۲۰ سال توطئه، ۱۲ روز رسوایی
یکی از ویرانگرترین ضربات، موج مهاجرت معکوس یا «فرار مغزها» از سرزمین‌های اشغالی است که طبقه نخبگان اسرائیلی را هدف قرار داده. حدود ۲۰۰،۰۰۰ شهروند عمدتاً جوانان زیر ۴۰ سال از طبقات اجتماعی مرفه، سرزمین‌های اشغالی را ترک کردند.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهدی سیف تبریزی* - در شامگاه پنجشنبه ۲۸ آبان‌ماه رهبر معظم انقلاب، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای در نطقی تلویزیونی، به طور صریح به «شیطنت» و «شرارت» رژیم صهیونیستی در حمله ۱۲ روزه به ایران اشاره کردند.
ایشان این حمله را نتیجه برنامه‌ریزی بیش از ۲۰ ساله اسرائیل برای ایجاد جنگ داخلی در ایران و تحریک مردم علیه نظام توصیف کردند، اما تأکید داشتند که نتیجه این شیطنت کاملاً برعکس بود: «رژیم صهیونیستی ۲۰ سال برای این جنگ برنامه‌ریزی کرده بود تا مردم ایران را تحریک کند و آنها را علیه نظام بشوراند، اما این نقشه‌ها ناکام ماند و حتی مخالفان نظام نیز در کنار آن ایستادند و اتحادی عمومی در کشور شکل گرفت.»
رهبر انقلاب با اشاره به حمایت‌های گسترده آمریکا و کشور‌های غربی از این حمله، افزودند: «در جنگ ۱۲ روزه، ملت ایران بی‌تردید هم آمریکا و هم رژیم صهیونیستی را شکست داد.
آنها آمدند و شرارت کردند، اما کتک خوردند و دست خالی برگشتند و به هیچ‌کدام از اهداف خود نرسیدند.» ایشان خسارت‌های مادی بر دشمن را «بسیار بیشتر» از ایران دانستند و تأکید کردند: «خسارت‌های مادّی‌ای که بر دشمن وارد شد، بسیار بیشتر بود از خسارت‌های مادّی‌ای که بر کشور ما وارد شد؛ ما هم البتّه خسارت دیدیم، امّا او که حمله را شروع کرد، بیشتر از ما خسارت دید.»
این سخنان، پاسخی دندان‌شکن به اقدام نظامی اسرائیل بود که با وجود برنامه‌ریزی طولانی‌مدت و حمایت‌های مالی و تسلیحاتی غرب، نه تنها نتوانست به اهدافش برسد، بلکه ضربات سهمگینی از موشک‌های ایرانی دریافت کرد که زیرساخت‌هایش را به لرزه درآورد.
*ایران، به عنوان «کانون اراده و قدرت»، نشان داد که می‌تواند «قدرتمندانه بِایستد و از های‌وهوی این و آن واهمه نکند.» این نطق، که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشت، نقطه عطفی در تحلیل شکست رژیم صهیونیستی است.
رژیم اشغالگر قدس، با تکیه بر حمایت‌های نامحدود آمریکا، که شامل تسلیحات پیشرفته، هواپیماها، زیردریایی‌ها و پدافند‌های مدرن بود تصور می‌کرد می‌تواند ایران را به زانو درآورد.
اما واقعیت میدان، چیز دیگری بود؛ موشک‌های ایرانی، با دقت و قدرت بالا، ضربات جبران‌ناپذیری به پایگاه‌های نظامی، پالایشگاه‌های نفت و زیرساخت‌های اقتصادی اسرائیل وارد کردند.
این شکست، نمادی از ناکارآمدی سیاست‌های تهاجمی نتانیاهو و ترامپ است که نه تنها امنیت منطقه را به خطر انداختند، بلکه اقتصاد شکننده رژیم صهیونیستی را به مرز فروپاشی کشاندند.
سخنگوی سپاه پاسداران نیز در پاسخی قاطع یادآور شد که در تجاوز اسرائیل به ایران در ژوئن گذشته، ۴۷۰۰ پایگاه ناتو به‌طور مستقیم و غیرمستقیم در حمایت از اشغالگری اسرائیل فعال بودند، اما موشک‌های ایرانی از تمام لایه‌های دفاع هوایی عبور کردند و اهداف خود را با دقت زدند درست جایی که اسرائیل و حامیانش باور نمی‌کردند بتوانند آسیب‌پذیر باشند.
اعترافات تلخ و سقوط افسانه ابرقدرت
اعترافات اخیر مقامات اسرائیلی، عمق این شکست را دوچندان می‌کند.
مدیرعامل صنایع هوافضای اسرائیل، ران گوزالی، مدیرعامل شرکت UVision Air Ltd.
