برنامههای شهردار جدید بجنورد برای حل مشکلات چیست؟
بسیاری از کارشناسان٬ شهر بجنورد را دومین شهر بزرگ دارای مراکز حاشیه نشینی در ایران می دانند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بجنورد٬ استان خراسان شمالی عمری کوتاه و مشکلاتی بزرگ دارد.
یکی از بزرگترین مشکلات این استان عدم وجود ساختار سازی برای تشکیل استان است.
شهرهایی کوچک و بدون امکانات شهری٬ به یکباره به استان تبدیل شدند و این مشکلات را صد چندان کرد.
مرکز استان خراسان شمالی نیز با توجه به نداشتن زیرساختهای مناسب شهری و عدم توجه به ایجاد بسترهای مناسب شهرسازی٬ سالهاست با مشکلات ریز و درشتی از قبیل حاشیه نشینی٬ ترافیک٬ مشکلات مالی شهرداری و حاشیه های مدیریتی رنج میبرد.
در کنار تمام این مشکلات٬ نبود مدیریت واحد در شهرسازی و مباحث شهری و عدم ثبات مدیریت٬ همراه با حاشیههای سیاسی و بهرهبرداریهای جناحی در مقاطع مختلف٬ پارلمان شهری و مجموعه شهرداری را از خدمترسانی مناسب به شهروندان بجنوردی٬ ناتوان کرده است.
عدم توانایی جذب منابع پایدار وسرمایهگذاری در شهر٬ بهعنوان مهمترین چالش پیشروی شهرداری بجنورد٬ خودنمایی کرده و قصهای دیگر را برای شهرداری بجنورد در صفحات کمبودهایش٬ نگاشته است.
بجنورد دومین شهر حاشیهنشین کشور است
بنا بر گفته بسیاری از کارشناسان٬ بجنورد را می توان بعد از زاهدان و مشهد٬ در زمره بزرگترین شهر داری مناطق حاشیهای ایران دانست.
جمعیتی بالغ بر 70 هزار نفر در حواشی شهر بجنورد زندگی میکنند.
مردمی که پس از تقسیم استان خراسان به 3 استان و تبدیل شدن بجنورد به مرکز استان٬ به امید یافتن زندگی بهتر و شغل و شامانی مناسب٬ راه مرکز خراسان شمالی را پیموده و اینک در بدترین شرایط زندگی به سر میبرند.
بر اساس برخی از آمارها٬ بجنورد به عنوان رتبه دومین شهر دارای بیشترین سکونتگاههای غیر رسمی کشو را از آن خود کرده است.
حاشیه نشینی و معضلات آن٬ همچون زخمی عمیق بر پیکره شهر بجنورد خودنمایی میکند و عدم توانایی شهر بجنورد برای ارائه خدمات مناسب به این شهروندان بر عمق این ماجرا افزوده است.
خدمات رسانی به این مناطق با توجه به نداشتن مجوزهای لازم برای ساخت و ساز بسیار سخت و طاقت فرسا است.
از طرف دیگ هنوز مسئولا شهری بجنورد باور ندارند که این مناطق هم جزئی از شهر است و از دادن امکانات شهری برای آنجا ممانعت میکنند.
علی همتی کارشناس زمین و مسکن در بجنورد در زمینه ایجاد معضل حاشیهنشینی در بجنورد و آمار بالای آن نسبت به میانگین کشوری اظهار داشت: شاید یکی از بزرگترین علتهایی که به حاشیهنشینی در بجنورد دامن زده، ارتقای استان و مرکز شدن بجنورد باشد.
پس از تأسیس استان، جاذبههای زیادی برای هجوم جمعیت به این شهر ایجاد شد و در این میان اختلاف قیمتی در سطح درآمدی مردم روستا و شهر موجب مهاجرتها به شهر شد.
البته نزدیک بودن برخی روستاهای اطراف به شهر بجنورد نیز سبب شد تا این روستاها هم پذیرای مهاجران باشند.
در این میان، شرایطی ایجاد شد که بخشی از ساکنان هسته مرکزی شهر هم مجبور به نقلمکان به حاشیهها شدند.
