اوضاع پریشان پلدختر 160 روز پس از سیل/ خانه‌های نیمه‌کاره و دانش‌آموزانی که چشم انتظار کمک‌ هستند

با گذشت 160 روز از سیل ویرانگر پلدختر، در برخی مناطق سیل زده اقدامات خوبی که صورت گرفته و منازل زیادی بازسازی شده، اما در عین حال بسیاری از سیل‌زدگان کماکان درگیر مشکلات بوده و منازل آنها بازسازی نشده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از پل‌دختر، با گذشت حدود شش ماه از سیل فروردین ماه امسال که متاسفانه بخش‌هایی از مناطق کشور از جمله لرستان را درگیر کرد، با هدف بازدید و انعکاس اوضاع و احوال مردم، عازم پل‌دختر شدیم تا ضمن انعکاس اوضاع و احوال مناطق سیل‌زده، صدای مردمی باشیم که این روزها همچنان گرفتار آثار و تبعات پس از سیل هستند.
در این بازید چند ساعت آنچه به‌ چشم می‌آمد حضور نیروهای جهادی در کنار اهالی بومی برای احداث واحدهای مسکونی بود، نکته دیگر شور و شوق دانش‌آموزانی بود که مدرسه‌شان برای اول مهر تکمیل و تجهیز شده است.
البته در کنار این رویداد مثبت تعداد قابل‌توجهی از اهالی منطقه سازمانی پلدختر که متحمل بیشترین خسارت ناشی از سیل شده بودند بیم تکمیل نشدن خانه و کاشانه خود را داشتند، از طرف دیگر نگرانی دانش‌آموزانی که نه سرپناهشان آماده شده و نه مدرسه‌ای که خود را برای رفتن مهیا کنند دل انسان را به درد می‌آورد، مشاهده ساختمان‌ها و مدارس تخریب شده که بلاتکلیف رها شده‌اند، چادرهایی که محل سکونت افراد سیل‌زده بود، عدم بازسازی دیواره ساحلی موجب نگرانی می‌شد.
در این بازدید چند ساعته بیم‌ها و امیدها را در چشمان فرزندان و اهالی منطقه سازمانی مشاهده کردیم، از یک طرف دانش‌آموزانی که برای رفتن به مدرسه آمادگی داشتند و سراسر شور و نشاط بودند و آن‌سوی دیگر، اما آماده نشدن کلاس‌های درس و تهیه لوازم‌التحریر و لباس فرم دغدغه دانش‌آموزان دیگر بود، در نهایت حرف و انتظار اهالی و دانش‌آموزان کمک دولت برای تکمیل واحدهای مسکونی، تأمین لوازم‌التحریر و لباس فرم بود.
اما نکته‌ای که بیشتر از همه قابل تأمل بود قدردانی مردم پل‌دختر از گروه‌های جهادی، سپاه، بسیج و ارتش بود؛ قدردانی که با کلمات و واژه‌های ساده به زیباترین شکل ممکن بیان کردند، مردم حضور گروه‌های جهادی را از ابتدای بروز سیل و تاکنون که مشغول احداث واحدهای مسکونی هستند سبب دلگرمی عنوان می‌کردند.
به نظر می‌رسد برای مرتفع کردن مشکلات و چالش‌های پیش روی مردم سیل‌زده علاوه بر اینکه دولت باید دست بجنباند، استفاده از ظرفیت خیرین نیز از دیگر نکاتی است که حتما باید در دستور کار قرار گیرد، زیرا با فرا رسیدن فصل بارندگی هر آن امکان بروز سیل ویرانگر دیگری وجود دارد.
سیل‌زدگان در این روزها کماکان منتظر کمک خیرین هستند و امید دارند بار دیگر با یاری آنها شاهد رفع مشکلاتشان باشند تا دغدغه‌هایشان قبل از آغاز روزهای سرد پایان یابد.
حضور مداوم نیروهای جهادی در سیل‌زدگان
طاووس مرادی، سرپرست خانواده‌ای است که خانه‌اش تا آخر هفته تکمیل می‌شود با لهجه پل‌دختری به شرح ماوقع سیل پرداخته و می‌گوید: در جریان سیل فروردین‌ماه همه وسایل و زندگی‌مان را سیل با خود برد حتی چادر و سند خانه‌ام را؛ روزهای سختی را گذراندیم.
وی با چهره‌ای خوشحال به حضور و کمک نیروهای جهادی اشاره و عنوان می‌کند: نمی‌دانم چگونه از تلاش و زحمات آن‌ها تشکر کنم، نیروهای جهادی از سپاه و بسیج گرفته تا ارتش در تمام لحظات کنار ما بوده و سنگ تمام گذاشتند حتی هنگام خاک‌برداری نیز به کمک آمدند.
این بانوی میان‌سال ادامه می‌دهد: من طلبه‌هایی را دیدم که گل‌ولای را از منازل و خیابان‌ها پاک می‌کردند، یا بسیجی که با وجود ترکش در کمر اما خاک را از منازل ما بیرون می‌انداخت، بنیاد برکت نیز یخچالی را به ما هدیه داد که جای تشکر دارد.
