دلواپسی مهر و دغدغه‌هایی که تمامی ندارد؛ چرا نظارت‌ها تأثیری بر قدرت خرید مردم ندارد
دلواپسی مهر و دغدغه‌های شهریور در حال آغاز شدن است، خانواده‌ها خود را برای خرید مدارس فرزندان آماده کرده‌اند اما نگرانی‌هایی دارند که لازم است به گوش مسئولان و فروشندگان برسد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، همیشه از بوی ماه مهر می‌گوییم و شادمان می‌شویم از اینکه فصل مدارس آغاز می‌شود و باری دیگر سفره علم و تحصیل گسترده و فرزندانمان پرورش می‌یابند و باسواد می‌شوند.
برای رسیدن به ماه مهر لازم است ماه پر مشغله شهریور را پشت سر بگذاریم، ماهی که خرید دانش‌آموزان باید تکمیل شود تا آماده ورود به مدرسه شوند.
لوازم التحریر، کیف و کفش، لباس فرم و ورزشی و بسیاری ملزومات دیگر.
اما با توجه به اوضاع اقتصادی مردم این روزها شهریور به غولی برای آنها بدل شده که عبور از آن کار هر کسی نیست.
برای پی بردن به دغدغه شهروندان به میان مردم رفتیم و نظرات آنها را پیرامون مهم‌ترین مشکلات و دلواپسی‌هایشان در شهریور ماه جویا شدیم.
قیمت‌ها سرسام‌آور است؛ نمی‌توانیم همه وسایل مورد نیاز فرزندانمان را بخریم
خانم عباسی مادر دو فرزند دانش‌آموز در مورد مهم‌ترین مشکل خود در آخرین ماه تابستان به خبرنگار تسنیم گفت: نه تنها من بلکه اکثر مردم این روزها از نزدیک شدن شهریور هراس دارند، اگر سری به بازار لوازم مورد نیاز دانش‌آموزان بزنید متوجه می‌شوید که چه خبر است.
وقتی من یک کیف را به قیمت بیش از 200 هزار تومان باید برای یکی از بچه‌هایم بخرم تصور کنید برای دو دانش‌آموز دبستانی و دبیرستان تمام وسایل مورد نیازشان را تهیه کنم چقدر می‌شود.
وی افزود: همسر من یک کارمند است، مگر درآمد او چقدر است که بتوانم تمام این وسایل را با این قیمت‌های سرسام آور بخرم.
حتی یک چهارم آن را هم نمی‌توانم تهیه کنم.
مجبور هستیم که برخی اقلام مورد نیاز را نخریم و صبر کنیم ببینم در طول سال چه پیش می‌آید.
کالاهای مدرسه در شهریور گران‌تر می‌شود؛ چرا کسی نظارت نمی‌کند؟
خانم اکبری مادر سه دانش‌آموز گفت: شما خودتان دارید می‌بینید، الان در بازار کیف و کفش هستیم و قیمت‌ها آنقدر بالاست که فقط نگاه می‌کنیم و می‌گذریم.
حالا مردادماه است شهریور که برسد خدا می‌داند این اجناس چقدر گران‌تر می‌شود.
نمی‌دانم چرا فروشنده‌ها هم به مردم ظلم می‌کنند.
همین جنسی که این ماه 250 هزار تومان می‌فروشند در شهریور حداقل 100 هزار تومان گران‌تر می‌شود، کسی نیست از اینها بپرسد جنس که همان جنس است پس چرا در عرض چند روز اینقدر گران‌تر می‌شود؟
وی ادامه داد: ما مستاجر هستیم و همسرم کارگر است، درآمدمان خرج خورد و خوراک و اجاره خانه و تهیه وسایل ضروری بچه‌ها می‌شود، از کجا بیاوریم کیف و کفش و تمام وسایل مدرسه را بخریم، واقعا انصاف نیست.
چرا مسئولان در بازار نظارتی ندارند، چرا یک جنس در عرض چند روز اینقدر گران می‌شود.
ما هم جنس‌هایمان را گران‌تر می‌خریم؛ مشکل گرانی از ما نیست
از یکی از فروشندگان کیف و کفش در اصفهان پرسیدیم که چرا شهریور قیمت‌ها بالاتر می‌رود و جنسی که امروز با قیمت 200 هزار تومان به فروش می‌رسد چند روز دیگر 100 هزار تومان یا حتی بیشتر افزایش می‌یابد.
