روایت تسنیم از معلول توانمند دهگلانی که لوستر و چراغهای تزئینی میسازد+تصاویر
ابراهیم مشیرپناهی معلول توانمند و باغیرت اهل «روستای توبره ریز» دهگلان با ایده و خلاقیتهای جالب خود اقدام به ساخت لوستر و چراغهای تزئینی میکند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از دهگلان، ابراهیم مشیرپناهی جوان معلول اهل «روستای توبره ریز» این شهرستان است که همراه با همسرش در یک خودرو دچار سانحه تصادف میشود؛ وی حدود یک ماه در بخش آی سی یو بیمارستان بستری و سپس دچار عارضه قطع نخاعی شد و مجبور است بقیه عمرش را با این معلولیت سپری کند.
این معلول توانمند و باغیرت قبل از وقوع این حادثه مشغول کار آرماتوربندی ساختمان بوده و از این طریق هزینههای زندگی را تامین و امرار معاش کرده است؛ وی پس از این حادثه تلخ توانایی ادامه کار را نداشته و سپس با دریافت وام اشتغالزایی از بهزیستی استان کردستان، مغازهای راهاندازی کرده که بهدلیل نبود درآمد تغییر شغل و با راهنمایی اقوام و استفاده از ایده و خلاقیتهای جالب خود اقدام به ساخت لوستر و چراغهای تزئینی میکند.
خبرنگار خبرگزاری تسنیم به «روستای توبره ریز» دهگلان رفته و پای دردل «ابراهیم مشیرپناهی»معلول توانمند کردستانی نشسته که مشروح گفتوگو آن از نظر خوانندگان محترم میگذرد:
تسنیم: زمانی که متوجه شدید معلول شدهاید و دیگر توان حرکت ندارید چه احساسی داشتید؟
مشیرپناهی: این وضعیت برای یک فرد سالم بسیار سخت و غیرقابل قبول است، در لحظه اول بسیار شوکه و ناراحت شدم اما چارهای جز تحمل کردن شرایط نیست، البته اکنون مقداری عادیتر شده است.
تسنیم: در مورد کار تولیدی خود توضیح دهید؟
مشیرپناهی: با خرید وسایل اولیه ساخت لوسترهای تزئینی از سنندج و تهران این کار را راهاندازی کردهام، با برش ریسههای شاخهای «ال ای دی» قالب دادن و نصب بر روی قالبهای ام دی اف لامپهای کم مصرفی را تولید کرده و مورد استفاده روشنایی برای منازل، ادارات و مکانهای تجاری است؛ این کار درآمد خوبی دارد و اگرحمایت شوم میتوانم برای جوانان اشتغالزایی داشته باشم.
تسنیم: شرایط زندگی یک فرد معلول چگونه است؟
مشیرپناهی: خانه نشستن وناامیدی مشکلی بجز ناراحتی برای خود و خانوادهها ندارد اما باید با تلاش و پشتکار برای امرار معاش فعالیت کرد؛ گرچه پیدا کردن یک شغل مناسب برای فرد معلول بسیار سخت است اما نباید ناامید شد.
تسنیم: چه توصیههایی برای دیگر افراد معلول دارید؟
مشیرپناهی: افرادی که در این شرایط قرار گرفتهاند نباید از زندگی خود ناامید و با ناراحتی و بیانگیزگی فقط در گوشهای بنشیند و منتظر کمک اطرافیان خود باشند بلکه باید با روحیه، امید، پشتکار و ایده و خلاقیت برای خود شغل ایجاد کنند.
تسنیم: چه انتظاری از مسئولان و متولیان بهزیستی دارید؟
مشیرپناهی: اگر مسئولان از شغل و تولید من حمایت کنند کارم را توسعه میدهم و با آموزش افراد معلولی همچون خودم یک کارگاه بزرگتر راهاندازی و لامپهای کم مصرف تولید میکنیم.
درخواست خودرو مخصوص معلولان هم از مسئولان بهزیستی کردستان دارم و بارها نیز اعلام کرده اما شرایط خاص میخواهد.
تسنیم: در یک شهرستان و روستاهای اطراف چه مشکلاتی سد راه معلولان است؟
مشیرپناهی: فراهم نبودن امکانات عمومی، تفریحی و بهداشتی در سطح شهر دهگلان برای افراد معلول بسیار سخت است چراکه مسئولان، مناسبسازی محیط شهری برای معلولان را جدی نمیگیرند؛ وسایل بهداشتی در اختیار ضایعات نخاعی قرار نمیدهند و در کمیسیونهای جزء نسخهپیچی آزمایش و سنوگرافی کار دیگری نمیکنند.
سهمیه 3 درصدی استخدام معلولان رعایت نمیشود و انتظار میرود در اولویت مسئولان قرار گیرد.
تسنیم: سخن آخر؟
مشیرپناهی: با وجود معلولیتی که دارم هیچ تفاوتی را میان خود و سایر افراد جامعه احساس نمیکنم بلکه خود را توانمندتر از سایر افراد میبینم و عقیده دارم انگیزه، تلاش و پشتکار راه موفقیت هر انسانی را رقم میزند و معلولیت محدودیت نیست.
انتظار دارم مسئولان با تبعیت از فرمودههای رهبر معظم انقلاب در راستای تحقق شعار سال، از تولید داخلی و تواناییهای بنده حمایت کنند.
در ادامه تصاویری از کار تولیدی این معلول توانمند و باسلیقه کردستانی را ببینید:
انتهای پیام/ ت