تفاوت شهادت با رحلت پیامبر(ص)حتی در مدارک اهل سنت قابل مشاهده است
آقای صادقنیا با نگاهی بسیار سهل به مدارک تاریخی موجود، تفاوت شهادت با رحلت حتی در مدارک اهل سنت برای شما قابل مشاهده بوده و انتخاب را برایتان ممکن می نمود.

به گزارش خبرنگار مهر، امروز یادداشتی از حجت الاسلام والمسلمین مهراب صادق نیا منتشر شد.
وی در این یادداشت تأکید کرده بود: با تغییر رحلت پیامبر به شهادت در سبک زندگی و هویّت اخلاقی شیعیان تغییری رخ نمیدهد؛ تنها شکاف میان شیعه و سنّی بیشتر شده و هویّت شیعه متمایزتر خواهد شد.
علاقه مندان برای مشاهده متن کامل یادداشت اینجا کلیک کنند.
جواد عبدل زاده کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث در یادداشتی به دیدگاههای صادق نیا اعتراض کرده است.
در ادامه متن یادداشت وی را می خوانید:
خدمت جناب آقای دکتر مهراب صادق نیا (دامت برکاته)
با سلام.
احتراما یادداشت حضرتعالی در باب مناسبت روز ۲۸ صفر در خبرگزاری مهر را مطالعه و در این باب نکاتی به ذهن متبلور گردید که جهت تأمل به حضور تقدیم می گردد:
۱- با عنایت به تحصیلات حضرت عالی و همچنین کارهای پژوهشی و مطالعاتی شما در باب فرق و ادیان، شایسته این بود که قضاوت در باب مسائل مطروحه در یک مذهب را برپایه فعالیت های ظاهری هیئات و تشکل ها و نهادها بنیان ننهاده و بلکه طبق اصل پژوهش به باطن و ریشه موضوع رجوع می فرمودید.
طبعا با نگاهی بسیار سهل به مدارک تاریخی موجود، تفاوت شهادت با رحلت حتی در مدارک اهل سنت برای شما قابل مشاهده بوده و انتخاب را برایتان ممکن می نمود.
۲- از یک پژوهشگر بسیار بعید به نظر می رسد که نتیجه بحث تاریخی را برثمر یا بی اثر بودن در اخلاق جامعه مرتبط نماید.
پژوهشگر حق گرا بایستی نتیجه حقیقی تحقیق را ارائه نموده و از تاویل آن به غیر حق خودداری نماید.
اینکه چقدر این حقیقت می تواند در اخلاق و منش جامعه تغییر ایجاد نماید وابسته به حق یا ناحق بودن مسأله تاریخی نیست.
به نظر می رسد منوط کردن حقایق تاریخی به تاثیر در مباحث اخلاقی جامعه، چیزی غیر از تحریف را به بار نخواهد آورد.
۳- هویت شیعی از نظر قم و تهران حتما بر پایه اصل تولی و تبری پایه گذاری شده و هیچ اختلافی در این باب در نهادهای فرهنگی (دینی) و اجتماعی (سیاسی) جامعه وجود ندارد.
گفتمان برائتی بر اساس مخالف ستیزی جزو گفتمان های رایج رهبران انقلاب بوده و هست.
رهبر معظم انقلاب هیچ گاه برکوتاه آمدن از حق اشاره ای نکرده اند که شما بزرگوار این نظر را به ایشان نسبت می دهید.
بهتر است وقایع تاریخی را خیلی راحت و البته مستند از دیدگاه تاریخی بنگریم و تصورات خود را به دیگران منسوب نسازیم.
۴- در سالهای گذشته تغییر مفهوم رحلت حضرت زهرا(س) به شهادت، غوغای عظیمی در کشور را باعث شده است.
آیا به نظر شما معرفت به حضرت زهرا(س) افزایش نیافته؟
آیا تکثیر برنامه ها و بزرگداشت ها رنگ فاطمی به شهرها نبخشیده؟
آیا دل سپردن به فاطمه (س) در بین آحاد مردم فزونی نگرفته؟
تاثیر اخلاقی بالاتر از این!
مثال دیگر هفتم صفر است که چند سالی است با کنار رفتن پرده از تحقیقات بزرگان، این روز برای گرامیداشت شهادت سبط نبی در سراسر کشور رنگ و بوی اهل بیتی به جامعه بخشیده است.
از شما که افتخار شاگردی بزرگانی در قم را دارید که خود احیاگر این موارد هستند، بسیار بعید به نظر می رسد که تاثیر تعظیم شعائر را نادیده انگارید.
۵-اختلاف افکنی بین مراجع قم و تهران، شبیه اختلاف افکنی بین مراجع قم و نجف امری است که غیر از خسران برای جامعه مؤمنین نتیجه دیگری در پی نخواهد داشت.
هویت سیاسی تشیع غیر از هویت فرهنگی آن نمی تواند باشد و استفاده از این عبارات برای تمایز قائل شدن بین آنها باعث از بین رفتن وحدت در جامعه خود شیعه می شود.
امید آنکه حضرتعالی مجدد در باب تقریب مطلوب تامل فرمایید.
غفر الله لنا و لکم
ششم آبان نود و هشت
جواد عبدل زاده