نیا دوست: گویا بچه سر راهی فدراسیون هستیم/ دوومیدانی شغل دوم ورزشکاران است

مسلم نیا دوست دوومیدانی کار درباره وضعیتش در گفت و گو با خبرنگار پایه و آبی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: شرایطم بد نیست و با هزینه شخصی و بدون حمایت تمرین کردم، توانستم نتیجه خوبی در مسابقات بگیرم.
البته فقط یک مقدار انگیزه ام پایین آمده است و انگار ما بچه سرراهی فدراسیون هستیم و کسی به ما توجهی نمی‌کند.
شرایط خوب و بد بودن ما دوومیدانی کاران برای فدراسیون فرقی ندارد و آن‌ها من و مربی ام را نمی خواهند.
او ادامه داد: نامه‌ای درباره حقوق پرداخت نشده مربی ام به فدراسیون ارسال کردم و با کیهانی رئیس فدراسیون صحبت کردم.
زمانی که بحث پاداش‌ها مطرح شد من دفعات زیادی مدال گرفتم و پاداش وزارت ورزش برای مربی ام به کسی دیگری داده شد که فقط همراه تیم در مسابقات بود و کار خاصی انجام نداده بود.
کیهانی بیان کرد که پاداشتان را دادیم در صورتی که حامی مالی آن پاداش را داده بود و با پاداش اهدایی وزارت ورزش فرق می‌کرد.
علاوه بر این رئیس فدراسیون گفت که پاداش تو را دادیم و فقط حقوق اردو‌ها را ندادیم.
مربی ام ۱۵، ۱۶ اردو همراهم بوده است و ۲۱ روز هم زیر نظر فدراسیون اردو داشتیم و یک ریال هم به مربی ام حقوق نداده اند.
هر ورزشکاری با رسانه ها صحبت کند جایی در برنامه فدراسیون ندارد
نیا دوست بیان کرد: علاوه بر این که نامه‌ای به فدراسیون دوومیدانی ارسال کردیم، پدرم با کیهانی تماس گرفت و گفت اگر مسائل و مشکلات ما را پیگیری نمی‌کند نامه‌ای به بازرسی فدراسیون ارسال کنیم.
رئیس فدراسیون بیان کرد که از طریق هیئت دوومیدانی استان خود پیگیری کنید و جواب مشخصی به ما نداد در حالی که خودش بیان کرده بود که همه حق و حقوق نگرفته را بنویسید و برایم ارسال کنید.
ما قبل از قهرمانی آسیا اردو نبودیم و بعد از این مسابقات هم ورزشکاران به حال خود رها شدند و حتی تفتیان با وجود اینکه ورودی مسابقات جهانی را گرفته، اما مشکلاتی دارد.
ما ورزشکاران امکانات خوبی می‌خواهیم و با تمرین در زمین نامناسب مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب نمی‌توانیم ورودی جهانی را بدست آوریم.
کیهانی می‌گوید هر ورزشکاری که با رسانه‌ها صحبت کند دیگر جایی در تیم ملی و برنامه‌های فدراسیون برای مسابقات جهانی ندارد.
ما چرا نباید رسانه‌ها را در جریان شرایطمان و وضعیت فدراسیون قرار ندهیم و این نظر کیهانی و مسئولان فدراسیون است.
اکثر ورزشکاران از وضعیت خود ناراضی هستند و با رسانه‌ها هم مصاحبه کردند و اصلا شرایط خوبی نداریم و فقط به آینده فدراسیون امیدوار هستیم که یا درست شده و تغییرات صورت گیرد و یا اگر قرار است همین روال ادامه داشته باشد حداقل مسائل درست شود تا در آینده شرایط بهتری داشته باشیم و دوومیدانی کاران سازمان یافته‌تر پیش بروند.
امیدوارم بحث سلیقه ای از فدراسیون کنار گذاشته شود
دونده کشورمان بیان کرد: این نسلی که از دوومیدانی باقی مانده است برای دوره‌های قبلی فدراسیون است و بعد از آن کسی نیست که برای دوومیدانی مدال آوری کند.
