موضع تهاجمی عراق علیه ترامپ

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، روزنامه «حمایت» در یادداشتی از «اصغر زارعی» نوشت:
رئیس‌جمهور متوهم آمریکا یکشنبه‌شب در گفتگو با شبکه «سی بی اس» یک ‌بار دیگر آرزوهای بربادرفته خود در خصوص ایران اسلامی را در آستانه چهل سالگی انقلاب بر زبان آورد و اعلام کرد که از خاک عراق برای زیر نظر گرفتن کشورمان استفاده خواهد کرد!
اظهارات ترامپ، واکنش تند و تهاجمی مسئولین عراقی را در پی داشت و نشان داد که عراق نمی‌تواند حیات خلوت کاخ سفید برای توطئه پردازی علیه ایران باشد.
«برهم صالح»، رئیس‌جمهور عراق تصریح کرد که ارتش آمریکا اجازه ندارد از خاک کشورش ایران را کنترل کند و افزود:‌ «بغداد در انتظار پاسخ رسمی واشنگتن در زمینه تعداد نیروهای آمریکایی و مأموریتشان در عراق است».
حیدر العبادی، نخست‌وزیر سابق عراق نیز اعلام کرد که سخن گفتن از پایگاه‌های آمریکایی به‌منظور مقابله با کشورهای همسایه عراق، باعث می‌شود تا رابطه با آمریکا وارد بحران‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای شود.
«جریان حکمت ملی»، «ائتلاف دولت قانون»، «ائتلاف الاصلاح و الاعمار»، «ائتلاف پارلمانی البناء» و «جنبش نجبا» عراق تنها بخشی از گروه‌ها و جریان‌هایی هستند که به سوءاستفاده آمریکا از خاک عراق شدیداً حمله، آن را محکوم و به آن اعتراض کرده‌اند.
دراین‌باره گفتنی‌هایی هست.
1.
زخم 7 هزار میلیارد دلاری که آمریکا به گفته ترامپ در منطقه هدر داده، ظاهراً آن‌قدر عمیق است که ترامپ هنوز با آن کنار نیامده و در مصاحبه جنجالی خود با شبکه «سی بی اس» به هزینه‌های هنگفتی که در پایگاه‌های خود در عراق کرده، اشاره نموده و نتیجه گرفته است که به این دلیل باید ایران را زیر نظر داشته باشد!
البته ترامپ این تناقض را توضیح نداده است که اگر بناست به خاطر هزینه‌های سنگینی که کرده، نیروها و پایگاه‌های خود را در عراق نگه دارد، چرا به دلیل همین هزینه‌های چند صد میلیارد دلاری در سوریه، مجبور شد که فرار را بر قرار ترجیح داده و نیروهای خود را از این کشور بیرون بکشد؟!
چرا راه دور برویم.
مگر افغانستان همسایه ایران نیست؟!
چرا ترامپ نیروهای خود را در افغانستان به نصف تقلیل داده و برنامه دارد تا آن‌ها را در آینده حتی بیش از این کاهش دهد؟!
اگر نگوییم که هزینه‌های آمریکا در افغانستان بیش از مخارج این کشور در عراق است، به‌طور حتم کمتر از آن نیز نبوده است.
با این حساب، باید به این نتیجه رسید که آمریکا برای اهداف دیگری اصرار به ماندن در خاک عراق و حفظ پایگاه‌هایش دارد.
2.
واشنگتن به‌خوبی مطلع است که هسته مرکزی جبهه مقاومت در ایران است و عراقی‌ها یکی از کشورهای عضو این جبهه هستند که بیشترین اثر را در این زمینه از ایران اسلامی گرفته‌اند.
جمهوری اسلامی از طریق عراق، سپس سوریه و لبنان توانسته است که خط مقاومت را تا سواحل مدیترانه امتداد دهد.
سوریه از دست آمریکا خارج شد، دست برتر حزب‌الله لبنان در عرصه نظامی و سیاسی، عرصه را بر حامیان کاخ سفید به‌شدت تنگ و آن‌ها را طرد کرد، انصار الله و کمیته‌های مردمی یمن مزدوران سعودی را به غلط کردن واداشته‌اند، در افغانستان قبل از اینکه مجبور به اخراج اجباری شوند، در حال خروج هستند و دومینوی شکست آن‌ها در غرب آسیا مدت‌هاست کلید خورده، لذا اگر عراق را هم تخلیه کنند، به‌جز چند پایگاه نظامی بی‌خاصیت در کشورهای مرتجع منطقه، تقریباً هیچ جایگاهی در خاورمیانه نخواهند داشت.
