ایستگاه شماره سه + فیلم
وقتی از سختترین مشاغل دنیا صحبت میشود، کمتر کسی است که شغل خود را ساده برآورد کند اما از ۳۰ دیماه ۹۵، درست بعد از حادثه تلخ پلاسکو، عده زیادی از مواضع خود کوتاه آمدند و پذیرفتند که آتشنشانی، سختترین شغل دنیاست.

وقتی از سختترین مشاغل دنیا صحبت میشود، کمتر کسی است که شغل خود را ساده برآورد کند اما از ۳۰ دیماه ۹۵، درست بعد از حادثه تلخ پلاسکو، عده زیادی از مواضع خود کوتاه آمدند و پذیرفتند که آتشنشانی، سختترین شغل دنیاست.
به گزارش ایسنا، درحالیکه حادثه پلاسکو و رشادت مردانی که دل به آتش زدند و روح به آسمان بخشیدند را به خاطر میآورم، ضربان قلبم در ایستگاه شماره سه آتشنشانی، بهوقت زنگ اعلام حادثه به شماره میافتد.
در خنکای سالن ایستگاه نشستهاند و دور میز صبحانه مشغول ردوبدل کردن خاطرات خود هستند.
ناگهان زنگ اعلامخطر به صدا درمیآید.
لحظهای مکث است و طی مسافت ایستگاه تا ماشین، صدای بوق دور شونده از ایستگاه؛ آنها میروند، من میمانم و ضربان بالای قلب و لرزش دست.
این وصف حال خبرنگاری است که قصد دارد، استرس یک روز کاری یک آتشنشان را لمس کند، اما توانش فقط در حد شوکه شدن و درجا خشک شدن او را همراهی میکند.
تصور اینکه در سالن ایستگاه نشسته باشی، لحظهای بعد در رخ آتش، چشم بدوزی و آن را مهار کنی، اما ندانی لحظهای دیگر به ایستگاه برمیگردی یا بر روی شعلههای آتش رقصکنان به آسمان پرواز میکنی، سخت و نفسگیر است.
آمده بودم روزشان را تبریک بگویم، اما تبریک، واژه حقیری است برای کسانی که هر روز سوار بر موج حادثه برای حفظ جان و مال دیگران، جان و مال خودشان را به خطر میاندازند.
البته که «مأموریتهای آتشنشانی، تنوع زیادی دارند و درواقع، هر کاری که بقیه نتوانند انجام دهند، مأموریت آتشنشانان تعریف میشود»، اما آتش، رقیب بلامنازعی است که نگرانی حملهاش لحظهای آتشنشانان را رها نخواهد کرد.
این بار، در یک ایستگاه آتشنشانی، در منطقهای پرجمعیت از اصفهان، بر دوش تنها هفت و هشت نفر از مأموران شیفت است.
به گفته رئیس ایستگاه شماره سه آتشنشانی اصفهان، مطابق چارت اداری آتشنشانی، اصفهان حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر کمبود نیرو دارد.
احمد امانی میگوید: شیفت تمام ایستگاهها برابر و بین شش یا هفت نفر است که با ایجاد ایستگاههای جدید، درصورتیکه نیروی جدید هم استخدام نشود، این تعداد در هر ایستگاه کمتر خواهد شد.
او ادامه میدهد: تا شش سال پیش، هر دو سال، یکبار آتشنشانی استخدام نیرو داشت، اما چهار سالی ست که استخدامی نداشتهایم، درحالیکه در طول این مدت، بیماریهای سخت، مصدوم شدن و بازنشستگی نیروها، آمار آتشنشانان فعال را کاهش داده است.
البته آتشنشان داوطلبی هم داریم که به مشاغل دیگر مشغول هستند و اگر نیاز باشد، از آنها کمک میگیریم.
او میگوید: طی چند سال گذشته در اصفهان، مورد منجر به فوت در عملیات نداشته، اما موارد مصدومیت حاد داشتهایم، مثلاً چند وقت پیش برای اطفای حریق کارخانهای، یکی از آتشنشانان داخل گودال آسانسور افتاد و دچار آسیب شدید شد.
نیروهایی که به این شکل آسیب جدی میبینند، به بخش اداری منتقل میشوند.
رئیس ایستگاه شماره سه آتشنشانی اصفهان میافزاید: تمام بیمههای ممکن برای آتشنشانان تعریفشده است، اما در مورد سختی کار نیروهای اصفهان مشکل وجود دارد، آن هم اینکه ۲۰ سال کاری برای یک آتشنشان، سن بازنشستگی محسوب میشود، اما چون سابقه افراد، با حکم کاری «آتشنشان» محاسبه میشود، آتشنشانانی که حکم و عنوانهای دیگری مثل رئیس ایستگاه و فرمانده و ...
دارند، در ثبت سابقه خود با مشکل روبرو میشوند.
او میگوید: مأموریتهای آتشنشانی متنوع است مثل ورود مار و گربه به منازل و خودرو، اما حوادث کوه و غرق شدن در رودخانه تأثیر بدی بر روی آتشنشانان میگذارد.
یکی از آتشنشانهای این ایستگاه معتقد است باوجود تلخی حادثه پلاسکو، «این حادثه نظر مردم و مسئولان را نسبت به آتشنشان عوض کرد.
این اتفاق در بحبوحه تائید یا عدم تائید قانون سختی کار آتشنشانان در مجلس رخ داد و موجب تسریع در تصویب این قانون شد.
تا حدود یک ماه بعد از این حادثه نیز در حین مأموریت، همه مردم مراعات میکردند و به ماشین آتشنشانی راه میدادند.»
به گفته رئیس ایستگاه شماره سه آتشنشانی اصفهان، در بیشتر حوادث، مردم بعد از طی شدن زمان طلایی که همان سه دقیقه اول حادثه است، با آتشنشانی تماس میگیرند؛ مثلاً شخص برای خاموش کردن آتش خانهاش، ابتدا خودش تلاش میکند، اما بعد از ۱۰ دقیقه تلاش بیهوده، با آتشنشانی تماس میگیرد.
یکی از پیشکسوتان این ایستگاه نیز میگوید: در سالهای گذشته حداقل روزی دو- سه مورد تماس «سرکاری» با مرکز گرفته میشد، اما اکنون این تعداد به دو یا سه مورد در سال رسیده است.
اخیراً شماره این تماسگیرندگان در بلکلیست آتشنشانی قرار میگیرد.
دیگر آتشنشان باسابقه این ایستگاه ادامه میدهد: بهطورکلی، بعضی از مردم اطلاعات ندارند و هر حادثهای را حتی وقتی در جریان کامل آن نیستند، خبر میدهند؛ مثلاً، ماشینی در کنار خیابان دود کرده و رهگذران با ما تماس میگیرند که آتشسوزی در اتوبان رخداده و تا رسیدن نیروی آتشنشانی، مسئله توسط صاحب ماشین حل می شود.