وعده دیرینه غرب به اسرائیل؛ سلاح از ما و کشتار با شما!

سرویس جهان مشرق _ از همان لحظه‌های نخستین حمله‌ی رژیم صهیونیستی به خاک ایران، حمایت بی‌چون و چرای ایالات متحده آمریکا از این رژیم جنایتکار به چشم آمد.
این همراهی شاید برای برخی تازگی داشت، اما در واقع، آمریکا همیشه پشتوانه‌ی اصلی صهیونیست‌ها در تمام جنگ‌ها و تنش‌های چند دهه‌ی اخیر بوده است.
این نبرد جدید با کشوری بزرگ مثل ایران، بیش از پیش وابستگی رژیم صهیونیستی به پشتیبانی مستقیم و تسلیحاتی آمریکا را برملا ساخت.
در این سلسله گزارش تاریخی، قصد داریم به بررسی دقیق چگونگی تشکیل قوای نظامی رژیم صهیونیستی و وابستگی شدید آنها به کمک های تسلیحاتی و آموزشی کشورهای غربی بپردازیم.
ارتش اسرائیل، بازوی انجام آزمایشات تسلیحات ممنوعه غربی
جنگ‌افروزی مداوم رژیم صهیونیستی در قلب خاورمیانه، بیش از آنکه صرفاً رقابتی منطقه‌ای باشد، از منظر قدرت‌های غربی به‌ویژه ایالات متحده، به فرصتی بی‌نظیر برای آزمودن و بروز فناوری‌های نوین تسلیحاتی تبدیل شده است.
از دهه‌ها پیش، گلوله‌های توپخانه‌ای حاوی فسفر سفید در جنوب لبنان، بمب‌های خوشه‌ای سهمگین، و انواع بمب‌های هدایت‌شونده پیشرفته، از جمله سری JDAM با هدایت ماهواره‌ای و بمب‌های قطر کوچک سری SDB، بر سر مردم این منطقه فرو ریخته‌اند.
در آسمان‌ها، جنگنده‌های F-۱۵، F-۱۶ و جدیدترین مدل F-۳۵ به‌همراه بالگردهای رزمی آپاچی و بلک‌هاوک، سهمی گسترده در این نبردها داشته‌اند.
و هر گلوله که بر زمین می‌خورد، صدای فریادهای خاموش هزاران بی‌گناه را در تاریکی شب به گوش می‌رساند.
کشورهای غربی ده ها هزار تیر مهمات خوشه ای، فسفری، آتشزا و حاوی مواد شیمیایی را که خود به علت هجمه های احتمالی رسانه ای قادر به آزمایش میدانی آنها نبودند، به ارتش رژیم صهیونیستی اهدا کردند تا پس از استفاده علیه مردم مسلمان خاورمیانه، نتایج دقیق و داده های آماری مربوطه را برای شرکت های تسلیحاتی در اروپا و امریکا ارسال کنند.
وعده دیرینه غرب به اسرائیل؛ سلاح از ما و کشتار با شما!
حالا اگر نگاهی به ریشه‌های تشکیل این رژیم بیندازیم، میفهمیم که شکل‌گیری، ساختار و تکامل نیروهای نظامی و صنایع تسلیحاتی آن، از نخستین روزهای تولدش تا به امروز، همواره مرهون حمایت‌های بی‌وقفه دولت‌های غربی بوده است.
در سال ۱۹۴۸ و در حالی که دولت نوظهور صهیونیستی هنوز جوان و شکننده بود، بقاء‌اش بی‌کم و کاست مدیون تسلیحات ارسالی از اروپای غربی و ایالات متحده بود.
در آن نبرد نخست، فقدان نیروی زرهی و نیروی هوایی در صفوف صهیونیست‌ها تهدیدی جدی برای ادامه حیات‌شان محسوب می‌شد؛ اما با ارسال حجم قابل‌توجهی از سلاح و مهمات از چکسلواکی و فرانسه، ورق بازی به نفع آن‌ها برگشت.
