30 درصد دانشجویان از بلاتکلیفی راهی دانشگاه می‌شوند

معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی‌سینا با تأکید بر اینکه براساس آماری که از بین دانشجویان دانشگاه بوعلی نسبت به علاقمندی آنها به رشته مورد نظر گرفته شد، تنها 15 درصد از دانشجویان با علاقه شخصی رشته مورد نظر خود را انتخاب کرده و مشغول تحصیل هستند، اعلام کرد: حدود 30 درصد دانشجویان از بلاتکلیفی وارد دانشگاه می‌شوند.
دکتر حسن ساری‌خانی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه برای ایجاد انگیزه جهت درس خواندن دانشجویان باید مشوق‌هایی را در این زمینه لحاظ کنیم، افزود: با این اقدام راهی برای تشویق دانشجویان باز شود که لازم است دانشجو در این تشویق مزایایی را نه به صورت پایدار و ثابت بلکه متناسب با میزان تلاش و عملکردش در مدت زمان تحصیل کسب کند.
وی با اشاره به مثالی از برخی از کشورهای جهان عنوان کرد: در این کشورها بورس‌های کمک هزینه تحصیلی کوتاه مدت به دانشجو داده می‌شود اما در ایران فردی که وارد دانشگاه دولتی می‌شود، بابت تحصیل در دانشگاه دولتی شهریه‌ای پرداخت نمی‌کند اما دانشجو جدای از اینکه برای تحصیل هزینه‌ای نمی‌کند، هزینه‌های روزمره زندگی را بر دوش دارد که ما می‌توانیم برای مثال به عنوان پیشنهاد درصدی از دانشجویان برتر دانشگاه را به صورت سالانه ارزیابی کرده و ماهانه به عنوان کمک هزینه تحصیلی مبلغی را به آنها به عنوان کمک بلاعوض اعطا کنیم تا دیگر برای تأمین مایحتاج روزانه خود وابسته به خانواده و اینکه در کنار تحصیل مجبور به کار کردن شوند، نباشند.
ساری‌خاری با تأکید بر اینکه افرادی را شاهد هستیم که همزمان با زمان تحصیل مجبور به کار کردن هستند، خاطرنشان کرد: این کار منجر به افت تحصیلی فرد می‌شود اما اگر بتوانیم در این زمینه به درصدی از دانشجویان مشوق‌هایی که منجر به تحول آنها در زمینه تحصیلی می‌شود، اختصاص دهیم این مهم می‌تواند یکی از اقداماتی باشد که جای خالی آن در آموزش عالی کشور احساس می‌شود در حالیکه در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا بورسیه‌هایی تحت عنوان کمک هزینه تحصیلی وجود دارد.
وی افزود: زمانی موفق به پیاده‌سازی اینگونه طرح‌ها می‌شویم که این همت تمامی در دانشگاه‌ها چه در سطح استان و چه در سطح کشور وجود داشته باشد تا با کمک یکدیگر بر افزایش سطح کیفی آموزش دانشگاه تلاش ورزیم که این مهم نیازمند آن است تا وزارت علوم همگرایی را در بخش‌های خود اعمال کند و به وسیله آن بتوانیم این پیشنهادات و ایده‌ها را در جهت ایجاد انگیزه برای تلاش بیشتر دانشجویان در زمینه تحصیلی به منصه ظهور بگذاریم.
معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا با بیان اینکه آئین نامه‌هایی که در سال‌های گذشته برای استعداهای درخشان نوشته می‌شد به گونه‌ای نبود که تنها دانشجویان ممتاز را شامل شود، اظهار کرد: دانشجویی که تلاشگر است باید شامل آئین نامه استعداد درخشان شود.
وی تبا گذشت زمان با ابلاغ آئین نامه جدید در سال 94 سختگیری بیشتری نسبت به شامل شدن دانشجویان به جرگه استعدادهای درخشان صورت گرفته اما تا مطلوبیت نیازمند برداشتن گام‌های بیشتری است تا افرادی که دارای حفظیات خوب و مهارت تست زنی هستند در این دسته قرار نگیرند بلکه آن دست از دانشجویانی را شامل شود که دارای طیف‌های مختلفی از استعداد هستند.
ساری‌خانی با بیان اینکه طرح جایگزین مناسب برای کنکور باید عادلانه باشد، گفت: ملاک سنجش بعد از حذف کنکور باید به صورت عادلانه‌ای انتخاب شود و تنها شرط معدل برای ورود به دانشگاه کافی نیست چرا که این معدل در مدارس مختلف متفاوت است و توان رقابت میان فردی که از امکانات کمتری که در شهرستان دور افتاده است با کسی که در پایتخت و شهرهایی که دارای امکانات هستند، وجود ندارد که باید به این موارد در انتخاب روش جایگزین برای حذف کنکور توجه کرد.
