قلب حیات «علی سرخ» به تپش افتاد/ بازگشت به زندگی بعد از ۳۵ سال+فیلم و عکس

۳۵ سال پیش صدای زندگی در این روستا رو به سکوت رفت، مردم آبادی ساز مهاجرت کوک کردند و درب خانه‌ها یکی پس از دیگری برای همیشه بسته شد و این بود که چراغ روستای علی سرخ برای ۳۵ سال خاموش شد.
قلب حیات «علی سرخ» به تپش افتاد/ بازگشت به زندگی بعد از ۳۵ سال+فیلم و عکس
خبرگزاری فارس استان کردستان/شیرین مرادی، سوژه این بار ما را به مسیری می‌کشاند که مقصدش روستای علی سرخ از توابع شهرستان بیجار در استان کردستان است، برای رسیدن به این روستا باید ۲۱۰ کیلومتر را از مرکز استان کردستان طی کنیم.
بعد از سپری‌کردن جاده ۱۴۰ کیلومتری سنندج - بیجار، مسیر را به سمت علی سرخ در پیش می‌گیریم، مسیری که اگر بار تردد چندین روستای منطقه و اتصال سه استان، کردستان، زنجان و آذربایجان غربی را به دوش می‌کشد، اما پر از دست‌انداز و نقاط حادثه‌خیز است.
۱۱ کیلومتر از این مسیر شوسه است که توسط قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه کردستان زیرسازی شده ولی آسفالت آن از سال ۹۶ تاکنون در انتظار عملی‌شدن وعده نمایندگان دولت در استان است.
وارد جاده مالرو می‌شویم، حرکت ماشین در میان گرد و خاک سخت‌تر می‌شود باید این مسیر را تا روستای علی‌سرخ که آخرین نقطه استان کردستان از سمت آذربایجان غربی است، با همین شرایط طی کنیم.
صدای زندگی و حیات ۳۵ سال پیش در این روستا رو به سکوت رفت، روستائیان یکی پس از دیگری بار هجرت بستند و روستا رفته رفته خالی از سکنه شد،مردم آبادی ساز مهاجرت کوک کردند و درهای خانه‌ها برای همیشه یکی پس از دیگری بسته شد و این بود که چراغ روستای علی سرخ برای 35 سال خاموش شد.
35 سال زمان کمی نبود که موسیقی حیات و زندگی و تولیدات دامی و کشاورزی این منطقه خاموش شود.
بیش از 40 خانوار در گذشته روستای علی سرخ ساکن بوده‌اند اما به دلیل مشکلاتی همچون نبود راه دسترسی، برق، آب و سایر امکانات اولیه زندگی، عطایش را به لقایش بخشیده و با مهاجرت به سایر استان‌ها، ساکن حواشی شهرهای خارج از استان شدند.
از دور آثاری البته نه زیاد از دیوارهای به جای مانده از خانه‌های قدیمی روستا آنطرف‌تر به چشم می‌خورد، دیوارها و آوارهایی که خاطرات تلخ و شیرین‌ زیادی از اهالی سابق این روستا را در زیر خود دفن کرده است.
اینجا زادگاه ولی‌نعمتانی است که فراموش شده بودند، اما نه از نگاه جهادگران، این شد که بعد از 35 سال اهالی این روستای فراموش شده با دعوت مهمانانی خودخوانده برای شروع یک کار بزرگ به روستا بازمی‌گردند...
کاری که به حق کارستان است و نوای زندگی را در کالبد بی‌جان این خاک دمیده است، خوب می‌دانستند تا آب نباشد آبادی نیست این بود که برای نخستین قدم، قنات روستا را احیا کردند.
قناتی که سال‌های سال رنگ آب به خود ندیده بود، به همت جهادگران قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه که در قالب طرح شهید شوشتری گرد محرومیت از چهره 300 روستای کردستان را می‌زدایند، دوباره احیا شد.
سمفونی آرام آب در رگه‌های زمین روستای علی‌سرخ که جزء 40 روستای طرح شهید شوشتری در شهرستان بیجار است، بعد از 35 سال بار دیگر جاری شده و امید در دل مردمان روستایی به حیات دوباره جان گرفته است، حیاتی که قرار شد، با دستان خودشان و به همت و حمایت جهادگران در این روستا برقرار شود.
یک سال از آغاز این طرح می‌گذرد، دیوارهای محکم خانه‌ها کمی بالاتر از مکان قدیمی روستا یکی پس از دیگری قد علم می‌کنند، ۱۱ خانوار در حال احداث و تکمیل منازل مسکونی خود هستند و ۱۸ خانوار دیگر هم برای بازگشت به روستا اعلام ثبت‌نام کرده و در مراحل مختلف دریافت تسهیلات ساخت مسکن هستند.