جنگ سوئز در سال ۱۹۵۶، با هماهنگی آشکار میان رژیم صهیونیستی، بریتانیا و فرانسه علیه دولت مصر آغاز شد.
این جنگ نقطه عطفی بود که برای نخستین بار به صهیونیست‌ها اجازه داد تا با استفاده از یگان‌های زرهی خود، صحرای سینا را به اشغال درآورند؛ تجربه‌ای که بعدها در جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ به شکل موفق‌تری تکرار شد.
در این نبرد، نیروهای چترباز فرانسه و بریتانیا نقش خط‌شکن و شوک‌آور را در تصرف بنادر کلیدی مانند پورت سعید بر عهده داشتند و نیروی زرهی رژیم صهیونیستی قرار بود عملیات را تکمیل کند.
اگرچه تهدید اتمی شوروی علیه فرانسه و بریتانیا باعث شد اشغال صحرای سینا در آن مقطع ناکام بماند، اما تحقیر شدید این دو کشور موجب حمایت بیشتر از صهیونیست ها شد.
شاخص‌ترین نمونه کمک سخت‌افزاری غرب به رژیم صهیونیستی در جنگ سال ۱۹۷۳ بود؛ زمانی که پیشروی ارتش‌های مصر و سوریه در جبهه‌های سینا و جولان، صهیونیست‌ها را در روزهای اولیه نبرد به وحشت انداخته بود.
پدافند هوایی مصر و سوریه با بهره‌گیری از سامانه‌های مدرن «شیلکا» و «سام ۶» ضربات مهلکی به نیروی هوایی اسرائیل وارد کردند؛ ده‌ها فروند جنگنده‌های F-۴ و A-۴ در حین تلاش برای مهار ارتش‌های عربی، سرنگون شدند و شوک شدیدی به تل‌آویو وارد آوردند.
در همان روزهای نبرد در صحرای سینا، یگان‌های ضدزره ارتش مصر با موشک‌های AT-۳ ساگر، ضربات سختی به ستون‌های زرهی صهیونیست‌ها وارد کردند.
اما دولت آمریکا که نمی‌توانست شکست متحدش را تحمل کند، بی‌درنگ دست به اقدام زد؛ در قالب عملیات «نیکِل-گراس» و با برقراری پل هوایی بی‌سابقه، جانی تازه به نیروی هوایی و زرهی رژیم صهیونیستی دمید.
جنگنده‌های F-۴ مجهز به فناوری‌های نوین جنگ الکترونیک برای مقابله با سامانه‌های پدافندی شوروی و تانک‌های قدرتمند M۶۰، سیل سلاح‌هایی بودند که از آسمان به سوی تل‌آویو سرازیر شدند تا پیشروی مصر و سوریه را متوقف کنند.
داستان حمایت بی‌دریغ غرب از اسرائیل در بزنگاه‌های حساس تاریخ، بارها و بارها تکرار شده است؛ اما هیچ‌گاه این حمایت به اندازه عملیات «طوفان الاقصی» در اکتبر ۲۰۲۳، چهره خود را آشکار نکرد.
در حالی که پس از بمباران بی‌وقفه و ۲۴ ساعته نوار غزه، رژیم صهیونیستی به‌شدت با کمبود مهمات دست‌وپنجه نرم می‌کرد، آمریکا با ارسال ده‌ها هزار بمب هواپرتاب و صدها هزار گلوله توپ، تانک و مهمات دیگر، باز هم به کمک آنان شتافت که موجب شد در جدیدترین آزمایشگاه کشتار انسانی دنیای غرب بیش از ۶۶ هزار نفر از مردم بی دفاع غزه در دو سال اخیر به شهادت رسیده و ده ها هزار نفر دیگر نیز زخمی شوند و ۲ میلیون جمعیت این منطقه در میان کمپ های آوارگان زندگی کنند.
پایان بخش چهارم