مرادی که حالا از داشتن سرپناهی امن خوشحال است، تصریح می‌کند: مشکل ما در حال حاضر کمبود پول است، زیرا تسهیلات پرداختی جوابگوی ساخت و تکمیل منزل به‌طور کامل نیست و ما ناچار شدیم برای تکمیل خانه قرض بگیریم.
او در پایان صحبت‌های خود برای همه نیروهای جهادی حاضر در مناطق سیل‌زده از جمله پل‌دختر با لهجه شیرین و بی آلایشش دعا می‌کند.
خوشحالی از وجود سرپناهی امن
فاطمه مرادی دانش‌آموز خانواده که ده سال سن دارد و خوشحالی در چشمانش موج می‌زند، می‌گوید: از اینکه خانه مادر حال تکمیل است و برای خودمان سرپناهی داریم خوشحالم، اما بیشتر از هر چیزی از این خوشحالم که مدرسه‌ام بازسازی و اول مهرماه با خیال آسوده سر کلاس حاضر و دوباره در کنار دوستانم مشغول تحصیل می‌شوم.
وی با شور و شوق از خرید کتاب، لوازم‌التحریر و لباس فرمش برای ما صحبت می‌کند و می‌افزاید: مدرسه نزدیک خانه‌مان است و از این بایت نگرانی ندارم، کتاب، لوازم‌التحریر را تهیه و با امید سر کلاس حاضر می‌شوم.
این دانش‌آموز نیز از نیروهای جهادی که مدرسه را از گل‌ولای پاک‌سازی کرده تشکر می‌کند و می‌گوید: من از نزدیک شاهد تلاش نیروهای جهادی و بسیج بودم و می‌دیدم برای پاک کردن مدرسه ساعت‌ها وقت صرف می‌کردند.
به پول نیاز داریم
در ادامه به سراغ یکی از شهروندان سیل‌زده رفتیم که متاسفانه کماکان درگیر مشکلات است.
یاسر کاکائی از اهالی منطقه سازمانی که در چادر سکونت دارد، می‌گوید: دولت واقعاً برای ما کار چندانی انجام نداده است، خودتان از نزدیک همه‌چیز را مشاهده می‌کنید، درست است نیروهای جهادی، بسیج و سپاه کار کرده‌اند اما مشکل ما در حال حاضر پول است.
یاسر کاکائی عنوان می‌کند: این تسهیلات پرداختی برای ساخت واحد مسکونی واقعاً اندک است و نمی‌تواند کارها را آن‌طور که می‌خواهیم پیش ببرد.
وی با اشاره به اینکه پرداخت تسهیلات معیشتی کافی نیست، می‌افزاید: این رقم‌ها باری از دوش ما بر نمی‌دارد، نکته دیگر اینکه از وسایل و لوازم خانگی که قرار بود به ما تحویل دهند خبری نیست.
شرمنده نیروهای جهادی هستیم
یکی دیگر از اهالی منطقه که خانه‌اش تخریب و هم اکنون در حال ساخت است، می‌گوید: خانه‌ام براثر سیل تخریب شد و همه وسایلم از بین رفت، همانطور که می‌بینید هم اکنون در حال ساخت هستیم اما تسهیلات پرداختی کافی نیست.
نرگس گله‌دار با اشاره به حضور مستمر نیروهای جهادی هم در مرحله پاکسازی و هم‌ساخت واحدهای مسکونی عنوان می‌کند: نیروهای جهادی از ابتدای وقوع سیل و حتی در حال حاضر نیز برای کارهایی مانند لوله‌کشی، کاشی‌کاری و موارد دیگر پای کار هستند ما واقعاً شرمنده آن‌ها هستیم، اما مشکل ما در حال حاضر نبود پول است که دولت باید چاره‌ای بیاندیشد و یا اینکه خیرین به یاری‌مان بیایند.
خیرین کمکمان کنند
این بانوی جوان در ادامه صحبت‌هایش تصریح می‌کند: من صاحب دو دانش‌آموز دختر هستم که علاوه بر اینکه مدرسه‌شان تخریب شده برای تهیه لوازم‌التحریر و لباس‌های فرمشان با مشکل مواجه هستیم، باور کنید همسرم به دلیل مشکلات مالی از شرایط روحی مطلوبی برخوردار نیست.
گله‌دار که نگرانی در چهره‌اش هویدا است، تأکید می‌کند: از مسوولان و افراد خیر انتظار کمک داریم هم برای تهیه لوازم‌التحریر دانش‌آموزان هم برای تکمیل خانه، همانطور که خودتان مشاهده می‌کنید من زیر چادر زندگی می‌کنم و ناچار شدم دخترانم را نزد عمویشان بفرستم‌، باور کنید زندگی در این شرایط با وجود گرمای هوا سخت است.
انتظار ما از دولت تأمین پول مورد نیاز است
ایران باجور سگوندی از دیگر افراد سیل‌زده پل‌دختر است که دل پری از وضعیت نابسامان زندگی پس از سیل دارد، او می‌گوید: من در زمان جنگ هشت‌ساله یک‌بار زندگی‌ام را از دست دادم، حالا هم برای دومین بار همه‌چیزم نابود شد و من مانده‌ام و خانه‌ای که ویران‌شده است دیگر توان هیچ کاری را ندارم.
