت امام حسن عسکری (ع) است، زیرا بنی‌عباس بارها و بارها از علمای خودشان و از بزرگان علویان شنیدند که آخرین شخصیت معصوم، ظلم و ظالم را تار و مار می‌کند.
این ویژگی برای آن‌ها خیلی سخت بود، لذا به شدت مراقبت می‌کردند.
امام حسن عسکری (ع) با یک ظرافتی این کار بسیار دشوار را به اتمام رساندند و به محبان خاص از اطراف، به خصوص قم، شهر ری، تهران و کاشان که مناطق شیعه‌نشین بودند، اطلاع رسانی کردند.
انتهای پیام