استاد نامدار کاشی معرق ایران درگذشت
اصفهان-حسین مصدق زاده، استاد پیشکسوت کاشی معرق اصفهان، امروز سهشنبه ۱۱ آذرماه درگذشت و فردا در قطعه نامآوران باغ رضوان خاکسپاری خواهد شد
به گزارش خبرنگار مهر، حسین مصدق زاده، استاد پیشکسوت کاشی معرق اصفهان، امروز سهشنبه ۱۱ آذرماه ۱۴۰۴ دار فانی را وداع گفت.
گفته عباس شیردل، رئیس اسبق اتحادیه صنایع دستی اصفهان در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: علت درگذشت استاد مصدق زاده که یکی از مهمترین پیشکسوتان هنر کاشی و معرق کاری ایران بود، کهولت سن و مشکلات جسمی ناشی از آن اعلام شده است.
وی طی دو هفته گذشته در بیمارستان بستری بود.
حسین مصدق زاده در سال ۱۳۰۶ در اصفهان متولد شد و فرزند عبدالغفار مصدق زاده بود؛ خانوادهای که نسلها در هنر کاشی و معرق فعالیت داشتند.
او از کودکی با حضور در کارگاه پدر با فنون کاشیکاری آشنا شد و در همان دوران اولیه مهارتهای پایه خود را در معرقکاری و طراحی کاشی به دست آورد.
استاد مصدق زاده در طول بیش از شصت سال فعالیت حرفهای، به یکی از شناختهشدهترین هنرمندان حوزه کاشی معرق ایران تبدیل شد.
فعالیتهای هنری او شامل معرقکاری، قطاربندی، مقرنسکاری، رسمیبندی و طراحی کاشی بود.
وی در مرمت و بازسازی بناهای مذهبی و تاریخی ایران نقش کلیدی ایفا کرد و آثار او در مکانهایی همچون حرم امام رضا (ع) در مشهد، حرم حضرت معصومه (س) در قم، گنبد شاهچراغ در شیراز و دیگر بناهای تاریخی و مذهبی ایران قابل مشاهده است.
علاوه بر این، استاد مصدق زاده در طراحی و اجرای محرابها، سردرهای مسجد، منارها و گنبدهای متعددی فعالیت داشته و تجربه و تخصص خود را به نسلهای بعد از طریق تدریس در هنرستان هنرهای زیبا منتقل کرده است.
به گفته عباس شیردل، رئیس اتحادیه صنایع دستی اصفهان، استاد مصدق زاده یکی از آخرین نمایندگان نسل استادانی بود که هنر کاشیکاری سنتی اصفهان را از دوران صفویه تا امروز تداوم بخشیدند و آثار ماندگار او میراثی ارزشمند برای هنر ایرانی به شمار میرود.
با وجود جایگاه برجسته هنری وی، مجوز خاکسپاری استاد مصدق زاده در تخت فولاد هنوز صادر نشد، اما مقرر شده است که فردا چهارشنبه ۱۲ آذرماه ۱۴۰۴، وی در قطعه نامآوران باغ رضوان به خاک سپرده شود.
درگذشت استاد حسین مصدق زاده ضایعهای بزرگ برای جامعه هنری و فرهنگی ایران است.
آثار او که در بناهای تاریخی و مذهبی ایران باقی مانده است و نیز دانش و مهارتهایی که به شاگردان خود منتقل کرده، همچنان به عنوان بخشی از میراث فرهنگی و هنر ایرانی حفظ خواهد شد.