قیمت زمین بهویژه هسته مرکزی شهر بالا رفت و ساکنان بافت فرسوده که به لحاظ مالی توان نوسازی نداشتند، بهناچار ملک خود را در هسته مرکزی شهر فروخته و در حاشیهها ساکن شدند.
زنگ خطر آسیبهای اجتماعی در حاشیه شهر بجنورد
عضو سابق شورای اسلامی شهر بجنورد و کارشناس شهرسازی و معماری با اشاره به اینکه به طور کلی حواشی شهر بجنورد را دو موضوع مهم از جمله فقر اقتصادی و نبود اعتبار کافی تهدید می کند، اظهار داشت: بجنورد تنها شهری در کشور است که یک سوم جمعیت آن حاشیه نشین است و زیر ساخت مناسبی در این مناطق مشاهده نمی شود.
سید حسین نقیب با بیان اینکه 70 هزار نفر از جمعیت در حواشی این شهر زندگی می کنند، افزود: درآمد سرانه ساکنان حواشی بجنورد به شدت پایین است و برخی از این افراد برای گذران امور زندگی خو به سمت شغلهای کاذب و خطرناک رفتهاند و به همین خاطر مشکلات این مناطق چندین برابر شده است.
سید محسن موسوی رئیس کمیسیون عمران و شهرسازی پنجمین دوره شورای شهر بجنورد با اشاره به اینکه٬ یک سوم جمعیت شهر بجنورد حاشیه نشین هستند که بر این اساس میانگین حاشیه نشینی شهر بجنورد دو برابر میانگین کشوری است٬ اظهار داشت: ایجاد کمیته سکونتگاههای غیر رسمی یا حاشیه نشینی برای رسیدگی جدی به مشکلات حاشیه شهر و همچنین کمیته حمل و نقل و شهرسازی به تصویب شورای دوره پنجم میرسد.
خیابانهایی که ظرفیت ماشینهای بجنورد را ندارند
خیابانهای بجنورد با سال 82 و ابتدای تاسیس استان خراسانشمالی تفاوت چندانی نکردهاند.
همچنان یافتن پارکینگ در خیابانهای این شهر مرکز استان٬ سخت ترین کار ممکن برای رانندگان است و در ساعات اوج ترافیک و شلوغی خیابانها در هسته مرکز باید قید استفاده از وسیله نقلیه شخصی را زد.
از طرف دیگر وسایل نقلیه عمومی هم در تنگنای خیابانهای بجنورد٬ با تنگناهای مالی دست و پنجه نرم میکنند و اندر خم یک کوچه ماندهاند.
با تقسیم استان خراسان بزرگ به سه استان و ایجاد استان خراسانشمالی ساخت و ساز واحدهای مسکونی در مرکز این استان افزایش چشمگیری یافت و به تبع آن٬ قیمت زمین و واحدهای مسکونی نیز با افزایش نجومی روبهرو بود.
به همین میزان تراکم واحدهای مسکونی بالا رفت و حجم اشغال بناها در کنار خیابانهای کوچک٬ مشکل دیگری را به مشکلات شهر کوچک بجنورد افزود.
همه اینها در کنار عدم وجود زیرساختهای مرکز استان بودن٬ بجنورد را تبدیل به کوهی از مشکلات شهرنشینی کرده است.
پس از گذشت سالها از تقسیم استان خراسان و ایجاد خراسان بزرگ هنوز هم خیابانهای اصلی و مرکز بجنورد بهعنوان مرکز استان خراسان شمالی٬ توسعه نیافته و با همان قد و قواره گذشته میزبان 10 برابر بیشتر خودور به نسبت سالهای قبل از تقسیم است.
وجود گسترده خودروهای سواری در هسته مرکزی شهر و در ساعات اوج حضور مردم در خیابانها و عدم وجود پارکینگهای مناسب برای این حجم از خودروها٬ خیابانهای بجنورد را به پارکینگی بزرگ تبدیل کرده که علاوه بر ترافیک٬ حجم وسیعی از آلایندهها را نیز به خورد مردم این شهر تقدیم میکند.