این بانوی پل‌دختری تأکید می‌کند: انتظار ما از دولت این است که برای ساخت خانه مبلغ بیشتری را پرداخت کند، الان من ناچارم با دو خانوار دیگر در یک جا زندگی کنم زیرا کرایه خانه بالا است.
سگوندی با بیان اینکه نیروهای جهادی، سپاه و بسیج کارهای زیادی انجام داده‌اند، تصریح می‌کند: اما واقعیت این است که برای رفع مشکلات نیاز به پول داریم، تقاضای ما این است که دولت و خیرین وارد عمل شوند.
آمادگی برای رفتن به مدرسه ندارم
یاشار باجولوند دانش‌آموز کلاس سوم راهنمایی است، اما برخلاف فاطمه مرادی نه سرپناهشان درست شده و نه مدرسه‌شان، او که از این موضوع بسیار نگران است، می‌گوید: من هیچ آمادگی برای رفتن به مدرسه و کلاس درس ندارم، نه کتابی خریده و نه لباسی فرمی تهیه کرده‌ام.
وی تأکید می‌کند: با وضعی که خانه و مدرسه دارد برای یکم مهرماه هیچ‌گونه شور و شوقی ندارم، از طرف دیگر برای تهیه لوازم‌التحریر و لباس فرم با مشکل مواجه هستیم، من برای رفتن به کلاس درس باید چهارده دفتر سیمی تهیه کنم که قیمت هر دفتر 25 هزار تومان است.
باجولوند با اشاره به اینکه ناچارم برای تحصیل به اندیمشک مهاجرت کنم، می‌گوید: از دولت و خیرین تقاضا دارم حداقل برای تهیه لوازم‌التحریر و لباس فرم ما کمک کنند.
ایجاد امید دانش‌آموزان برای تحصیل علم
غلامرضا زینی‌وند، مدیر مدرسه شهید چاغروند نیز که در مدرسه حضور دارد، می‌گوید: مدرسه شهید چاغروند که بر اثر سیل متحمل خساراتی شد با همت و تلاش نیروهای جهادی از جمله سپاه، بسیج و ارتش پاک‌سازی سپس توسط موسسه خیرین نیکوکاری سلام تهران بازسازی و تجهیز شد.
وی می‌افزاید: با بازسازی انجام شده مدرسه برای اول مهر آماده و دانش‌آموزان با امید و شور و شعف به تحصیل علم و دانش می‌پردازند.
زینی وند معتقد است نیروهای جهادی نه‌تنها در این مدرسه بلکه در تمام نقاط شهر سنگ تمام گذاشتند، تنها انتظار ما از مسوولان و دولت این است تا بارندگی‌ها آغاز نشده نسبت به بازسازی دیواره ساحلی اقدام کنند، همچنین شهرداری نسبت به لایروبی جداول و کانال‌های سطح شهر اهتمام ورزد.
نیروهای جهادی خالصانه کار می‌کنند
علیرضا زاهدی از نیروهای جهادی حاضر در منطقه که بازنشسته سپاه و جانباز است، می‌گوید: نیروهای جهادی برای رضای خداوند از جان و دل و مخلصانه وارد میدان شده‌اند، اما مردم سیل‌زده از مسئولان انتظار افزایش تسهیلات پرداختی را دارند.
وی که اهل اصفهان است و سه روز است که همراه جوشکار، بنا و لوله‌کش مشغول فعالیت است، می‌افزاید: ما از مسوولان انتظار زیادی داریم، هر چند برآورده نمی‌کنند اما از دولت می‌خواهیم حداقل در خصوص کمک‌های مالی راهکاری بیاندیشند.
تأکید بر مدیریت صحیح در مناطق سیل‌زده
جمالی دیگر نیروی جهادی حاضر در پل‌دختر است که می‌گوید: ما برای رضای خداوند و بر اساس وظیفه انسانی خانه و عیال خود را رها و در اینجا با وجود هوای گرم حاضر شده‌ایم، تا شاید باری از دوش مردم سیل‌زده برداریم.
او می‌افزاید: مسوولان مدیریت صحیح را در مناطق سیل‌زده اعمال کنند و با نیروهای جهادی برخورد مطلوبی داشته باشند،؛ ما انتظاری نداریم بلکه این کار را باقیات و صالحاتی برای خود می‌پنداریم.
در هر صورت آنچه از وضعیت سیل‌زدگان هوایداست این بوده که با وجود تلاش‌های صورت گرفته و رفع بسیاری از مشکلات، کماکان شاهد آن هستیم که بسیاری از سیل‌زدگان نیاز به کمک دارند و لذا می‌طلبد که خیرین و نیکوکاران بار دیگر یک یا علی گفته و در کنار کمک دولت برای پایان دادن به مشکلات پای کار بیایند.
گزارش: نسرین صفربیرانوند
انتهای پیام/ح