کافر و مؤمن خداوند را با چه هدفی صدا می‌زنند؟/ آنچه عالم را دیوانه حسین (ع) کرده است
«این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست»؛ حسینی که محتوای کلامش در روز عاشورا همچنان دل‌ها را می‌لرزاند.
از قونیه تا کربلا؛
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مسیر‌های پر رمز و راز انسان، همیشه برطرف کننده مشکلات هستند.
راه‌هایی که نرفته ایم و نوا‌هایی که نشنیده ایم در عرفان عملی خلاصه می‌شود.
عرفا از دور زندگی بسیار پر مشقتی داشته اند اما وقتی وارد زندگی این عرفا می‌شویم، متوجه لذتی بی پایان در اعمالشان می‌شویم.
راه پر پیچ و خم عرفا، در باطن مسیری صاف و هموار به سوی حضرت حق است؛ هنوز حکمت این سرّ بزرگ مشخص نشده است که چرا انجام اعمال عبادی از دور سخت است، اما وقتی آن‌ها را انجام می‌دهیم نه تنها با سهولت مواجه می‌شویم بلکه لذتی عمیق را مشاهده می‌کنیم.
مولوی یکی از کسانی است که شمیم عرفان را حس کرده و سعی داشت در این راه قدم بردارد.
تصمیم داریم زبان عرفایی مولوی را با رویکردی دینی بررسی کنیم.
رویکری که خود جلال الدین محمد بلخی از آن بهره می‌برد.
در این مسیر حجت الاسلام و المسلمین مهدی آذر طوسی مدرس فقه در دانشگاه، در این باره صحبت می‌کند.
موضوع این گزارش ما مقام تشخیص است که در مثنوی به آن اشاره شده است؛ مقامی که بستر آن در وجود همه انسان‌ها هست.
در ادامه می‌توانید ویدئوی صحبت‌های حجت الاسلام آذرطوسی را در این باره مشاهده کنید:
انتهای پیام/