اما در این میان سوال اصلی اینجاست که راه چاره حل مشکل ترافیک بجنورد٬ چیست؟
معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری بجنورد٬ چاره مشکل را در تزریق اعتبارات برای انجام پروژههای ترافیکی میداند و معتقد است: هر چند در شرایط بد اقتصادی هم خود را با مشکلات و مسائل مالی وفق دادهایم اما اگر هماکنون ماهیانه 30 میلیون تومان به معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری بجنورد تزریق نشود٬ این معاونت ورشکست خواهد شد و تعطیل میشود.
در حال حاضر به خاطر کمبود بودجه و اعتبار٬ تمام نیروهای کارگری را آزاد کردیم و با این وضعیت از عهده امور اداری هم برنمیآییم چه برسد به مسائل ترافیک شهر.
مهدی حمیدی افزود: انتظار ما این است که نگاههای تبعیض آمیز در توزیع اعتبار به سازمانها و مدیریتهای وابسته به شهرداری وجود نداشته باشد.
برای برطرف کردن مشکل ترافیک بجنورد٬ برنامههایی داریم که در صورت عدم تزریق اعتبار٬ این برنامهها انجام نشده و مشکل ترافیک بجنورد غیر قابل برطرف میماند.
تاکنون برخی اصلاحات جزیی هندسی معابر را برای برطرف شدن مشکل ترافیک انجام دادهایم ولی برای انجام کارهای بزرگ٬ بودجههای بیشتری نیاز است.
حاشیههای پر رنگتر از متن در شورا و شهرداری
شهرداری بجنورد با وجود مشکلات ریز و درشت٬ توانایی درامدزایی و حل مشکلات مالی خود را نیز ندارد.
به گفته بسیاری از کارکنان شهرداری٬ تمام درآمد این مجموعه شهری٬ صرف حقوق و مزایای کارکنان میشود و شهرداری از انجام امور زیربنایی و عمرانی٬ عاجز است.
چندی پیش٬ بهمن جباری رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر بجنورد نیز در این نشست با بیان اهداف این کمیسیون در دوره جدید٬ اظهار داشت: طراحی و تدوین سند توسعه شهر٬ تشکیل کارگروه اقتصادی سرمایهداری٬ تشکیل کمیته درآمدی تخصصی جهت تدوین لایحه درآمدی٬ پیگیری مطالبات شهرداری از دستگاههای اجرایی و پیگیری ممیزی سطح شهر جهت ایجاد شهر الکترونیک٬ از مهمترین برنامههای این کمسیون در دوره جدید شورا است.
وی افزود: بودجه سال 97 شهرداری 130 میلیارد تومان بود که از این میزان 69 میلیارد آن به حوزه عمرانی اختصاص یافته و 31 میلیارد تومان نیز به دیون شهرداری اختصاص یافت و 38 میلیارد آن در زیرسازی معابر٬ حقوق پرنسل شهرداری، فضای سبز و پروژههای دیگر٬ سرمایهگذاری شده است.
با این حساب در 6 ماه نخست سال 96، 38 میلیارد صرف هزینه های عمرانی شده است و عملا در 6 ماهه دوم سال 96 هیچ فعالیت عمرانی را نتوانسیتم انجام دهیم.
در این میان٬ خداحافظی ناگهانی و بدون خبر شهردار سابق بجنورد که به بهانه بازنشستگی انجام شد نیز٬ شورای شهر مرکز استان را با چالش غیر علمی بودن تصمیمات خود مواجه ساخت.
شورایی که تمام بود و نبودش را در حضور براتیان بر مسند شهرداری میدید٬ به یکباره با استعفای او مواجه شد.
این در حالی است که بنا بر اخبار موثق٬ شهردار سابق بجنورد نه تنها بازنشست نشده٬ بلکه در کسوت معاون سازمان حمل و نقل استان در حال فعالیت است.
با تمام این اوصاف٬ شورای اسلامی شهر بجنورد٬ چندی پیش٬ زارعی معاون بنیاد مسکن استان را بعنوان شهردار بجنورد معرفی کرد و منتظر است تا حکم وی از سوی وزیر کشور ارسال شود.
باید دید شهردار جوان و تازهکار بجنورد چه برنامهای برای حل مشکلات ریز و درشت شهرداری مرکز استان دارد؟
انتهای پیام/