جهان در سال ۲۱۰۰ چه تغییراتی خواهد کرد؟
باشگاه خبرنگاران
|
یادداشت
|
چهارشنبه، 19 دی 1397 - 22:39
این گزارش پیشرفتهای علمی جهان را تا ۸۰ سال آینده بررسی میکند.

خلاصه خبر
«جان منکینز»، کارشناس ارشد سابق اکتشاف و توسعه فضای ناسا دراین باره میگوید: «ماهوارههای خورشیدی با قدرت بیسیم دوربرد، مقادیر زیادی انرژی خورشیدی ارزان قیمت را به بازارهای جهانی ارائه خواهندکرد.» به دام انداختن انرژی خورشیدی گام نخست است و باید فکری هم برای ذخیرهسازی آن شود.
پمپاژ ترکیبات مفید به جو
اما «لیزا آلوارز کوهن» استاد مهندسی محیطزیست دانشگاه «برکلی» معتقد است؛ تا سال ۲۱۰۰ انسانها موفق میشوند با ناوگانهایی از هواپیماهای بدون سرنشین بزرگ، گازهای گلخانهای و آلودگیها را از جو زمین استخراج و ترکیبات غبارمانند مفیدی را به آسمان بالای سر ما پمپاژ کنند.
کارشناسان نظامی معتقدند تا سال ۲۱۰۰ در کنار هوش مصنوعی، سختافزارهای ماشینی و سیستمهای هواپیمایی بدون سرنشین جایگزین انسانها در عملیاتهای نظامی خواهند شد.
«جیل متزگر»، مدیر تحقیقات کاربردی شرکت هوافضای «لاکهید مارتین» میگوید: «سلاحها چندکاره و کوچکتر، سریعتر و دقیقتر خواهند بود و تاثیرات مرگبار کمتری خواهند داشت.»
کار و زندگی در فضا هم اکنون برای تعداد محدودی از انسانها میسر است، اما تا سال ۲۱۰۰، رفتوآمد به فضا یک کار عادی روزمره خواهد بود!
حفاری و استخراج معادن در این سیارهها توسط روباتهای اکتشافی، راه دیگری برای تامین منابع حیاتی مورد نیاز زمینیان فراهم میکند.
سفر از یک سیاره به سیاره دیگر توسط سفینههای فضایی که بهطور کامل در خود فضا ساخته میشوند، انجام خواهد شد.
لیچفرد ارزیابی میکند که در قرن آینده ما قادر خواهیم بود با سرعتی معادل ۱۰ تا ۲۰ درصد سرعت نور یا حدود سه برابر سریعتر از «کاوشگر خورشیدی پارکر» که در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد در فضا حرکت کنیم و در نهایت این که تا سال ۲۱۰۰، ما به پاسخ این پرسش اساسی انسان دست خواهیم یافت که «آیا ما در سراسر کیهان تنها هستیم؟»
یکی دیگر از مشکلات زیرساختی هم اکنون کمبود آب آشامیدنی در بسیاری از مناطق است.
با وجود آن که ۷۱ درصد سطح زمین با آب پوشیده شده است، اما ۹۶ درصد این آبها غیرقابل شرب هستند.
اما «آلوارز کوهن» معتقد است؛ تا قرن بعد، با تولید ماشینهایی که با حداکثر بهرهوری آب را تصفیه میکنند بحران جهانی آب به پایان میرسد.
علاوه بر مشکل آب مسئله دیگری که باید حل شود موضوع مسکن است.
پمپاژ ترکیبات مفید به جو
اما «لیزا آلوارز کوهن» استاد مهندسی محیطزیست دانشگاه «برکلی» معتقد است؛ تا سال ۲۱۰۰ انسانها موفق میشوند با ناوگانهایی از هواپیماهای بدون سرنشین بزرگ، گازهای گلخانهای و آلودگیها را از جو زمین استخراج و ترکیبات غبارمانند مفیدی را به آسمان بالای سر ما پمپاژ کنند.
کارشناسان نظامی معتقدند تا سال ۲۱۰۰ در کنار هوش مصنوعی، سختافزارهای ماشینی و سیستمهای هواپیمایی بدون سرنشین جایگزین انسانها در عملیاتهای نظامی خواهند شد.
«جیل متزگر»، مدیر تحقیقات کاربردی شرکت هوافضای «لاکهید مارتین» میگوید: «سلاحها چندکاره و کوچکتر، سریعتر و دقیقتر خواهند بود و تاثیرات مرگبار کمتری خواهند داشت.»
کار و زندگی در فضا هم اکنون برای تعداد محدودی از انسانها میسر است، اما تا سال ۲۱۰۰، رفتوآمد به فضا یک کار عادی روزمره خواهد بود!
حفاری و استخراج معادن در این سیارهها توسط روباتهای اکتشافی، راه دیگری برای تامین منابع حیاتی مورد نیاز زمینیان فراهم میکند.
سفر از یک سیاره به سیاره دیگر توسط سفینههای فضایی که بهطور کامل در خود فضا ساخته میشوند، انجام خواهد شد.
لیچفرد ارزیابی میکند که در قرن آینده ما قادر خواهیم بود با سرعتی معادل ۱۰ تا ۲۰ درصد سرعت نور یا حدود سه برابر سریعتر از «کاوشگر خورشیدی پارکر» که در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد در فضا حرکت کنیم و در نهایت این که تا سال ۲۱۰۰، ما به پاسخ این پرسش اساسی انسان دست خواهیم یافت که «آیا ما در سراسر کیهان تنها هستیم؟»
یکی دیگر از مشکلات زیرساختی هم اکنون کمبود آب آشامیدنی در بسیاری از مناطق است.
با وجود آن که ۷۱ درصد سطح زمین با آب پوشیده شده است، اما ۹۶ درصد این آبها غیرقابل شرب هستند.
اما «آلوارز کوهن» معتقد است؛ تا قرن بعد، با تولید ماشینهایی که با حداکثر بهرهوری آب را تصفیه میکنند بحران جهانی آب به پایان میرسد.
علاوه بر مشکل آب مسئله دیگری که باید حل شود موضوع مسکن است.