با توجه به اینکه خریداران بسیاری معتقد هستند همان جنس مورد نظر چند روز پیش ارزان‌تر بود، فروشنده با نگاهی حق به جانب گفت: ما هم جنس را گران‌تر از ماه قبل می‌خریم ربطی به شهریور ندارد؛ بر اساس نرخ اتحادیه پیش می‌رویم و سر خود قیمت‌ها را بالا نمی‌بریم.
وی افزود: مردم قدرت خرید ندارند و ما هم هر روز شاهد گران‌تر اجناس هستیم، کاری از دست ما برنمی‌آید.
مسئولان باید چاره‌ای پیدا کنند مثلا اجناسی را با قیمت‌های دولتی و ارزان‌تر در اختیار مردمی قرار دهند که قدرت خرید کمتری دارند، نمایشگاه‌ها را برای همین روزها گذاشته‌اند.
مگر می‌شود قیمت یک جنس در چند روز چند برابر شود
خانمی جوان که شاهد صحبت‌های فروشنده بود گفت: شما می‌گویید گرانی ربطی به شهریور ندارد، مگر ممکن است یک کفش که یک هفته در ویترین شماست امروز 200 تومان باشد و فردا که شهریور شد 300 تومان شود، شما خریدهایی که از قبل هم دارید و به قیمت کمتری خریده‌اید با قیمت امروز می‌فروشید، انصافتان کجا رفته است.
فروشنده عصبانی شد و گفت: مگر گرانی تقصیر ماست.
ما هم جنس‌هایمان را گران می‌خریم، مشکل از ما نیست، از جای دیگری است.
خانم که از حرف‌ها‌ی فروشنده قانع نشده بود اظهار داشت: درست است که گرانی هست اما ما خودمان هم به همدیگر رحم نمی‌کنیم.
ضمناً نمایشگاه‌هایی که شما می‌گویید هم جنس ارزان به مردم نمی‌دهند، نهایتش کمی اختلاف قیمت داشته باشد و گرنه اگر جنس همان جنس باشد کسی حاضر به ضرر نمی‌شود.
از نیاز مردم سوءاستفاده نکنید
رسولی پدر یک دانش‌آموز دبستانی گفت: ما از مسئولان عاجزانه می‌خواهیم که نظارت خود را بر بازار واقعی کنند، اینکه هر سال می‌گویند ما این تعداد ناظر را به بازار فرستاده‌ایم چه فایده‌ای دارد، تاکنون چه تغییری در وضع مردم پیش آمده است.
نظارت باید واقعی باشد و جواب بدهد.
اینکه بعضی فروشنده‌ها می‌گویند گرانی ربطی به شهریور ندارد دروغ محض است، مهر و آبان همان جنس را بخواهی بخری ارزان‌تر شده است.
آنها می‌بینند شهریور است و مردم مجبور به خرید هستند تا می‌توانند پوست مردم را می‌کنند.
وی افزود: مردم می‌بینند، درک می‌کنند اما به معنای واقعی نیازمند هستند، آنها نیاز دارند که شهریور اجناس مورد نیاز بچه‌هایشان را تهیه کنند برای همین مجبورند هر مقدار پول فروشنده می‌گوید بدهند، تخفیف‌بردار هم که نیستند، نهایت تخفیف آنها 5 هزار تومان است.
واقعا برخی فروشنده‌ها به مردم ظلم می‌کنند.
تو را به خدا از نیاز مردم سوءاستفاده نکنید.
شما خودتان هم بچه دارید و باید جنس‌های دیگری را از جاهای دیگر بخرید، مانند یک چرخه است این موضوع.
شما حال مردم دیگر را مراعات کنید تا همه یاد بگیرند و همدیگر را مراعات کنند.
اما کو گوش شنوا، هر کس از هر طریقی که بتواند قیمت‌ها را بالا می‌برد و می‌گوید گرانی دست من نیست، پس دست چه کسی است.
شهروندان هوای همدیگر را ندارند
خانم کلانتری نیز در این مورد گفت: وقتی ما شهروندان هوای همدیگر را نداریم چه انتظاری باید از مسئولان داشته باشیم، تغییر را از خودمان شروع کنیم، مسئولان هم وقتی ببینند کسی جنس را گران‌تر نمی‌کند متوجه هم بستگی می‌شوند.
از طرف دیگر اگر مسئولان دلشان برای مردم نمی‌سوزد ما هم نباید دلسوز همدیگر باشیم؟
من یک جعبه مداد رنگی را در طول 9 ماه تحصیلی به چندین قیمت خریده‌ام، از 11 هزار تومان شروع شد و در پایان سال تحصیلی به 54 هزار تومان رسید.
این فقط یک قلم کوچک است.
خدا در شهریور به ما رحم کند.