وی با تأکید بر اینکه در بسیاری از کشورها درس خواندن کار سختی به شمار می‌آید و هر کسی به سراغ ادامه تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی نمی‌رود مگر آن که با مسائل مرتبط با آن کنار بیاید، افزود: تحصیل در دانشگاه در بسیاری از کشورهای دنیا به صورت پولی است اما کاری که این دانشگاه‌ها انجام می‌دهند این است که درصدی از دانشجویان را بعد از ورود به دانشگاه یا بعد از گذشت یک ترم تحصیلی ارزیابی کرده و دانشجویانی که جزء 20 درصد برتر به شمار می‌روند، هزینه تحصیل آنها رایگان حساب می‌شود که این موضوع منجر به تحقق عدالت آموزشی نیز می‌شود.
معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا با اشاره به اینکه برای به کارگیری تجربه موفق کشورهای دنیا در این زمینه نباید بی گدار به آب زد، بر لزوم پیاده سازی تجربیات این کشورها به صورت بومی در کشور تأکید کرد.
وی همچنین با بیان اینکه به علت افزایش بی‌رویه مؤسسات آموزشی در کشور و افت کیفیت آموزشی در سطح دانشگاه‌ها امروزه جایگاهی که دانشگاه در گذشته داشته را دیگر شاهد نیستیم، اظهار کرد: امیدواریم با کاهش تدریجی تعداد مؤسسات آموزشی در سطح کشور که یک شبه امکان پذیر نیست، بر افزایش کیفیت آموزشی دانشگاه افزوده شود تا بار دیگر شاهد بازگشت جایگاه دانشگاه در جامعه همانند گذشته باشیم.
ساری‌خانی با اشاره به افزایش سطح مهارت دانشجویان به ویژه در زمان مقطع کارشناسی، افزود: دانشجویان در مدت زمان تحصیل نیازمند آن هستند تا دروس عملی خود را در میدان عمل بگذراند تا ضمن آشنایی با مبحث مربوطه تجربه‌های لازم را نیز کسب کنند تا در زمان ورود به محیط اشتغال بتوانند از آن بهره بگیرند همچنین انجمن‌های علمی و سایر مراکز نیز می‌توانند با برگزاری کارگاه‌های آموزشی در زمینه‌های مختلف در دانشگاه به کسب مهارت دانشجویان در مدت زمان تحصیل آنها کمک کنند.
وی با تأکید بر اینکه دانشجویی می‌خواهیم که در زمینه تخصصی خود توانمندی لازم را دارا باشد، عنوان کرد: دروس دانشگاهی را دانشگاهیان تألیف کردند که این تألیفات شاید با نیازهای جامعه امروز ما سازگار نباشد بنابراین مهارت زمانی نیاز است که جامعه نیز به آن نیاز داشته باشد که برای مهارت آموزی خوب باید مهارت‌های مورد نیاز جامعه را استخراج کرده و متناسب با آن باید به دانشجویان مهارت آموزی را فرا دهیم که یکی از لازمه‌های آن قابل انعطاف پذیری سرفصل‌های آموزشی است.
ساری‌خانی با اشاره به اینکه تغییر سرفصل‌های آموزشی و قابل انعطاف بودن آن می‌تواند بخشی از این مشکل را تا اندازه‌ای مرتفع کند، ادامه داد: در این جهت نیاز است تا سرفصل‌های آموزشی را متناسب با نیازهای روز بنویسیم تا زمانی که دانشجو فارغ التحصیل می‌شود به هنگام ورود به محیط کار احساس کند آموخته‌های قبلی خود کارآمد است.
وی با بیان اینکه در بازدید علمی فردی که به عنوان مدرس می‌رود زمانی که با مشکلی روبرو می‌شود این مشکل را همراه با راه حل آن به دانشجو منتقل می‌کند و در طرف مقابل زمانی که دانشجو به این بازدید علمی می‌رود، زمان برخورد با مشکل برای به دست آوردن راه حل به استاد خود رجوع می‌کند که منجربه کسب تحربه می‌شود، گفت: زمانی این اتفاق می‌افتد که دانشگاه ارتباط خوبی با جامعه و صنعت برقرار کند؛ برای مثال شرکت هیتاچی در کشور ژاپن با دانشگاه‎های این کشور رابطه خوبی برقرار کرده است به گونه‌ای که زمان ارائه دفاعیه پایان‌نامه‌های مقطع ارشد و دکتری این شرکت نماینده‌هایی را برای ارزیابی با دید صنعتی به مراسم دفاعیه می‌فرستد و در صورتی که پایان‌نامه دانشجویی از بار علمی مناسبی برخوردار باشد به او پیشنهاد شغل می‌دهند این درحالیست که در کشور ما به علت ارتباط ضعیف صنعت و دانشگاه شاهد چنین اتفاقاتی نیستیم.
معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا با تأکید بر اینکه اگر بتوانیم ارتباط میان صنعت و دانشگاه را تقویت کنیم تا افراد مسائل و مشکلات شرکت خود را در دانشگاه‌ها مطرح کنند، بیان کرد: در طرف مقابل دانشگاه نیز می‌تواند با مراجعه به بخش‌های صنعتی ضمن آشنایی با مشکلاتی که در این حوزه‌ها وجود دارد، تجربه‌های لازم را کسب کند که این موارد به کسب مهارت آموزی متناسب با نیاز روز کمک می‌کند که لازمه این کار این است که در استانی مانند همدان استانداری به عنوان مسئول اصلی استان و شرکت‌های مختلف آن با دانشگاه همکاری‌های لازم را داشته باشند که تحقق این مهم نفع عمومی را به دنبال خواهد داشت.
ساری‌خانی با اشاره به اینکه در بخش آموزش در این زمینه پیشنهاداتی وجود دارد که می‌توان به آن پرداخت، ادامه داد: به عنوان مثال می توان از فعالان حوزه صنعتی به صورت دوره‌ای به دانشگاه دعوت کنیم تا در دانشگاه کارگاه‌های آموزشی را با مضامین مختلف برگزار کنند که این امر نیازمند آن است که شرایطی فراهم شود تا انتقال تجربه تدریس در دانشگاه برای تقویت ارتباط میان دانشگاه و صنعت مهیا شود که برای این کار می‌توانیم در کنار مدرس اصلی تعداد جلساتی را نیز به فردی که فعال حوزه صنعت است برای تدریس اختصاص دهیم تا تجربه به دانشجو انتقال پیدا کند که امیدواریم در آینده بتوانیم چنین درس‌هایی را در دانشگاه بوعلی تعریف کنیم.
وی با تأکید بر اینکه براساس آماری که از بین دانشجویان دانشگاه بوعلی نسبت به علاقمندی آنها به رشته مورد نظر گرفته شد، تنها 15 درصد از دانشجویان با علاقه شخصی رشته مورد نظر خود را انتخاب کرده و مشغول تحصیل هستند، اظهار کرد: مابقی دانشجویان با فشار والدین، فرار از سربازی برای پسران، فرار از خانه برای دختران و حدود 30 درصد دیگر از دانشجویان از سر بلاتکلیفی وارد دانشگاه می‌شوند.
ساری‌خانی با اشاره به اینکه در دانشگاه بوعلی رشته‌های درآمدزا به اندازه رشته‌های پزشکی وجود ندارد، عنوان کرد: تنها رشته‌های عمران، مکانیک، برق، حقوق، روانشناسی، مدیریت، اقتصاد و حسابداری دارای بازار کار مناسبی نسبت به سایر رشته‌ها هستند.
وی تأکید کرد: اگر بر روی مهارت آموزی کار می‌شد و کل جامعه نیز همراه دانشگاه‌ها می‌بودند، در بهترین رشته‌هایی که افراد در محیط خارح دانشگاه می‌توانند مهارت لازم را فرا بگیرند، رشته‌های مهندسی و کشاورزی هستند که امروز شاهد چنین مواردی نیستیم.
معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا با تعریف خاطره‌ای از زمان تحصیل خود بر لزوم خوش بینی افراد به آینده تأکید کرد و گفت: در سال 1373 در رشته کشاورزی وارد دانشگاه شیراز شدم و رتبه خوبی نیز در کنکور کسب کردم که در برخی از شهرها حتی امکان قبولی در رشته پزشکی را داشتم اما به رشته کشاورزی علاقه زیادی داشتم.
در روز ثبت نام در دانشگاه فردی به من گفت که این رشته ای که قبول شدی به درد نمی‌خورد و همین الان برو انصراف خود را از دانشگاه بده اما من با تلاش فراوان باتوجه به اینکه زمان ما هم شغل فراوان نبود در زمان مقاطع کارشناسی، ارشد و دکتری به لحاظ درسی وضعیت بسیار خوبی داشتم و از این تلاش به نتیجه مطلوب رسیدم بنابراین افراد به علت خوب نبودن رشته و اتفاقاتی که در آینده ممکن است برایشان رقم بخورد نباید نسبت به آینده بدبین باشند چرا که این بدبینی باعث می‌شود فرصت‌هایی که امروز دارند را از دست بدهند به هر حال مطمئن باشند که در تمام رشته‌ها اگر با دید خوش بینانه به آن بنگرند به نتیجه مطلوبی خواهند رسید.
انتهای پیام