هشدار واشنگتن به کره جنوبی؛ منطقه حائل در اسارت آتشبس کهن
ایالات متحده آمریکا با مخالفت قاطع و هشدار نظامی نرم، کوشش کره جنوبی برای دسترسی به منطقه حائل را سیاسی جلوه داده و آتشبس را سپر خود ساخته است.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - در حالی که کره جنوبی برای دسترسی غیرنظامی به منطقه حائل تلاش میکند، ایالات متحده با هشدارهای نظامی نرم، این اقدام را سیاسی دانسته و بر پایه آتشبس بر کنترل خود پافشاری میورزد.
تلاش برای دسترسی؛ واکنش سختگیرانه قدرت نگهبان
کره جنوبی، در راستای سیاستهای صلحجویانه و کاهش تنشهای مرزی، لوایحی را در مجلس خود مطرح کرده که دسترسی غیرنظامی به منطقه حائل میان دو کره را تسهیل میکند، منطقهای که سالهاست زیر نظارت نیروهای چندملیتی به رهبری ایالات متحده قرار دارد.
این اقدام قانونی که از سوی نمایندگان حزب حاکم پیش رفته، با مخالفت آشکار فرماندهی نیروهای چندملیتی مواجه شده، فرماندهیای که خود را مسئول اجرای توافق آتشبس سال ۱۳۳۲ میداند و عملاً زیر فرمان واشنگتن فعالیت میکند.
ژنرال خاویر برانسون، فرمانده نیروهای ایالات متحده در خاک کره جنوبی و همزمان رئیس این فرماندهی، در بیانیهای هشدارآمیز تأکید ورزیده که منطقه حائل نباید به ابزار سیاست داخلی تبدیل گردد و هر تغییری باید با معیارهای آتشبس همخوانی داشته باشد.
خبرگزاری یونهاپ این سخنان را به عنوان هشداری نرم، اما قاطع توصیف کرده که نشاندهنده نگرانی ایالات متحده از کاهش کنترل خود بر این نوار مرزی است، نواری پر از استحکامات نظامی با درازی ۲۵۰ کیلومتر که نماد تقسیم پایدار شبهجزیره به شمار میرود.
این موضعگیری، در شرایطی رخ میدهد که کره جنوبی به دنبال مذاکرات مستقیم با همسایه شمالی برای روشنسازی خطوط مرزی و پیشگیری از درگیریهای احتمالی است، اما دخالت قدرتهای خارجی این مسیر را دشوار ساخته است.
کنترل تحمیلی؛ نقض حاکمیت در پوشش حقوقی
بیانیه فرماندهی نیروهای چندملیتی که ورود به منطقه حائل را بدون مجوز ویژه ممنوع اعلام کرده، نمونهای از نظارت تحمیلی بر بخشهایی از خاک کره جنوبی است، بیانیهای که رسانههای داخلی این کشور آن را غیرمعمول و مداخلهجویانه خواندهاند.
این واکنش، اندکی پس از ممانعت از ورود مقامات ارشد امنیتی سئول به این ناحیه صادر شد، ممانعتی که دولت کره جنوبی آن را نقض مستقیم حاکمیت سرزمینی خود میداند.
برانسون با اشاره به آتشبس به عنوان سند الزامآور، هشدار داده که تغییرات قانونی داخلی نمیتواند این توافق تاریخی را زیر پا گذارد یا دگرگون سازد.
این رویکرد، در ظاهر مبتنی بر حقوق بینالملل، در عمل ابزاری برای حفظ نفوذ پایدار ایالات متحده در منطقه است، نفوذی که با سیاستهای مستقلتر کره جنوبی زیر رهبری فعلی در تضاد قرار گرفته است.
گزارشهای رسانههای بینالمللی نشان میدهد که در سالهای اخیر، هزینههای نظامی ایالات متحده در شبهجزیره به ارقام هنگفتی رسیده و شامل استقرار سامانههای پیشرفته دفاعی شده که خود تنشهایی با دیگر قدرتهای منطقهای ایجاد کرده است.
چشمانداز روابط؛ انتقال قدرت یا تشدید نظارت؟
فرمانده نیروهای ایالات متحده درباره واگذاری مشروط کنترل عملیاتی در شرایط جنگی به کره جنوبی تا پایان دوره ریاست جمهوری کنونی سخن گفته و اطمینان داده که این فرآیند به تعویق نخواهد افتاد، اما بر رعایت دقیق شرایط توافقشده تأکید کرده است.
این اظهارات، در کنار هشدارهای مربوط به منطقه حائل، پیچیدگی روابط میان سئول و واشنگتن را آشکار میسازد، روابطی که ممکن است در آینده با آزمونهای سختتری روبهرو شود.
اگر کره جنوبی بر تصویب لوایح اصرار ورزد، احتمال افزایش فشارهای دیپلماتیک از سوی ایالات متحده وجود دارد، فشارهایی که میتواند به بازنگری در اتحادهای نظامی منجر گردد و فضایی برای سیاستهای مستقلتر فراهم آورد.
در نهایت، این تنشها نهتنها مرزهای تقسیمشده را برجسته میکنند، بلکه پرسشهایی درباره آینده توازن قدرت در شبهجزیره مطرح میسازند، جایی که صلح واقعی نیازمند کاهش دخالتهای خارجی و اراده مشترک دو کره است.