ورزشکاران قبلی ما خوب بودند چرا که مربی خارجی و اردو‌های خوبی داشتند، اما متاسفانه اکنون سلیقه‌ای شده است و اگر با فدراسیون خوب باشیم و به حرفهایشان گوش بدهیم برنامه به ما می‌دهند که آن برنامه هم اشتباه است و ورزشکار با برنامه فدراسیون به جایی نمی‌رسد.
ورزشکاری که ضعیف باشد، اما با برنامه فدراسیون همراه باشد از او حمایت می‌کنند، اما اگر ورزشکاری قوی باشد و با آن‌ها همکاری نکند از دوومیدانی کنار گذاشته می‌شود.
امیدوارم بحث سلیقه‌ای کنار برود و عاقلانه تصمیم بگیریم و مهم عرق و تعصب ملی مان باشد.
من به همراه چند ورزشکار مدال آور با هیچ تیمی قرارداد نبستیم
دوومیدانی کار کشورمان درباره اینکه در لیگ دوومیدانی قرار نیست شرکت کند، گفت: قرارداد‌ها در لیگ پایین است و ما با چند تیم صحبت کردیم تا مبلغ قرارداد خود را بالا ببریم.
در لیگ رقابتی وجود ندارد و گویا قصد دارند پول کمی بدهند که از قبل معلوم شده است.
به هر حال این موضوعات مشکلات دوومیدانی است و امیدوارم رقابت بین باشگاه‌ها به وجود آید و از قبل مشخص نباشد که ورزشکار قرار است با چه کسی مسابقه بدهد.
در حال حاضر من به همراه چند ورزشکار که مدال آسیایی دارند با هیچ تیمی قرارداد نبستیم و انشالله بتوانیم پولمان را از باشگاه‌ها بگیریم.
چشم و امید دوومیدانی کاران به لیگ است
او درباره اینکه فدراسیون دوومیدانی تیم‌های سپاهان و مس کرمان را به لیگ این رشته ورزشی آورده است و می‌شود به آینده لیگ امیدوار بود، گفت: به هر حال باید این تیم‌های جدیدی که وارد دوومیدانی می‌شوند تضمینی بدهند که صددرصد پول ورزشکاران داده می‌شود و قرارداد رسمی با ورزشکاران بسته شود و این اتفاقات مهمی است که باید در دوومیدانی رخ بدهد.
این طور نباشد که باشگاه‌ها در دوومیدانی تیمداری کنند و ورزشکاران با هزاران امید با این تیم‌ها قرارداد ببندند، اما هیچ اتفاقی رخ ندهد.
امسال در هیچ مسابقه ای شرکت نکردیم و در قهرمانی آسیا هم مدال نگرفتیم و یک ریال هم از این رشته ورزشی گیرمان نیامده است.
همه ورزشکاران چنین شرایطی دارند و چشم و امیدشان به لیگ است و واقعا از مسئولان باشگاه‌ها خواهش می‌کنم که به قولی که می‌دهند پایبند باشند.
اگر باشگاه‌ها نمی‌توانند پول ورزشکاران را بدهند لطفا برای تبلیغات خودشان نیایند و بگویند که در این رشته ورزشی تیمداری کردیم.
همچنین ارزش واقعی ورزشکاران را به آن‌ها بدهند و ۵۰، ۶۰ میلیون درآمد یک دوومیدانی کار که زحمت می‌کشد زیاد نیست.
ورزشکاران می‌گویند که ما ۱۰۰ میلیون می‌گیریم تا مسابقه بدهیم، این پول زیاد نیست.
یک فوتبالیست درجه دو و سه در ایران سالی ۲۵۰ میلیون پول می‌گیرد و برای دوومیدانی کاری که قهرمان آسیا شده و در المپیک شرکت کرده است ۱۰۰ میلیون زیاد نیست.
ما باید به باشگاه‌ها بگوییم که حق دوومیدانی کاران بیشتر از این است و باید به ورزشکاران بیشتر رسیدگی شود.
اکثر دوومیدانی کاران شغل دیگری دارند
نیا دوست درباره دلایل افت دوومیدانی بیان کرد: شرایط خیلی سخت شده است و کفش یک دوومیدانی کار ۴ میلیون تومان است و ما با پول‌هایی که می‌گیریم اصلا نمی‌توانیم امورات زندگی خود را تامین کنیم.