لذا حفظ پایگاه‌های نظامی در عراق، صرفاً جنبه حیثیتی داشته و هیچ اثری بر آن مرتب نیست.
ترامپ تصریح کرده که می‌خواهد ایران را زیر نظر داشته باشد.
فریادی بلندتر از این برای شکست در برابر ایران وجود ندارد!
نمی‌گوید می‌خواهیم ایران را کنترل کنیم یا در صورت نیاز اقدام کنیم، می‌گوید منظورش از این کار، زیر نظر گرفتن کشورمان است!
این امر حاکی از این واقعیت است که حضور آمریکا صوری و فقط برای حفظ وجهه این کشور صورت گرفته است که بگوید بله، ما در کشور مجاور ایران، حضور داریم!
3.
رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه کشوری متجاوز و اشغالگر که در زمره عالی‌رتبه‌ترین مقامات این کشور هستند، هفته اول دی‌ماه وقتی به عراق سفر کردند، چراغ‌های هواپیماهای خود را خاموش کردند!!
کشوری که خود را ابرقدرت دنیا می‌داند با این نمایش مفتضحانه نشان داد که حتی از علنی کردن یک سفر معمولی واهمه دارد.
با این‌همه وحشت و مهم‌تر از آن، همراهی و همدلی عراقی‌ها با ایران در مخالفت با آمریکا، احتمال اینکه یانکی‌ها بتوانند کوچک‌ترین تهدیدی را متوجه ایران کنند، تقریباً صفر است و اساساً بزدل‌تر و کوچک‌تر از آن هستند که بخواهند با قدرت برتر منطقه گلاویز شوند.
4.
آمریکایی‌ها از ابتدا به دنبال مدیریت روابط خارجی عراق بودند.
همه تلاش خود را کردند که رابطه‌ای مبتنی بر منافع ملی بین دو کشور ایران و عراق شکل نگیرد اما به در بسته خوردند.
استدلال آن‌ها این است که چنانچه روابط ایران و عراق به بالاترین سطح خود ارتقاء یابد، اصلاً بهانه‌ای برای حضور آمریکایی‌ها در منطقه وجود نخواهد داشت، لذا در تلاش هستند که ایران را در نظر عراقی‌ها تهدید جلوه دهند و حضور خود را در این کشور توجیه کنند.
به‌عنوان نمونه، شایعه‌سازی‌ها و فضاسازی‌هایی که هر سال در ایام نزدیک به اربعین حسینی علیه زوار ایرانی و عراقی اوج می‌گیرد، قطعاً زیر نظر آمریکا و اذنابش برنامه‌ریزی و عملیاتی می‌شود.
امروز نقش عراق در مقابله با تحریم‌های آمریکا علیه ایران بی‌بدیل است، همان‌گونه که نقش جمهوری اسلامی ایران در ایجاد ثبات، امنیت و بازسازی عراق نقشی ممتاز است.
طبیعتاً کاخ سفید این فرصت‌ها که به نفع هر دو کشور است را برنمی‌تابد و می‌کوشد به هر طریقی – چه نظامی و چه مستشاری- آن‌ها را از بین ببرد.
لذا حضور نظامی بخشی از پروژه گل‌آلود کردن روابط دو کشور و صید ماهی از آن است؛ توطئه‌ای که تابه‌حال نتیجه عکس داده و واکنش‌های شدید گروه‌ها و جریانات عراقی گواه این مدعاست.
طرفه آنکه آمریکایی‌ها مانند کسی که در باتلاق گرفتارشده‌اند، هر چه بیشتر دست‌وپا می‌زنند، به همان نسبت به دردسرهای تازه‌ای مبتلا می‌شوند.
نفوذ جمهوری اسلامی در میان کشورهای منطقه، نفوذ نظامی و بی‌پایه و ریشه نیست بلکه حضوری معنوی است و ازقضا سردمداران کاخ سفید هر چه بیشتر علیه ایران اسلامی دست به توطئه بزنند و لجن پراکنی کنند، به محبوبیت، اقتدار و نفوذ کشورمان بیشتر پی خواهند برد؛ امری که یک نمونه آن را در عراق به عینه مشاهده کردند.
انتهای پیام/