دیدار دانشپژوهان، اساتید و مجریان طرح ولایت با آیتالله مصباح یزدی
دانشپژوهان، اساتید و مجریان بیست و چهارمین دوره طرح ولایت با آیتالله مصباح یزدی دیدار کردند.

دانشپژوهان، اساتید و مجریان بیست و چهارمین دوره طرح ولایت با آیتالله مصباح یزدی دیدار کردند.
به گزارش خبرنگار تشکلهای دانشگاهی خبرگزاری فارس، دانشپژوهان، اساتید و مجریان بیست و چهارمین دوره طرح ولایت با آیتالله مصباح یزدی دیدار کردند.
آیتالله مصباح یزدی طی سخنانی در این دیدار در ابتدای سخنان خود، مفهوم «لزوم تکرارپذیری مفاهیم اعتقادی» را مطرح کرد و گفت: قرآن یکی از نامهایی که برای خود برگزیده "ذکر" است.
دلیل انتخاب این عبارت این است که همواره باید مفاهیم الهی را برای خود متذکر شد.
وی ادامه داد: بر اساس رویه تاریخی زندگی انسان، جوامع از سادگی بهطرف پیچیدگی روابط پیش میروند و ایجاد ارتباطات اجتماعی بین تودههای انسانی، انواع پیشهها را ایجاد کرده است.
هر چه زندگی انسان پیچیدهتر شود تعداد شغلهای بیشتری به وجود میآید.
آیتالله مصباح یادآور شد: برای مثال، انسان زمانی که بیمار میشود به شخصی مراجعه میکند که تجربیات درمانی دارد و از وی جهت رفع عارضه کمک میخواهد.
همین رویه در مسائل شرعی نیز جاری است.
مراجعه به انسانهای اعلم دینی باعث میشود تا انسان در رویه دینداری خود دچار انحراف نشود.
اینیک امر عقلائی است.
وی خاطرنشان کرد: جنس شغلهایی که در جامعه انسانی بوجود آمد عمدتاً جهت رفع نیازهای مادی انسان بود.
حتی بعضی از صاحبان شغل به توصیههای خود عمل نمیکردند که نشان از عدم قطعیت احکام موجود در شغل مربوطه بود.
رئیس مؤسسهٔ علمی پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: اگر این رویه در اعتقادات انسان ایجاد شود، نیاز است تا همواره به وی تذکر داده شود تا دچار کج روی نشود.
اما رفتارهای انسان در بعضی از ابعاد تنها منحصر به خودش نمیشود و علاوه برنمود فردی، بروز اجتماعی نیز دارد.
یعنی رفتارهای او بقیه انسانها را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
وی اظهار داشت: علمای اجتماعی جهت کنترل و وضع هنجارهای بین انسانی نظریه "بسط دولت" را مطرح کردند.
آنها مقرر کردند که عدهای بر اجرای صحیح و کامل قانون در جامعه نظارت کنند.
اما چه کسانی بر اجرای قانون نظارت کنند؟
ویژگیهای رفتاری مجریان و نحوه تعیین آنها باعث ایجاد مفهومی به نام "دموکراسی" شد.
انتخاب مردم در قالب عبارت دموکراسی میگنجید که برای تعیین حاکمان نیاز به استقبال تودهای از مردم از شخص مورد نظر بود.
آیت الله مصباح یزدی تاکید کرد: تعیین مرز بین فردی و اجتماعی بودن رفتارهای انسانی از زمان قدیم مورد بحث و بررسی عقلا بوده است.
مرز بین این دو در آنجایی مهم است که انسان با رفتارهایش به منافع شخص دیگر ضربهای وارد کند.
اما در جوامع، افرادی نیز بودند که حقوقی فراتر از حقوق بین دو انسان را مطرح میکردند.
وی گفت: این افراد به تبیین حقوقی میپرداختند که بین انسان و خالقش جاری بود.
این افراد که همان پیامبران الهی بودند، انسان را به طرف قدرت لایزال الهی دعوت میکردند.
ایجاد رابطه بین فعالیتهای روزمره انسان و دستورات الهی وظیفهای بود که رسولان الهی قصد داشتند در زندگی انسان ایجاد شود و همه افراد جامعه به آن پایبند باشند.
رئیس مؤسسهٔ علمی پژوهشی امام خمینی(ره) اضافه کرد: علاوه بر این سعی داشتند تا زندگی پس از مرگ انسان را برای همگان تشریح کنند تا افراد مشتاق، توشهای برای زندگی پس از مرگ آماده کنند.
بهطور خلاصه فعالیت مشترک پیامبران در سه مفهوم توحید، معاد و عدل نهفته است.
اغلب جوامع با پیامبران مخالفت میکردند و بهتبع آن افراد قلیلی جذب ایشان میشدند.
با این وجود، اغلب مکاتب دینی که انسانمحور هستند نیز باعث گمراهی میشوند.
وی ادامه داد: یکی از معجزات پیامبر خاتم، قرآن بود که جامع دستورات و برنامههای مختلف، جهت سعادت انسان در زندگی دنیوی و اخروی است.
اما عدم تبعیت جامعه پس از رسول اکرم از دستورات قرآن باعث ایجاد انحرافات جدی در عالم اسلام شد.
رئیس مؤسسهٔ علمی پژوهشی امام خمینی(ره) تصریح کرد: جهتگیری سکولاریستی جامعه پس از پیامبر، عامل انحراف جامعه اسلامی شد که ریشه این تفکر غلط در "جدایی دین از سیاست" نهفته است.
این ایدئولوژی غلط آنچنان در جامعه توسط حکام جور گسترش پیدا کرد که به امری مشتبه تبدیل شد و دخالت علما در سیاست یک کار غلط محسوب میشد.
وی گفت: این حادثه، نوعی وارونگی از مبانی اسلام ناب بود.
تا نزدیک به نیمقرن پیش، دخالت علمای شیعه در امور سیاسی نوعی بیتقوایی محسوب میشد.
اما به خواست خداوند متعال و تدبیر رهبر کبیر انقلاب نه تنها این نگرش غلط رنگ باخت بلکه از انجام فریضه نماز نیز مهمتر جلوه داده شد.
آیتالله مصباح یزدی اظهار داشت: این تغییر نگرش، یکی از دستاوردهای بزرگ نهضت اسلامی ایران بود که باعث تغییر معادلات جهانی شد و اندیشمندان معاصر جلوهی جدیدی را از دنیای اسلام مشاهده کردند.
جلوهای که میتواند در قالب جامعهای پویا و مردمسالار، دین و دنیای مردمانش را بسازد و در همه شئون حکومتی، نقش دین برجسته شود.
انتهای پیام/