پاسخ کریم باقری به بیانیه تراکتور؛ خجالت کشیدم اما زمانی که به من و علی دایی توهین شد

پاسخ کریم باقری به بیانیه تراکتور؛ خجالت کشیدم اما زمانی که به من و…
کد خبر: 753100 | ۱۴۰۴/۰۹/۲۹ ۱۵:۵۶:۰۵
ساعاتی بعد از بیانیه باشگاه تراکتور، کریم باقری با ارسال پیامی پاسخ سرخپوشان تبریزی را داد.
باشگاه تراکتور در بیانیه خود کریم باقری را متهم به سکوت در برابر توهین به ترک‌زبانان کرده بود و حالا کریم باقری سکوت خود را شکسته و پاسخی جالب و کنایه‌آمیز داده است.
به گزارش ورزش سه، او در این پیام خود در پاسخ به این سوال که آیا از آنچه تراکتور شعارها علیه ترک‌زبانان عنوان کرده، خجالت‌زده شده؟
نوشته زمانی که به عنوان یک ترک‌زبان از سوی هواداران تراکتور در تبریز به همراه علی دایی مورد اهانت قرار گرفت، خجالت کشیده است.
او نوشته که در آن زمان واکنش موثر و روشنی به شعارها علیه او که ترک‌زبان است، داده نشده و نوشته که تین موضوع به مسئولیت‌پذیری بیشتری نیاز دارد.
کریم باقری همچنین تمام فحاشی‌ها را محکوم کرده و نوشته نیازی به توجیه آن وجود ندارد.
پیام کریم باقری را بخوانید:
اینجانب کریم باقری، فرزند ترک‌زبان این سرزمین، تا امروز سکوت کرده‌ام؛ نه از سر بی‌تفاوتی، بلکه به این دلیل که نیازی به اثبات خود ندارم و باور دارم اصلاح برخی رفتارها از توان یک فرد خارج است.
با این حال، پس از بیانیه منتشرشده از سوی باشگاه تراکتور، لازم می‌دانم نکته‌ای را شفاف و صریح بیان کنم.
مطرح شده که آیا من در برابر فرزندانم بابت توهین به ترک‌زبان‌ها خجالت کشیده‌ام یا نه.
پاسخ روشن است: بله، خجالت کشیده‌ام؛ اما نه امروز.
من آن احساس را حدود چند سال پیش، در کنار آقای علی دایی، زمانی تجربه کردم که در خانه خودمان در تبریز مورد توهین و بی‌احترامی قرار گرفتیم و در آن مقطع، واکنش مؤثر و روشنی دیده نشد.
باشگاه‌ها فقط مسئول نتیجه نیستند؛ مسئول پیامی هستند که به سکوها می‌دهند.
وقتی مرز اخلاق شفاف ترسیم نشود، فردا همین رفتار، شدیدتر و گسترده‌تر تکرار خواهد شد.
فوتبال ایران بیش از دفاع، به مسئولیت‌پذیری نیاز دارد
بی‌احترامی، با هر لهجه، از هر سکو و علیه هر فرد یا خانواده‌ای، محکوم است و اساساً نیازی به توجیه ندارد.
در شرایطی که مردم کشور با مشکلات و دغدغه‌های فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، پرداختن و دامن‌زدن به چنین حاشیه‌هایی ارزش وقت و انرژی ندارد.
فوتبال باید محل رقابت سالم، همدلی و احترام متقابل باشد، نه بستری برای نفرت و تحقیر.
در پایان، برای همه مردم ایران، با هر زبان و قومیت، آرزوی عاقبت‌به‌خیری دارم.