در کنفرانس UVID Dronetech ۲۰۲۵ با لحنی آمیخته به حیرت و نگرانی اعتراف کرد که «هرگز تصور نمی‌کردند کسی جرأت کند چنین حجم عظیمی از موشک‌ها را به سمت مرکز اسرائیل شلیک کند و حتی مناطق مسکونی و بیمارستان‌ها را هدف بگیرد» او تأکید کرد که ایران یک «حوزه جدید» در جنگ موشکی ایجاد کرده و آینده این نبرد به شکل «بارش مداوم» خواهد بود.
این اعتراف، که در رسانه‌های اسرائیلی مانند Israel Defense بازتاب یافت، نشان‌دهنده وحشت تل‌آویو از توان موشکی ایران است.
بسیج سامانه‌های تاد، آرو، پاتریوت، دیوید اسلینگ، آیرندوم، رادار‌های چندملیتی، ماهواره‌های نظامی و شبکه‌ای از پایگاه‌های آمریکا از اردن تا خلیج فارس، هیچ‌کدام نتوانستند مانع اصابت دقیق موشک‌های ایران شوند.
این فقط یک شکست نظامی نبود؛ سقوطِ یک افسانه مضحک بود.
همان افسانه‌ای که رسانه‌های غرب سال‌ها به جهان القا کردند: «اسرائیل ابرقدرت منطقه است.» امروز بی‌هیچ تردیدی روشن شده که این رژیم، بدون آمریکا، بریتانیا، بروکسل و دولت‌های هم‌پیمانش، حتی توان حفاظت از آسمان خود را هم ندارد؛ چه رسد به رؤیای پوشالیِ «اسرائیل بزرگ».
اکنون پرسشی سنگین بر میز مانده است، پرسشی که حتی تل‌آویو از پاسخ آن می‌هراسد: اگر رژیمی با این سطح از حمایت جهانی باز هم شکست می‌خورد، بدون این حمایت‌ها اصلاً چه ازش می‌ماند؟
رهبر انقلاب نیز در نطق خود به این نکته اشاره کردند: «آمریکا بشدّت ضرر کرد؛ آخرین تسلیحات و پیشرفته‌ترین تسلیحات را در آفند و پدافند به کار برد...، امّا نتوانست به آنچه میخواهد برسد.
او میخواست ملّت ایران را فریب بدهد...
قضیّه بعکس شد؛ اتّحاد ملّت ایران در مقابل آمریکا بیشتر شد.»
چالش‌های بازسازی و خسارت‌های اقتصادی
به بهانه این سخنان، بررسی ضربات واردشده به رژیم صهیونیستی ضروری است.
گزارش‌های رسانه‌های اسرائیلی و بین‌المللی، مانند آنچه در «میدل ایست‌آی» منتشر شده، نشان‌دهنده عمق فاجعه اقتصادی پس از جنگ است.
پنج ماه پس از پایان درگیری‌ها در ژوئن ۲۰۲۵، اسرائیل همچنان با آسیب‌های گسترده‌ای که در طول ۱۲ روز جنگ ایجاد شده دست و پنجه نرم می‌کند.
طبق گزارش این رسانه، حدود ۷۰۰ اسرائیلی خانه‌های خود را از دست دادند پس از اینکه موشک‌های ایرانی به ساختمان‌هایشان اصابت کرد، با این حال مقامات دولتی در تلاش برای تعیین چگونگی بازسازی املاک تخریب‌شده هستند.
در عین حال تقریباً ۵۰،۰۰۰ ادعای خسارت به اداره مالیات املاک ارائه شده است، که ۳۹،۰۰۰ مورد از آنها مربوط به آسیب خانه است.
برآورد‌های منتشر شده در رسانه‌های اسرائیلی نشان می‌دهد که حملات موشکی ایران خسارتی به مبلغ حدود پنج میلیارد شِکِل (۱.۵۳ میلیارد دلار) ایجاد کرده است.
این خسارت‌ها، دو برابر آسیب‌های ناشی از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ است و شامل تخریب ساختمان‌ها، خودرو‌ها و املاک شخصی می‌شود.
ضربات اقتصادی فراتر از خسارت‌های فیزیکی است.
در سه‌ماهه دوم ۲۰۲۵، تولید ناخالص داخلی (GDP) اسرائیل ۳.۵ درصد کوچک شده این بدترین عملکرد فصلی از سال ۲۰۲۰ با کاهش ۴.۱ درصدی مصرف خصوصی و ۱۰ درصدی سرمایه‌گذاری ثابت است.
وزارت دارایی پیش‌بینی رشد سالانه را از ۳.۶ درصد به ۳.۱ درصد کاهش داد و بانک مرکزی ضرر مستقیم را ۱۲ میلیارد دلار تخمین زد، که می‌تواند تا ۲۰ میلیارد دلار هم برسد.
صنایع کلیدی مانند پالایشگاه‌های نفت (مانند بازان در حیفا) تعطیل شدند و روزانه ۳ میلیون دلار ضرر ایجاد کردند.
میدان گازی لویاتان نیز متوقف شد و صادرات به مصر و اردن را مختل کرد که ضرری بالغ بر ۱۲ میلیون دلار را به همراه داشته.
