ملی پوش تاریخ‌ساز دوومیدانی: من ازخاکی گذشته گِلی هستم/ از لج باشگاه‌ها رفتم قهرمان بازی های کشورهای اسلامی شدم!

کد خبر: 749418 | ۱۴۰۴/۰۹/۰۷ ۰۹:۰۴:۲۶
روزبه دلاور| علی امیریان، قهرمان دوی ۸۰۰ متر ایران و دارنده مدال نقره آسیا با درخشش خیره‌‌کننده خود در ششمین دوره بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی تاریخ‌‌ساز شد.
به گزارش روزنامه اعتماد، امیریان در این رقابت‌‌ها با ثبت زمان فوق‌العاده یک دقیقه و ۴۶ ثانیه و ۱۸ صدم ثانیه موفق به کسب مدال طلای ارزشمند این مسابقات شد.
این دونده در مرحله مقدماتی دسته اول پس از رقبای خود از قطر و مراکش با کسب جایگاه سوم جواز حضور در فینال را به دست آورد.
رقبای اصلی او در فینال شامل دونده‌هایی از اوگاندا، عربستان، کویت و جیبوتی بودند که همگی رکوردهای زیر 1:50 دقیقه را در کارنامه داشتند.
درنهایت تلاش و آمادگی بالای امیریان او را بر سکوی قهرمانی نشاند.
پس از کسب این موفقیت بزرگ گفت‌وگویی با این جوان آینده‌دار سیستان و بلوچستانی داشتیم که چکیده‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید.
از سطح رقابت‌های کشورهای اسلامی بگویید.
خوب بود.
رقیبان خوبی از کویت و مراکش و قطر داشتم و اکثرا آفریقایی بودند.
همه رقبای من قوی بودند و روی کاغذ رکوردهایشان از من بهتر بود، اما هدفم کسب مدال طلا بود و برای من مهم نبود که چه کسانی رقیبان من هستند و می‌خواستم طلا را کسب کنم‌ که همان اتفاق افتاد.
بیشترین انگیزه‌ات برای قهرمانی در این مسابقات چه بود؟
جایزه مالی که خوب بوده و بهتر از لیگ است اما من نمی‌خواستم در این مسابقات شرکت کنم اما چند تا از باشگاه‌ها با من لج کرده بودند و با من به عنوان ورزشکار قرارداد نبستند!
من هم گفتم اشکالی ندارد به جای باشگاه‌ها در این مسابقات شرکت می‌کنم و خدا را شکر که مبلغی را از این بازی‌ها به دست آوردم به جای درآمدم در باشگاه‌ها!
چرا باشگاه‌ها برای امضای قرارداد شما لج کرده بودند؟
نمی‌دانم مشکل‌شان با من چه بوده، من در دو سال گذشته عضو تیم نفت بودم که امسال من را جذب نکردند!
به لحاظ مالی به تفاهم نرسیدید یا دلیل دیگری داشت؟
هم مالی و هم علت دیگری داشت، اما بچه‌هایی که در نفت بودند خودشان عضو دوومیدانی بودند‌.
نمی‌دانم مشکل شخصی با من داشتند!
در صورتی که پارسال در همین تیم نفت پرامتیازترین ورزشکار بودم.
حالا بهانه‌هایی مثل هزینه بالای من را آوردند که حتی گفتم به دلیل نیاز مالی‌ام با نصف مبلغ موردنظر در تیم بمانم اما گفتند نه‌.
چقدر می‌خواستید؟
گفته بودم یک میلیارد اما با پانصد میلیون هم حاضر بودم بمانم اما متاسفانه قبول نکردند.
من هم با خودم گفتم حالا که قرارداد نبستند من هم می‌روم در کشورهای اسلامی طلا می‌گیرم و پول خودم را در می‌آورم!
در کل امسال وضعیت لیگ چطور بود؟
امسال زیاد خوب نبوده اما صحبت کردند که ان‌شاءالله سال بعد استقلال هم وارد لیگ می‌شود‌.
استقلالی هستی و اگر پیشنهاد از پرسپولیس داشته باشی چه؟
استقلالی‌ام اما بستگی به پیشنهاد دارد!