برادران جعفرزاده از جمله اهالی این روستای احیا شده‌ هستند که بعد از 35 سال سکونت در قزوین، با نواخته‌شدن صدای زندگی در روستای زادگاهشان، ساز بازگشت به آبادی را کوک کرده‌ و هر سه برادر دیوار ساختمان تازه در دل این روستا را بالا برده‌اند تا به قول خودشان، در این آبادانی بی‌سهم نمانند.
عزم جزم مردم برای آبادانی روستا
علی جعفرزاده می‌گوید: عزم ما برای ساختن دوباره و احیای روستا جزم است، ولی با دست خالی نمی‌شود کار کرد، عزم ایجاد شده به همت سپاه ما را به ماندن امیدوار کرده و خودمان هم با جان و دل مایه گذاشته‌ایم.
قرار بود مبلغی به صورت بلاعوض از سوی دولت پرداخت شود که کاملا پرداخت نشده و از سوی دیگر میزان تسهیلاتی هم که پرداخت شده در شرایط اقتصادی امروز، کفاف تامین مصالح ساختمانی ما را نمی‌دهد.
روستا علی‌سرخ‌ آباد شده و صدای زندگی در آن به گوش می‌رسد و تصمیم بر این است که تا یک سال آینده این روستا به صورت کامل آباد شود.
جعفرزاده از مسوولان تکاب هم گلایه‌هایی داشت، برق این روستا از طرف تکاب برقرار شده است اما متاسفانه با وجود قراردادهایی که بین دو استان منعقد شده است، اما در اکثر ساعت روز با قطعی برق مواجه هستیم که این وضعیت فرآیند کار را با معطلی مواجه کرده است.
پنج روز است برق ما را قطع کرده‌اند و قطعی برق موجب شده خیلی از کارهای ما زمین بماند.
حالا که این همه زحمت کشیده شده است، نباید روند احیای دوباره این روستا که می‌تواند یکی از بسترهای توسعه در حوزه اقتصاد و اشتغال در استان باشد، تحت‌الشعاع برخی مسائل جزئی قرار بگیرد و مردم را دلسرد کنند.
فرمانده سپاه کردستان و مسوول قرارگاه پیشرفت و آبادانی بیجار برای ما خیلی تلاش کرده‌اند و همواره مانند یک برادر در کنار ما بوده و ما را یاری کرده‌اند و همین امر موجب شده با وجود تمام تنگناها و مشکلات میدان را خالی نکنیم و تلاشمان را برای احیای دوباره روستایمان مضاعف کنیم.
امروز خیلی از مردمان روستا که سال‌ها در قزوین، تهران و دیگر استان‌های کشور ساکن هستند، دوباره به سمت روستای زادگاه خود برگشته‌اند و این در کنار هم بودن‌ها، یعنی زندگی و حیات دوباره علی سرخ...
شرایط زندگی در قزوین به نسبت علی سرخ مانند بهشت است، ولی ما دوست داریم اینجا زندگی کنیم چون هنوز هم با گذشت 35 سال زندگی در قزوین در آنجا احساس غریبی می‌کنیم.
با عزمی که در مسوولان قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه می‌بینیم این آینده خیلی دور نیست، چراغ خانه‌ها روشن شده، آب به آبادی رسیده، مشکلاتی وجود دارد، اما به امید خدا همه این مشکلات را هم پشت سر خواهیم گذاشت.
و حال که روح زندگی در کالبد روستا دمیده شده و امروز، روز برداشتن گام‌های بلند و محکم است لذا نباید اجازه داد برخی سهل‌انگاری‌ها موجب شود مردم را از برگشت به روستا پشیمان سازد چرا که آبادانی یک روستا به منزله کار، اشتغال، تولید و موثر در رونق اقتصادی است.
درخواست افزایش تسهیلات بانکی
عباس جعفرزاده هم که به قول خودش 70 و اندی سال از تقویم زندگی‌اش را ورق زده و امروز صاحب نوه و نتیجه است به همراه همسرش در کنار دو برادر دیگرش به علی سرخ بازگشته تا سال‌های باقیمانده از عمرش را در زیر سقف آسمان آبی این روستا و بر خاک سرخ آن که سرشار از برکت و زندگی است، سپری کند.
می‌گوید: زندگی در محیط شهر راحت و امکانات فراهم است، اما هیچ چیز زادگاه انسان نمی‌شود، جایی که در آن رشد کرده باشید اما نه به خواست خودت، بلکه به واسطه نبود آب و مشکلات فراوان دیگر مجبور به ترک آن شوید.
35 سال پیش به اجبار از علی‌سرخ مهاجرت کرده‌اند و حال که دوباره بستری برای بازگشتشان فراهم شده آسایش و راحتی زندگی شهری را رها کرده و برای زندگی دوباره در روستای زادگاهشان را به امید راه‌اندازی دوباره چرخ‌های تولید در کنار سایر برادرانش به روستا بازگشته است.