بورس تل‌آویو با فروش گسترده سهام رو‌به‌رو شد و کسری بودجه به ۶ درصد افزایش یافت، که ممکن است به درخواست کمک مالی از آمریکا منجر شود.
فرار نخبگان و پیش‌بینی فروپاشی: آینده‌ای تاریک برای تل‌آویو
یکی از ویرانگرترین ضربات، موج مهاجرت معکوس یا «فرار مغزها» از سرزمین‌های اشغالی است که طبقه نخبگان اسرائیلی را هدف قرار داده.
از اکتبر ۲۰۲۳ تا نوامبر ۲۰۲۵، حدود ۲۰۰،۰۰۰ شهروند عمدتاً جوانان زیر ۴۰ سال از طبقات اجتماعی مرفه، سرزمین‌های اشغالی را ترک کردند.
جنگ با ایران این روند را تسریع کرد: بیش از ۸،۰۰۰ کارگر فناوری پیشرفته (های‌تک) در سال گذشته به ایالات متحده، کانادا و آلمان مهاجرت کردند، که ۲.۱ درصد نیروی کار این بخش را تشکیل می‌دهد.
همچنین، ۹۰۰ پزشک، ۱۹،۰۰۰ نفر با مدرک دانشگاهی و ۳،۰۰۰ مهندس خارج شدند.
این خروج، که بیشتر شامل مدیران، متخصصان و کارآفرینان سکولار و منتقد رژیم است، اقتصاد دانش‌بنیان اسرائیل را فلج کرده است.
گزارش دانشگاه تل‌آویو هشدار می‌دهد که دولت ۱.۵ میلیارد شِکِل (۴۵۹ میلیون دلار) درآمد مالیاتی شخصی را از دست داده و ادامه این روند «پیامد‌های اقتصاد کلان شدید» به همراه خواهد داشت.
اوایل این ماه، رسانه کاکالیست اسرائیل گزارش دادند که تقریباً ۲۰۰،۰۰۰ شهروند از زمان شروع جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳ اسرائیل را ترک کرده‌اند.
این رسانه در ادامه گزارش خود آورده: «کارگران فناوری پیشرفته‌تر، مدیران، متخصصان و دیگران در دهک‌های درآمدی برتر در حال ترک اسرائیل هستند».
از دست دادن صد‌ها پزشک در فقط چند سال رقم هشداردهنده‌ای برای سیستم بهداشت در سرزمین‌های اشغالی است که از کمبود شدید پزشکان رنج می‌برد.
این مهاجرت، ضربه‌ای مستقیم به بخش های‌تک است که موتور رشد اقتصادی رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.
اشتغال در این بخش در سال ۲۰۲۴ نزدیک ۱.۲ درصد کاهش یافت.
خروج مدیران در حین جنگ، سرمایه‌گذاری را در حوزه‌های های‌تک مختل کرد.
سیاست‌های جنگ طلبانه نتانیاهو اقتصاد این رژیم را به مارپیچ نزولی کشانده است.
منابع اسرائیلی مانند TheMarker پیش‌بینی می‌کنند در صورت ادامه جنگ با ایران، ضربات اقتصادی سهمگین‌تر خواهد بود.
برطبق پیش‌بینی این رسانه صهیونیستی اگر درگیری یک ماه طول می‌کشید، هزینه‌های کلی به ۴۰ میلیارد شِکِل (۱۱.۷۶ میلیارد دلار) می‌رسید.
همچنین سرمایه‌گذاری خارجی، که پیش از جنگ رونق داشت، اکنون با کاهش شدید رو‌به‌رو است: مؤسسه Moody's چشم‌انداز رشد اقتصادی را منفی نگه داشته و به هزینه‌های دفاعی بالا (۱۱۸ میلیارد شِکِل در بودجه ۲۰۲۵، ۲۱ درصد افزایش) اشاره کرده است.
بازار سرمایه و بورس تل‌آویو، که در جنگ با فروش گسترده سهام مواجه شد، در صورت تشدید تنش‌ها، می‌تواند سقوط بیشتری تجربه کند.
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که ادامه جنگ، تولید ناخالص این رژیم را تا ۵ درصد کوچک می‌کند، صادرات را مختل کرده و وابستگی به کمک‌های آمریکایی را افزایش می‌دهد.
رژیم صهیونیستی، که پیش از این با کسری بودجه و بدهی‌های سنگین دست و پنجه نرم می‌کرد، ممکن است به رکود اقتصادی عمیقی وارد شود.
در نهایت، جنگ ۱۲ روزه، نمادی از شکست رژیم اشغالگر و حامیان غربی‌اش است.
ایران، با اتحاد ملی و قدرت نظامی، نشان داد که شیطنت‌های برنامه‌ریزی‌شده نمی‌تواند اراده یک ملت را بشکند.
رژیم صهیونیستی، با ضربات اقتصادی جبران‌ناپذیر و فرار نخبگان، در آستانه بحران قرار دارد.
بحرانی که اگر ادامه یابد، می‌تواند پایه‌های این رژیم را متزلزل کند.