(با خنده)
از بحث اصلی خارج شدیم!
اردوها قبل از این مسابقات چطور بود؟
در کل خوب بوده و جواب داده است‌.
مربی خارجی هم که آمده نتیجه گرفتیم اما هدفمان بازی‌های ناگویای ۲۰۲۶ است‌.
در هیچ جای دنیا یک مربی در یک ماه نمی‌تواند تغییری ایجاد کند و مربی خارجی ما هم یک ماه است که آمده و در شروع کار هم خوب بوده حالا باید یک سال بگذرد تا ببینیم نتیجه کار این مربی چه می‌شود‌.
خودت انتظار کسب طلا در این بازی‌ها را داشتی؟
در کره‌جنوبی هم رکورد من دهم یا دوازدهم‌ بود این مسابقات هم‌ همین‌طور اما من فقط می‌خواستم رکورد خوب بزنم و اول شوم مثل کره که فقط به هدفم برسم و پیروزی کسب می‌کنم.
من در نیمه استقامت برای اولین‌بار برای کشورمان مدال گرفتم و رکوردشکنی کردم و خدا را شکر می‌کنم.
بعد از کسب مدال طلا چه احساسی داشتی؟
خیلی خوب اما نیم ساعت بعدش به دلیل فشار زیاد بالا آوردم!
واکنش مردم به خصوص هم‌استانی‌هایت به این موفقیتت چه بود؟
خوشحال شدند و تنها دلخوشی هم‌استانی‌های ما همین است که با افتخارآفرینی بچه دیارشان پرچم ایران و آن استان و شهر بالا برود.
همه خوشحال بودند و قبلش هم خیلی برای من دعا کرده بودند.
خدا را شکر مردم خیلی خوبی داریم.
سقف آرزوهایت در دوومیدانی چیست؟
یکی از آرزوها می‌گوید اما من تنهام!
تنها به اینجا رسیدم و تنها عامل موفقیت و کمی انگیزه‌ام از طرف برادرم بوده که در این مسیر کمکم کرده اما از اول تا آخر خودم تنها بودم‌.
برای خودم و خانواده‌ام می‌خواهم به جایی برسم که هم خانواده‌ام و هم اطرافیان و هم دست دیگران را بگیرم.
الان به آن سطح نرسیدم و فقط می‌توانم به خودم و خانواده‌ام تاحدودی کمک کنم، چون از خانواده مستضعفی هستیم.
ورزش هم هزینه دارد.
در تهران خانه اجاره کردی؟
نه.
اما خدا را شکر که اردوها متمرکز است و ۲۱ روز در اردو هستیم و یک هفته استراحتم را می‌روم اصفهان که جایی دارم.
بعد از کسب مدالم هنوز به شهرم نرفتم باید تمرین کنم تا ۹ ماه دیگر برای مسابقات آسیایی‌.
خیلی‌ها فکر می‌کنند مسیر موفقیت خیلی راحت است و نمی‌دانند سالی یک بار خانواده‌ام را می‌بینم.
برای مسابقات آسیایی قول مدال طلا را می‌دهی؟
تلاشم را می‌کنم.
همین‌طور که در اولین حضورم در قهرمانی آسیا و کشورهای اسلامی مدال گرفتم‌.
قبل هم گفتم مهم نیست چه کسی رقیبم است هر کسی باشد من می‌روم برای برنده شدن و الان هم ذهنیتم همین است تا هم رکورد خوب بزنم هم مدال خوب بگیرم.
ذهنیتم کسب بهترین مدال است.
احیانا از کسب این مدال مغرور نمی‌شوی؟
نه.
من از خاکی گذشته گِلی‌ام!
گفته بودی مدالت را فقط به مردان تقدیم می‌کنی چرا نخواستی به زنان و مردان تقدیم کنی؟
چون روز مرد بود تقدیم کردم به تمام مردان این مملکت.
شانس مردها آن روز قهرمانی‌ام بود، ماشاءالله هر روز، روز دختر است، مدال بعدی‌ام را به دختران تقدیم می‌کنم!