آینده مبهم رانندگان سفرهای بینشهری
فعالیت تاکسیهای اینترنتی بیش از هر زمان دیگری زیر سایه تصمیمات متغیر قرار دارد؛ تصمیمهایی که به گفته رانندگان غالباً ناظر به رفاه مسافر است اما شرایط رانندگان را نادیده می گیرد.
به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، فعالیت رانندگان تاکسیهای اینترنتی این روزها بیش از هر زمان دیگری زیر سایه تصمیمات متغیر و گاه متناقض نهادی قرار دارد؛ تصمیمهایی که به گفته رانندگان غالباً ناظر به رفاه مسافر است اما شرایط و معیشت کسانی را که روزها پشت فرمان مینشینند نادیده میگیرد.
همزمان، نقش سرویسهای بینشهری در سهولت سفر و برنامهریزی خانوارها به چشم میآید، دستاوردی که رانندگان میگویند نباید با تصمیمات ناگهانی و محدودکننده فدا شود.
علیاصغر شریفی دو سال است که باماکسیم کار میکند و بخش عمده فعالیتش در مسیرهای بینشهری تهران-مشهد - قم - اصفهان است.
برای او سفرهای بینشهری فقط یک مسیر شغلی نیست؛ این مسیرها فرصت کسب درآمد و حفظ کیفیت زندگی هستند: «تحمل ترافیک تهران برایم دشوار است و در سفر بینشهری رانندگی و کسب درآمد راحتتر میشود.»
شریفی از تأثیر خبرها و تغییرات سیاستی بر روحیه رانندگان میگوید: «خبر میآید که میخواهند از رانندهها مالیات بگیرند، بعدش میگویند نه؛ اما بعد باید عوارض را به شیوه جدید پرداخت کنید.
هر سری یک مورد جدید پیش میآید.
با اینکه اخبار را خیلی دنبال نمیکنم، شنیدن اینها ناامیدم میکند و گاهی از کار منصرف میشوم.
همه اینها به استرس کاریمان اضافه میکند.»
او همچنین به هزینههای جانبی سفرهای بینشهری، مانند عوارض، اشاره میکند که سهم هزینه سفر را بالا میبرد و درآمد خالص راننده را تحتالشعاع قرار میدهد.
از دید شریفی، راهحل این نیست که شیوههای قدیمی و پراکنده جابهجایی را بازگردانیم: «مردم دعا میکنند به جان این سرویسها؛ به جای اینکه سهچهار بار ماشین عوض کنند و درگیر برنامهریزی سفر شوند، از سرویسهای بینشهری نظیر ماکسیم استفاده میکنند و این باعث میشود برنامهریزیشان دقیقتر باشد.
امروز همه به تکنولوژی و مسیریابی لحظهای عادت کردهاند، چرا باید به عقب برگردیم؟»
گلعلی امینپور، چهار سال است با ماکسیم کار میکند و پیشتر در آموزش و پرورش بازنشسته شده است.
او علاوه بر ماکسیم، در سرویس مدارس هم فعال است و بخش قابلتوجهی از معیشت خود را از سفرهای بینشهری تأمین میکند.
به گفته او، تصمیمات و مقرراتی که بیضابطه و بدون هماهنگی با شرکتها و رانندگان اتخاذ میشود، نتیجهای جز بههمریختن زندگی میلیونها نفر ندارد: «اگر سفرهای بینشهری ممنوع شود، زندگی من به لحاظ مالی مختل نخواهد شد اما باتوجه به سن و شرایطم، تغییر شغل دشوار خواهد بود.
حقوق بازنشستگی بهتنهایی کافی نیست و ماکسیم بخش زیادی از هزینههای زندگیام را جبران میکند.»
گلعلی امینپور راننده باسابقه سرویسهای اینترنتی
امینپور با اشاره به سابقه طولانی مدت خود در حملونقل هشدار میدهد که بازگشت به شیوه سنتیِ مسافرگیری در ترمینالها مشکلات نظارتی و ایمنی را افزایش میدهد: «قبلاً خودروهای شخصی در ترمینالها بدون هیچنظارتی مسافر میگرفتند.
امروز حداقل اطلاعات رانندگان ثبت میشود و امکان کنترل وجود دارد.
اگر دوباره به شیوه سنتی برگردیم، مشکلات بیشتری ایجاد خواهد شد.»
هر دو راننده بر یک نکته اصلی تأکید دارند: سفرهای بینشهری نه فقط منبع درآمد بلکه سازنده نظم روزمره مسافرانی است که بر اساس وجود سرویسهای آنلاین برنامهریزی میکنند.
بازگرداندن محدودیت یا ممنوعیت این نوع سفرها میتواند پیامدهای زیر را بهدنبال داشته باشد:
کاهش درآمد رانندگان و فشار بیشتر بر معیشت کسانی که به این مسیرها وابستهاند.
بازگشت به شیوههایی که نظارت کمتر و مخاطرات بیشتری برای مسافران و رانندگان دارد.
ایجاد اختلال در نظم سفر شهروندان که برنامهریزی و استراحت آنها را تحتتأثیر قرار میدهد.
در پیوند با این دغدغهها، خواستههای رانندگان از شرکتهای ارائهدهنده خدمات و سیاستگذاران واضح است: تصمیمگیریها باید هماهنگ، شفاف و عادلانه باشد، ظرفیتها و مزایای تکنولوژی در حملونقل بینشهری باید حفظ شود و پیش از اجرای تغییرات گسترده، مطالعات اثر و مشورت با ذینفعان انجام شود.
همانطور که شریفی میگوید، مردم «دوست دارند آنلاین باشند و پیشرفت کنند، نه اینکه به عقب برگردند.» و این جمله شاید خلاصهترین دلیل برای محافظت و تقویت سرویسهای بینشهری در نظام حملونقل امروز باشد
این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.