مادر دو دانش‌آموز دیگر نیز گفت: وضع در ماه‌های اسفند و شهریور همین گونه است، گرانی بیداد می‌کند، مسئولان می‌گویند نظارت می‌کنیم اما عملا هیچ اتفاق مثبتی برای مردم نمی‌افتد.
حتی هزار تومان هم اجناس ارزان‌تر نمی‌شود، پس این چه نظارتی است، اگر نظر مسئولان را هم بپرسید خودتان بهتر می‌دانید بهانه‌ها می‌آورند و توجیه می‌کنند که بله ما نظارت کردیم و چه کارها که نکردیم.
پس چرا ما چیزی نمی‌بینیم؟
چرا من باید شرمنده بچه‌هایم باشند وقتی نمی‌توانم کیف و کفش و لباس و لوازم التحریر مورد علاقه‌شان را بخرم، یک نفر جواب بدهد، چرا؟
وی ادامه داد: البته هرگز جواب‌ها قانع کننده نیست و تنها توجیه است.
گرانی دمار از روزگار مردم درآورده است و ما هر روز شاهد افت سطح زندگی مردم هستیم و کاری از دستمان برنمی‌آید.
اگر کمک خیران را بر تعداد نیازمندان تقسیم کنیم مبلغ ناچیزی به دست می‌آید
مریم مادر دو دانش‌آموز دبستانی نیز گفت: من برایتان حساب می‌کنم که برای دو دخترم که هر دو دبستانی هستند تاکنون چقدر خرج کرده‌ام و چقدر دیگر هم باید خرج کنم، می‌دانم که شهریور جنس‌ها خیلی گران‌تر می‌شود برای همین در تیر و مرداد یکسری لوازم را خریده‌ام.
لباس فرم‌شان، کیف و کفش و برخی چیزهای دیگر اما برای لوازم‌التحریر باید صبر کنیم تا اول مهر و مدرسه به ما اعلام کند که چه باید بخریم.
وی افزود: تاکنون چیزی بیشتر از 2.5 میلیون تومان خرید کرده‌ام و هنوز بسیاری چیزها را نخریده‌ام.
من و همسرم هر دو شاغل هستیم و درآمد بدی نداریم اما خدا می‌داند که با همین درآمد هم کم می‌آوریم، نمی‌دانم آنها که درآمد کمی دارند و یا اصلاً درآمد ندارند چطور زندگی می‌کنند و قرار است مهرماه بچه‌هایشان را چگونه به مدرسه بفرستند.
تا کی باید دست به دامان خیریه‌ها و مردم خیر شویم، مگر مردم خیر به چند نفر می‌توانند کمک کنند، مگر این کمک‌ها چقدر است.
درست است که در مجموع رقم زیادی می‌شود اما اگر بر تعداد نیازمندان تقسیم شود واقعا چیز زیادی نیست.
گلایه‌های مردم در نزدیکی‌های شهریور آنقدر زیاد است که اگر قرار به نوشتن همه آن باشد واژه‌ها هم کم می‌آورند.
اما در همه شهروندان یک دلواپسی مشترک وجود دارد و آن هم این است که شهریور اقلام مورد نیاز دانش‌آموزان چند برابر گران‌تر می‌شود و آنها قدرت خرید ندارند پس چه باید بکنند.
اگر واقعا بر بازار نظارت می‌شود نتیجه آن تاکنون چه بوده است؟
چرا هیچ تغییری در قیمت‌ها ایجاد نشده است.
چرا نمایشگاه‌ها در افزایش قدرت خرید مردم نقشی ندارد، در واقع نمایشگاه‌ها را همان خریدارانی پر می‌کنند که در بازارها نیز حضور دارد.
حتی بسیاری از فروشندگان نیز برای خرید به نمایشگاه می‌آیند و اجناس را خریده و گران‌تر به مردم می‌فروشند.
برای نظارت و ارزان‌تر شدن و یا حداقل گران‌تر نشدن اجناس و اقلام مورد نیاز مردم و دانش‌آموزان در شهریورماه همتی والا می‌خواهد، شعار دادن و حرف زدن و پشت میز نشستن کاری از پیش نمی‌برد.
مسئولان وارد گود شوند و از نزدیک درد مردم را ببیند و چاره‌ای بیندیشند.
فروشندگان هم خدا و مردم را مد نظر قرار دهند و بدانند دنیا مانند چرخه‌ای است که هر کاری انجام دهند به خودشان باز خواهد گشت.
گران‌تر کردن یک جنس، جنس‌های دیگر را هم گران می‌کند و این دور ادامه دارد تا به خودمان بازگردد.
گزارش از ثریا قنبری
انتهای پیام/ح