از حمایت‌های سپاه راضی است و می‌گوید، تا این لحظه اگر توانسته‌ایم به این مرحله برسیم به خاطر حمایت‌ برادران جهادگر سپاه بوده است.
از گرانی مصالح ساختمانی می‌نالد و می‌گوید: دستگاه‌های دولتی هم اگر چه کمک کرده‌اند اما باید بیشتر کمک کنند و در پرداخت تسهیلات یاری‌گرشان باشند.
اگر می‌شد به جای 20 میلیون تومان 30 تا 40 میلیون تومان تسهیلات به ما پرداخت می‌کردند، سریع‌تر می‌توانستیم کارها را انجام دهیم.
شناسایی ۴۰ خانوار مهاجر روستا
سیدحسین محمودی مسوول قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه بیجار هم می‌گوید: در اجرای طرح محرومیت‌زدایی، روستاهای درجه 6 و 7 محروم منطقه به استناد گزارش استانداری کردستان انتخاب شدند، بازدید میدانی از آنها انجام شد و با همکاری دستگاه‌های برق و بنیاد مسکن، روستای علی‌سرخ احیا شد و در آینده بسیار نزدیک شاهد شکوفایی دوباره زندگی، کار و تلاش در آن خواهیم بود.
روستای علی‌سرخ بیش از 35 سال متروکه بود و آثار و بقایای منازل مسکونی موجود حاکی از زندگی مردمان در این روستا کاملا از بین رفته است.
با شناسایی ساکنین سابق روستا و اطلاع از اشتیاق آنها در بازگشت به روستا، قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه با اعتباری بیش از یک میلیارد ریال و اعطای تسهیلات ارزان‌قیمت به روستاییان متقاضی بازگشت، چرخ زندگی در روستای علی‌سرخ را دوباره به چرخش درآورد.
کار واگذاری زمین از سال گذشته آغاز و عملا وارد فاز اجرا شدیم، با توجه به اینکه روستای علی‌سرخ در آخرین نقطه کردستان واقع شده، کار خدمات‌رسانی به این روستا با مشکلاتی مواجه بود، اما با همت و کار بسیجی که شکل گرفت موانع را یکی پس از دیگری از سر راه برداشتیم.
آب شرب و نبود جاده دسترسی از جمله مشکلات اصلی و مطالبات ساکنین روستا بود که البته با احیای قنات قدیمی آن، مشکل تامین آب شرب مورد نیاز اهالی روستا ظرف مدت 15 روز آینده به اتمام می‌رسد.
با تحقق همکاری دولت، راه دسترسی جدید این روستا به روستای میدان مظفرخان بزودی مورد بهره‌برداری قرار گیرد.
تاکنون 30 خانوار از 40 خانوار ساکن در این روستا برای بازگشت دوباره به روستای علی سرخ اعلام آمادگی کرده‌اند، 17 خانوار در محل جدید روستا ساخت منازل مسکونی خود را شروع کرده‌اند و 13 خانوار دیگر هم در حال طی‌کردن مراحل اداری دریافت تسهیلات ساخت مسکن هستند.
سفره‌ای ساده اما پرمعنا
ساعت از ۱۴ ظهر گذشته، با دعوت آقای جعفرزاده مهمان سفره‌ آنها می‌شویم، دو عروس خانواده جعفرزاده‌ خاطرات تلخ و شیرین 35 سال پیش را به میان می‌کشند و از عزم دوباره‌شان برای بازگشت به روستا می‌گویند هر چند سختی‌هایی هم در این مدت پشت سر گذاشته‌اند.
قطع و وصل گاه‌وبیگاه برق کار حاج خانم را با مشکل مواجه کرده و با زبان ترکی می‌گوید، زندگی شب‌های روستا به دلیل قطعی برق و ترس از گرگ سخت است، اما با تمام این شرایط سخت همسرانشان را در احیای دوباره روستا تنها نگذاشته و پا به پایشان در این میدان حضور دارند.
می‌گوید: فرزندانمان هم برای برگشت به روستا راضی هستند اما باید بستر بازگشت آنها را فراهم کرد.
امروز امید در آبادانی علی‌سرخ موج می‌زند، جوانه‌های زندگی قد کشیده و در حال بارور شدن است، نهالی که دیروز کاشته شده امروز به بار نشسته و میوه‌ داده میوه‌هایی که هنوز کال است و تا رسیدن باید تلاش کرد.
بعد از اتمام گزارش و شنیدن صحبت‌های آنان، روستای علی‌سرخ و مردمان مهربانش را پشت سر می‌گذاریم و مسیر بازگشت را در پیش می‌گیریم.
انتهای پیام/ 71 / 2330/ی