اصل وفای به عهد در اجرای توافق‌های بین‌المللی مخدوش شده است
استاد دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به برخی ملاحظات درباره این‌که چرا برجام امضا نشد یا به تصویب مجالس کشورها نرسید گفت: نیاز نیست که حتما پای سندی برای اجرایی شدن آن، امضا باشد یا به تصویب مجالس و مجامع معتبر داخلی کشورها برسد، همین که میان دو طرف به طور شفاهی یا مکتوب ولو بدون امضا توافقی به دست می‌آید برای انجام آن کار یا تعهد کافی است.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به برخی ملاحظات درباره این‌که چرا برجام امضا نشد یا به تصویب مجالس کشورها نرسید گفت: نیاز نیست که حتما پای سندی برای اجرایی شدن آن، امضا باشد یا به تصویب مجالس و مجامع معتبر داخلی کشورها برسد، همین که میان دو طرف به طور شفاهی یا مکتوب ولو بدون امضا توافقی به دست می‌آید برای انجام آن کار یا تعهد کافی است.
به گزارش ایسنا، رضا موسی‌زاده روز دوشنبه در کنفرانس بین‌المللی "یک‌جانبه گرایی و حقوق بین‌الملل" که در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد گفت: هر نوع توافقی مستلزم قصد دو طرف است که هدفی را دنبال می‌کنند و با توجه به اصل وفای به عهد دولت‌ها متعهد به اجرای آنها هستند.
وی با اشاره به اهمیت توافق‌ها و قراردادها در عرف و حقوق بین‌الملل میان کشورها ولو این‌که به امضا نرسیده باشد یا در مجالس این کشورها تصویب نشده باشد اظهار کرد: در موضوعات و اختلافات متعددی شاهد مورد استناد قرار گرفتن توافق‌های شفاهی یا صرفا مکتوب شده بر روی کاغذ از سوی دو طرف یک دعوا بوده‌ایم که هیچ ضمانت بین‌المللی و داخلی نداشته‌اند اما در دعاوی مختلف به آنها استناد و مورد اشاره قرار گرفته است و نیز مورد تایید دیوان بین‌المللی دادگستری بوده است، این مساله نشان‌دهنده اهمیت این توافق‌هاست که بعضا در حد و سطح یک صورت‌جلسه میان دو طرف است.
این استاد دانشگاه با اشاره به یک مساله اختلافی میان قطر و بحرین که با میانجی‌گری عربستان حل و فصل شده است گفت: در این مساله میان دو طرف صرفا یک صورت جلسه وجود داشت که بعد از مدتی بحرینی‌ها از پذیرش آن سر باز می‌زدند اما با میانجی‌گری عربستان آن صورت جلسه مبنای حقوقی آنها شد.
دیوان بین‌المللی دادگستری هم این مساله را پذیرفت و بر چنین سندی صحه گذاشت بنابراین نیاز نیست که حتما پای سندی برای اجرایی شدن آن، امضا باشد یا به تصویب مجالس و مجامع معتبر داخلی کشورها برسد، همین که میان دو طرف شفاهی یا مکتوب ولو بدون امضا توافقی به دست می‌آید برای انجام آن کار یا تعهد کافی است.
مهم این است که اراده لازم برای انجام آن کار وجود داشته باشد.
موسی‌زاده با بیان این‌که اصل وفای به عهد ضامن تمامی تعهدات و قراردادها و قوانین بین‌المللی است افزود: متاسفانه این اصل در عصر فعلی ما بسیار مخدوش شده است.
انتهای پیام