خودم مجبور شدم سرکار بروم و در اداره ورزش و جوانان به عنوان کارمند مشغول به فعالیت هستم و زندگی ام را با کار و تلاش سپری می‌کنم.
کار کردن برای یک ورزشکار حرفه‌ای خوب نیست و شنیده ام برخی از ورزشکاران کارگری و خیلی از دوومیدانی کاران در زمین کشاورزی کار می‌کنند.
اکثر دوومیدانی کاران از قشر سطح پایین جامعه هستند و همه آن‌ها مجبورند کار کنند و با وجود اینکه پول در این رشته ورزشی وجود ندارد به این رشته ورزشی عشق می ورزند.
واقعا برنامه‌ها ضعیف شده و کیفیت اردو‌ها پایین آمده است و برنامه‌ای از مربیان نمی‌خواهند و آن‌ها انگیزه‌ای ندارند و دوومیدانی برای ورزشکاران بار مالی ندارد و حقوق دریافت نمی‌کنند.
امکانات در اختیارشان نمی‌گذارند و اکثر دوومیدانی کاران شغل دیگری انتخاب کردند و تمرکزشان را گذاشتند تا پول بدست آورند و در مجموع یک تمرین بدون انگیزه‌ای هم انجام می‌دهند.
ورزشکاران همانند نهالی می مانند که خشک شده اند
او افزود: در حال حاضر انگشت شمار هستند ورزشکارانی که همه زمان خود را صرف دوومیدانی می‌کنند.
به هر حال اکثر دوومیدانی کاران، کار می‌کنند و شغل و اولویت دومشان دوومیدانی است.
من هم همین طور هستم و اولویت اولم کار در وزارت ورزش و جوانان است و بعد تمرین خود را می‌کنم تا مسابقه بدهم و به مسائل بعد از آن کاری ندارم.
ما دوومیدانی کاران به این نتیجه رسیدیم و من دوست نداشتم این طور شود و آرزویم این بود که ورودی المپیک بیاورم، به این مسابقات بروم و طلای آسیا را بگیرم و زیر ۳ ثانیه ۱۵۰۰ متر را بدوم، اما کسی نیست مرا به آرزوهایم برساند با وجود اینکه توانایی اش را دارم و فقط خودم باید هزینه‌های خود را بپردازم و یک مدال بگیریم و نصف آن هزینه‌ای که کردیم را به ما پاداش می‌دهند.
ورزشکاران ما همانند نهالی می‌مانند که به آن‌ها رسیدگی نشده است و اکنون خشک شده اند.
دوومیدانی کار کشورمان در پایان گفت: ورزشکاران ما پول ندارند که مکمل بخرند و کفش استانداری را بپوشند و با این امکانات ضعیف تمرین می‌کنند و بعد به آن‌ها می‌گویند مدال بگیرند تا ۱۰، ۲۰ میلیون پاداش بدهند.
آن ورزشکاری که پول هزینه هایش را ندارد مگر می‌تواند مدال بگیرد.
امیدوارم حقوق‌ها دوباره به ورزشکاران داده و اردو‌ها برگزار شود.
ما ورزشکاران در گذشته ۱۰، ۱۱ ماه اردو بودیم، اما اکنون خبری از اردو نیست و کیفیت این اردو‌ها پایین است و رغبت نمی‌کنیم تا در آن ها شرکت کنیم.
به هر حال آرزویم این است که مشکلات موجود حل شود و دوومیدانی به روز‌های خوبش بازگردد.
بیشتر بخوانید:
پیرجهان هم رکورد زد، هم طلا گرفت/ مدال نقره بر گردن حمیده عباسعلی نژاد
ربانی: کیهانی فراموش کرده رئیس فدراسیون دوومیدانی است/ بعید می‌دانم در المپیک توکیو نتیجه خوبی بگیریم
سپهرزاد: رئیس فدراسیون در پاداش‌ها دست برده است/ با ما همانند کارگر‌های موقت برخورد می‌کنند
انتهای پیام/