سناریوهای جنگی آمریکا در ونزوئلا؛ گزینههای پیشرویِ «مادورو» کدامند؟
در حالی که آمریکا طرحهای مرحلهبندی شدهای برای مداخله نظامی در ونزوئلا دارد، کاراکاس نیز راهبردهای ویژهای برای مقابله با مداخله نظامی آمریکا طراحی کرده است.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از الجزیره، گسترش تنش میان آمریکا و ونزوئلا نشانههایی از ورود دو طرف به مرحله جدیدی از رویارویی در ابعاد امنیتی، نظامی و اقتصادی را در خود دارد و محاسبات متقابل بین واشنگتن و کاراکاس این مشکل را پیچیدهتر کرده است.
آمریکا طبق اظهارات مقامات خود مصمم است از ابزارهای متنوعتری برای گسترش تجاوز علیه ونزوئلا به بهانه توقف انتقال مواد مخدر به خاک خود استفاده کند.
این در حالی است که اظهارات نیکلاس مادورو رئیسجمهور ونزوئلا در مورد توانایی کشورش برای مقابله با فشارها و عملیاتهای احتمالی، سطح این تنش را بالا میبرد.
سناریوی اول در مورد اقدامات امنیتی و جاسوسی و عملیات ویژه در ونزوئلا است.
خبرگزاری رویترز به نقل از مقامات آمریکایی اعلام کرد که عملیات علیه ونزوئلا وارد مرحله جدیدی شده است که تاکتیکهای متفاوتی را در پیش گرفته است.
در رأس این اقدامات گسترش عملیات امنیتی و مخفی به رهبری آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا است.
آمریکا تلاش میکند هدف اساسی خود در سرنگونی مادورو را دنبال کند.
سناریوی دوم به احتمال اجرای حملات زمینی در داخل ونزوئلا پس از هدف قرار دادن کشتیها اشاره دارد.
این عملیات ممکن است با حملات هوایی به مواضع نظامی یا تأسیسات زیر ساختی ونزوئلا همراه باشد.
در این سناریو مداخله نظامی احتمالاً محدود خواهد بود و راه را برای یک عملیات هوابرد هموار میکند که سرویسهای امنیتی آمریکا از طریق اطلاعات و همراهی عملیاتی در میدان، شرایط موفقیت آن را فراهم میکنند.
سناریوی سوم، افزایش فشار اقتصادی از طریق ادامه تحریمها و طبقهبندی فعالیتهای اقتصادی ونزوئلا در میان گروههای تروریستی است.
آمریکا در این سناریو تلاش دارد داراییهای ملی ونزوئلا را تضعیف کرده و به ستونهای اصلی اقتصادی در این کشور آسیب برساند.
گزینه دیپلماتیک نیز در میان احتمالات مطرح شده وجود دارد، زیرا مقامات آمریکایی وجود مذاکرات مستقیم با دولت ونزوئلا را تأیید کردهاند؛ امری که ممکن است راهی برای جلوگیری از یک رویارویی نظامی گسترده یا طولانیمدت بین دو طرف باشد.
گزینههای کاراکاس در تقابل با عملیات آمریکا
کاراکاس در مقابله با سناریوهای آمریکایی برنامههای ویژه و متعددی دارد.
در رأس این برنامهها، اتخاذ راهبرد «جنگ چریکی» است که واحدهای نظامی کوچک را در عملیاتهای مقاومت طولانیمدت مشارکت میدهد.
منابع امنیتی ونزوئلا در این رابطه میگویند که حدود ۶۰ هزار نفر از ارتش و گارد ملی برای ورود به یک جنگ طولانی مدت آماده هستند.
مادورو نیز اعلام کرده است که در صورت لزوم ۸ میلیون غیرنظامی برای دفاع از کشور آموزش میبینند.
دولت کاراکاس همچنین بر استراتژی مشارکت دادن دستگاه اطلاعاتی و گروههای مسلح حامی حزب حاکم در نبرد احتمالی با آمریکا تکیه دارد.
این راهبرد مکانیسمی فراگیر است که هرگونه مداخله خارجی را پیچیده کرده و صحنه میدانی را به طور گستردهای مختل خواهد کرد.
منابع امنیتی تعداد شرکتکنندگان در این سناریو را بین ۵ تا ۷ هزار نفر از عناصر اطلاعات و حامیان حزب حاکم تخمین میزنند.
کاراکاس این راهبرد را برای تقویت جبهه داخلی در مقابله با نفوذ یا بیثباتسازی کشور دنبال میکند.
در حالی که آمریکا روی کاهش توانمندیهای نظامی ونزوئلا و ضعف حمایت از دولت در نهادهای امنیتی حساب کرده است، دولت کاراکاس راهبرد مقاومت طولانیمدت را گزینهای میداند که هزینه هرگونه مداخله خارجی را بالا میبرد و آن را پیچیده میکند.