من از کودکی عاشقت هستم

گریه‌، بی‌قراری و جیغ شیرخوارگان حسینی در کربلای ایران و صحن و سرای حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در آغوش مادران عاشورایی ری لحظه عطش فرزند شش ماهه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) حضرت علی اصغر(ع)، بی‌تابی مادرش و درخواست آب از سوی ارباب برای طفل شیرخوارش را تداعی کرده که دل هر مسلمان را به درد می‌آورد.
خبرگزاری فارس تهران-محمد حسینی، کودکان قد و نیم قد در اولین جمعه ماه محرم که همه ساله به نام باب الحوائج حضرت علی اصغر حسین(ع) است همراه مادران خود در مصلای بزرگ آستان حضرت عبدالعظیم(ع) گرد هم جمع شده‌اند تا عشق و عرض ادب و ارادت خود را به خاندان عصمت و طهارت(ع) به تصویر کشیده و همراه با جگر گوشه‌های خود در عزای آن طفل به شهادت رسیده در روز عاشورا و به یاد مظلومیت حضرت امام حسین(ع) و یاران باوفایش اقامه عزا ‌کنند.
پدران و مادران جوانی که امروز در مجالس و محافل حسینی همراه با مداح و روضه‌خوان فریاد می‌زنند حسین جان من از کودکی عاشقت بوده‌ام یا می‌گویند من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم امروز بچه‌های خود را در این مراسم می‌آورند تا فردا با یادآوری این زمزمه یا حسین در آغوش والدین خود راه و مکتب سرخ حسینی را ادامه دهند.
مصلای ری مملو از طفل‌هایی است که با لباس‌های همسان و اکثرا سبز رنگ و سربندهایی بر پیشانی برخی در گهواره و در آغوش و یا کریر این همایش جهانی را در قبله تهران به تصویر می‌کشند و وقتی مداح صحنه شهادت حضرت علی اصغر در روز عاشورا را ترسیم می‌کند مادران با بر سر دست گرفتن کوکان شیرخوار در این مراسم شیرخوارگان حسینی نمادی از بر سر دست‌گرفتن طفل شیرخوار حسین بن علی(ع) توسط پدرش در روز دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری برای طلب آب از لشکر دشمن را در میان ناله و فریاد یادآوری کردند.
امروز مادران خود را با غم و اندوه حضرت رباب(س) شریک کرده و با کودکان خود به یاد غربت و مظلومیت روز عاشورای حسینی اشک ریخته و ناله سر ‌دادند، آن‌جا که روضه‌خوان گفت:( حضرت سرباز کوچک و آخر خود را آورد در مقابل لشکر و روی دست بلند کرد، به طوری که زیر بغل‌هایش پیدا بود.
بلند گفت «ان لم ترحمونی، فارحموا هذا الرضیع» اگر به من رحم نمی‌کنید، به این بچه شیرخواره رحم کنید.
آیا نمی‌بینید که چگونه بی‌تابی می‌کند؟
مادری برای کودک خود که سربند یا حسین بر پیشانی نقش بسته لالایی می‌خواند و طفل دیگری با لباس سقایی برتن شیشه شیری بر دست دارد، نوزادی گریه امانش را بریده و دیگری در میان هیاهوی فراوان در خواب ناز و شیرین است و پدری در صحن مصلی در حالی که روضه گوش می‌دهد با هق هق گریه فرزند خود را به یاد شش ماهه حسین(ع) روی دستانشان بلند کرده و به یاد آن لحظه‌ای که تیر بر گلوی علی اصغر(ع) نشست و همچون ماهی در خون به خود می‌غلتید اشک ماتم می‌ریخت.
عشق و دلدادگی به سالار شهیدان فضایی عطرآگین در کربلای ایران به راه انداخته بود و مادران فاطمی سرزمین ری بار دیگر گرد حرمی که بوی حرم حسین(ع) را می‌دهد، فرزندان خود را رو به آسمان گرفتند تا بگویند حسین جان فرزندانمان را نیز به عشق و یاد و نام شما خاندان کرم در دامان خود می‌پروانیم و هیچ‌گاه شهادت مظلومانه شهدای کربلا را فراموش نخواهیم کرد.
لالایی لالایی، امون از تنهایی، امان از روز قحط آب، صدای گهواره، سکوت شیرخواره، نگاه مبهوت رباب، با اینکه اصغری، ولی نوه حیدری، یه پا سرلشکری، غنچه سر جدا، شدی نذر خدا.......
لب‌های علی اصغر حسین(ع) از تشنگی مفرط خشک شده بود و دهان کوچکش نیمه باز بود و نای گریه هم نداشت، سه روز بود که آبی نخوره بود و با دستان کوچک خود مدام به سینه مادرش رباب(س) چنگ می‌انداخت تا شاید آبی به او برسد، مادر تاب نگاه کردن به چشمان معصوم شش ماهه را نداشت و در دلش خدا خدا می‌کرد که جرعه‌ای آب برای علی اصغرش بیابد.
امام حسین (ع) فرزند شش ماهه خود را در آغوش گرفت و بردست بلند کرد و گفت پروردگارا تو می‌دانی غیر از این کودک کسی را ندارم و این طفل شیرخوار از شدت عطش بر خود می‌پیچد، آنگاه به طرف لشکر دشمن رفت و برای علی اصغر آب طلب کرد اما هنوز سخن امام تمام نشده بود که تیر سه شعبه‌ حرمله بر گلوی نازک علی‌اصغر(ع) نشست.
پدر فرزندش را دید که چون ماهی به خود می‌غلتد و می‌پیچد، دست برد زیر گلوی علی‌اصغر(ع) و خون او را بر جامه‌ خود مالید و به آسمان پاشید و فرمود: خدایا شاهد باش، این قوم بر ذریه‌ پیغمبرت(ص) رحم نکردند.
آری همه قصه او را از زبان مداح و سخنران مراسم شنیدیم اما امروز این داستان زمزمه‌ای بود در گوش کودکان عاشورایی تا بدانند که داستان این ناله‌ها، سوزها و آه‌ها برای چیست؟
مادران کودکان معصوم را واسطه دعا و حاجت خود کرده‌اند و در پایان جلسه با قرائت نذرنامه اعلام کردند فرزندانشان را انشاالله حسینی و فاطمی تربیت کرده و نذر قیام امام زمان(عج) کرده‌اند.
مراسم با دعا برای فرج مهدی زهرا(عج)، شفای همه بیماران به خصوص کودکان معصوم، زیارت عتبات عالیات و تربیت نسل و فرزندان حسینی و فاطمی به پایان رسید.
انتهای پیام/۶۷۰۵۲/گ2/ث40/ر