آیا نمایش غیبت صدرالساداتی ارتباطی با سبک عدالتخواهی وی دارد؟

برخی تحلیل‌گران، نوع غیبت صدرالساداتی را به سبک عدالتخواهی او، مرتبط می‌دانند و معتقدند وقتی فرد یا افرادی، این سبک عدالتخواهی را برمی‌گزینند، در نهایت گرفتار طراحی‌هایی خواهند شد.
گروه سیاسی خبرگزاری فارس ــ احد شیرزاد: روزهای پایانی هفته دوم شهریور، افکار عمومی تحت تأثیر یک خبر قرار گرفت.
وقتی زمزمه‌های مفقود شدن فردی خبرساز، بلند می‌شود، طبیعتاً افکار عمومی با نگرانی خبرهای مربوط به آن را پیگیری می‌کنند.
محور خبر، برادران صدرالساداتی بودند.
برادرانی روحانی که یکی از آن‌ها، عضو مجلس خبرگان رهبری است و دیگری، خود را به‌عنوان چهره عدالتخواه و ضدّ فساد در افکار عمومی مطرح کرده است.
شاید وجود همین چهره عدالتخواه از برادر کوچک در افکار عمومی بود که اوّلاً حسّاسیّت ماجرا را دوچندان کرده بود و ثانیاً، کانون خبر و گمانه‌زنی‌ها را برادر کوچکتر (سیّد مهدی) قرار داده بود.
این در حالی بود که برادر بزرگتر (سیّد روح‌الله) عضو یکی از مهم‌ترین نهادهای نظام به‌شمار می‌رفت.
اصل ماجرا از آن‌جا کلید خورد که بامداد پنجشنبه، ۱۴ شهریور، دوستان صدرالساداتی اعلام کردند که او و همراهانش از ۲۴ ساعت قبل از منزل خود در قم به‌قصد فرودگاه مهرآباد خارج شده و هیچ خبری از آن‌ها در دست نیست و تلفن همراه آن‌‌ها نیز خاموش است.
آن‌‌ها مدعی شدند که خوشبینانه‌ترین فرضیه این است که صدرالساداتی بازداشت شده است.
این گمانه‌زنی، بهترین اهرم بود تا ذهن مخاطب از همان ابتدای ماجرا به‌سمت‌وسویی خاص هدایت شود.
گره زدن مفقود شدن فردی که به‌ عدالتخواهی شهره است با گمانه «بازداشت»، از طرفی، القای پیچیده‌بودن ماجرا را به‌دنبال داشت و از دیگر طرف، انگشت اتهام را خودبه‌خود به‌سمت دستگاه‌های امنیتی نشانه می‌رفت.
این گمانه‌زنی دوستان صدرالساداتی، با طرح یک شایعه از طرف یک کانال تلگرامی تقویت شد.
شایعه این بود که صدرالساداتی‌‌ها با حکم دادگاه ویژه روحانیت بازداشت شده‌اند.
هرچند طولی نکشید که دادسرای ویژه روحانیت این شایعه را تکذیب کرد، امّا گویا صرف طرح این شایعات، برای منتشرکنندگان آن، خود بخشی از یک هدف خاص را شامل می‌شده.
روز جمعه و در حالی که شایعات مختلفی درباره ماجرا در گوشه‌وکنار مطرح بود، احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده قم در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که صدرالساداتی در منزل خود در قم حضور دارد و اختفای اختیاری، اختیار کرده است.
زمزمه‌‌هایی از این قبیل، ضمن کاستن از پیچیدگی ماجرا، فرضیه «نمایشی بودن ماجرا» را به‌میان کشید.
این فرضیه وقتی تقویت شد که تصویری از صدرالساداتی در حال خرید قلیان در یک مغازه منتشر شد.
هم‌زمان، صدرالساداتی با انتشار یک پست در اینستاگرام خود آفتابی شد و ضمن تکذیب حضور خود در قم و اختفای اختیاری، اعلام کرد که در حال سفر به‌ کیاسر است.
از اینجا به‌بعد بود که اظهارنظرها درباره ماجرا، رنگ‌وبوی طنز به‌خود گرفت و ورق، علیه صدرالساداتی برگشت.
در فضای مجازی، اصطلاح «قایم‌‌باشک‌بازی» درباره این ماجرا، خلق شد و برخی نیز از صدرالساداتی پرسیدند که شما که مدعی شفاف‌سازی درباره همه موضوعات هستید، چرا حاضر نیستید درباره غیب‌زدن خود، شفاف‌سازی کنید تا حداقل، خانواده خود را از نگرانی خارج کنید؟
امّا اکنون با گذشت چند روز از آغاز ماجرا و ورق خوردن لایه‌‌های پایانی آن، شاید بهتر بتوان ماجرا را تحلیل کرد.
برخی تحلیل‌گران، نمایشی بودن سناریوی غیبت صدرالساداتی را به سبک عدالتخواهی او، مرتبط می‌دانند و معتقدند وقتی فرد یا افرادی، برای جلب توجّه افکار عمومی، بدون سند و مدرک متقن، انگشت اتهام را به هر سو نشانه می‌روند و به‌جای رجوع به عدلیه، خود بر صندلی قاضی می‌نشینند و فضای مجازی را کرسی قضاوت خود قرار می‌دهند، در نهایت برای هرچه بیشتر دیده‌شدن، سناریوی بازداشت و ربوده‌شدن خود را طراحی می‌کنند.
انتهای پیام/