حال و هوای حرم مطهر رضوی در شام غریبانه شهادت باقرالعلوم/ اشک و آه تنها راه چاره شیعیان

زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی همزمان با شب شهادت باقر العلوم، در شام غریبانه شهادت این حضرت به‌عزاداری پرداختند.
حال و هوای حرم مطهر رضوی در شام غریبانه شهادت باقرالعلوم/ اشک و آه تنها راه چاره شیعیان
به‌گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، نزدیک غروب روز جمعه است که رهسپار حرم مطهر رضوی می‌شوم، غروب جمعه به‌قدر کافی غمی نهفته در خود دارد، اما چنانچه روز شهادت پنجمین امام شیعیان هم باشد بهترین بهانه برای پناه بردن به‌حریم امن رضوی برای درد دل کردن داری.
از میدان بیت المقدس برای عرض ارادت که به‌سوی حرم بایستی، رقص عزای پرچم مشکی روی گنبد طلایی شمس الشموس را به چشم می‌بینی.
غروب جمعه است و نزدیک اذان مغرب، خیل عظیم زائران و مجاوران حضرت سلطان(ع) برای اقامه نماز رو به‌حرم رهسپار هستند.
خودت را به جمعیت می‌سپاری و همراه می‌شوی، صحن انقلاب و پنجره فولاد نقطه‌ای برای دخیل همه گره‌های دل است و چه جایی بهتر از این مکان مقدس.
وارد صحن انقلاب می‌شوی و در میان جمعیت رو به‌روی پنجره فولاد جایی را برای نشستن پیدا می‌کنی.
صدای سخنران بلند می‌شود و همه را به‌گوش فرا دادن سیره امام محمد باقر(ع) دعوت می‌کند.
حجت الاسلام پناهیان کمی از سبک زندگی و شرایط سخت زندگی ائمه و به‌ویژه شرایط زندگی شکافنده علم می‌گوید و جوانان را به‌شبکه سازی برای تبلیغ دین دعوت می‌کند.
کم کم دور و اطراف خودت را که نگاه می‌کنی، دیگر ظرفیت تکمیل است و صحن انقلاب مملو از عاشقان ائمه و اهل بیت است، همه آمده‌اند تا در کنار امام الرئوف الغریب نماز عشق به‌جای آورند و شهادت امام محمدباقر(ع) را به‌محضر ایشان تسلیت بگویند.
حال نوبت به‌میثم مطیعی مداح اهل بیت می‌رسد که ارادت به‌اهل بیت را آغاز کند.
او پشت تریبون قرار می‌گیرد و با قرائت بندهایی از دعای توسل و طلب رخصت از حضرت رضا(ع) مداحی را آغاز می‌کند.
آجرک الله یا امام رضا (ع) بخشی از مداحی است که همه جمعیت هم صدا با هم رو به‌گنبد طلا، می‌خوانند.
مداح، مدح می‌کند و ذکر مصیبت می‌خواند و قطرات اشک و ارادت بر گونه‌های حاضران جاری می‌شود.
افرادی که دور و اطرافت نشسته‌اند هر کس حین گوش سپردن به‌مداحی، مشغول کاری است، یکی با تسبیحی در دست، ذکر می‌گوید و دیگری با لهجه شیرین کرمانی جویای احوال فرزند بیمارش می‌شود و دست رو به‌آسمان، برای او طلب عافیت می‌کند.
صفحات کتابچه دعایی که ورق می‌خورد نزدیک شدن به‌پایان زیارت نامه را نشان می‌دهد.
مداح از حضور محمد بن علی بن الحسین در صحرای کربلا می‌گوید و گویی جمعیت به‌یکباره تلنگر می خورد، آه، اشک و فغان بلند می‌شود.
او نزدیک شدن به‌محرم را یادآوری می‌کند و روزهای تلخ مصیبت سردار شهیدان، یاد علی اصغر 6 ماهه و تشنگی طفلان.
اینجاست که دوباره همه گریه را تنها راه چاره برای غمی می‌دانند که تا دنیا ادامه دارد این غم دل شیعیان را می‌سوزاند.
غروب خورشید کامل‌تر می‌شود و روشنایی نورهای حرم مطهر رسیدن شب را نوید می‌دهند.
بندهای دیگری از نوحه خوانی ادامه دارد که صدای قرائت قرآن پیش از اذان مغرب بلند می‌شود و شام غریبانه مزار پنجمین خورشید را یادآور می‌شود.
اشک و آه برای غم ائمه شیعیان پایانی ندارد و آرزوی نابودی آل سعود و زیارت نزدیک ائمه بقیع پایان بخش این شب عزیز است.
صدای اذان بلند می‌شود و نماز مغرب و عشا با حضور زائران و مجاوران اقامه می‌شود.
انتهای پیام/ 70061/ر