«تاسیان» و قصه خانوادهای که ممکن است هرلحظه از هم بپاشد
کارگردان نمایش «تاسیان» ناتوانی خانوادهها از صحبت کردن با یکدیگر را محور اصلی این نمایش عنوان کرد و از اهمیت طراحی صحنه در کار خود گفت.
رضا صفری کارگردان نمایش «تاسیان» که این شبها در تالار مولوی روی صحنه رفته است در گفتگو با خبرنگار مهر درباره موضوع این نمایش توضیح داد: موضوع اصلی کار ما درباره گفتگو در خانواده است.
اینکه آدمها چطور میتوانند با یکدیگر صحبت کنند و آیا میتوان هرگز به زبانی مشترک در بستر خانواده دست یافت؟
ما دچار لحظاتی حساس در زندگی میشویم که در روزگار ما ممکن است بسیار رخ بدهد و سبب میشود که افراد و اعضای یک خانواده زمانی طولانیتر کنار یکدیگر بمانند، مانند اتفاقی که در زمان جنگ افتاد.
آیا این بستر فراهم است که آرامش و گفتگو برقرار باشد و از آشوب پرهیز کنیم؟
خشم فروخورده و اهمیت دیالوگ در جامعه
وی ادامه داد: اینکه آدمها نمیتوانند با یکدیگر حرف بزنند برایم مساله بود.
این مساله صرفاً به خانواده محدود نمیشود بلکه در کل جامعه فراگیر است.
خشم فروخورده آدمها در شرایط امروز، باعث میشود که انسانها خیلی زود و تنها پس از گذشت چند دیالوگ با یکدیگر درگیر بشوند.
در نمایش ما آدمها در برخی لحظات و خصوصاً هنگامی که دچار خشم میشوند زبانشان تغییر میکند و به زبان محلی صحبت میکنند.
این تعریف دیگری از آن است که آدمها ممکن است حتی با یک زبان مشترکِ دیگر هم نتوانند به گفتگو دست یابند.
زمانی که نمایش در آن روایت میشود عید سال ۹۹ است و یک ساعت به نوروز مانده است.
این ایده همان زمان به ذهنم رسید.
سال ۱۴۰۰ نوشتمش و سال ۱۴۰۱ شروع به تمرین کردیم که متوقف شد و تا به امروز به تعویق افتاد.
صفری با اشاره به ویژگیهای اجرایی این نمایش بیان کرد: در کارگردانی این نمایش کاملاً رئالیستی عمل کردم و تنها زمانی که روایت در بستر خیال رقم میخورد به سمت هایپر رئالیسم پیش رفتم.
صحنه و آکسسوار این نمایش کاملاً فانتزی است و سعی کردیم تا از طراحی و متریالی که «پوشالی بودن» خانه و خانواده را نشان میدهد، استفاده کنیم.
اینکه این خانواده و ارتباطی که میان آنها وجود دارد چنان پوشالی است که ممکن است هر لحظه فرو بریزد و از میان برود.
هزینههای تولید خیلی بالا رفته است و از آنجایی که «تاسیان» به شکل مستقل تولید شده و تهیهکننده ندارد، خیلی بعید است که این هزینهها جبران شود.
تاسیان در اصل به معنی یک وضعیت از دست رفته است
وی در پایان در رابطه با انتخاب نام این نمایش عنوان کرد: همان زمانی که ایده این نمایش شکل گرفت نام «تاسیان» را برای آن انتخاب کردم.
تعریف اشتباهی که از این کلمه ساخته شده این است که لزوماً برای فراق و فقدان یک عزیز به کار میرود درحالی که تاسیان برای لحظاتی معنا دارد که لزوماً راجع به مرگ و فقدان نیست بلکه راجع به یک وضعیت از دست رفته است؛ وضعیتی که ممکن است یک آدم به آن دچار شود.
نمایش «تاسیان» از ۲۸ آبان تا ۲۰ آذر هرشب ساعت ۱۹ در سالن کوچک تالار مولوی روی صحنه میرود.
عوامل اصلی این نمایش عبارتند از نویسنده و کارگردان: رضا صفری و بازیگران: پویا پیروزرام، آرزو خرمنیا، نگین فیروزمنش، مصطفی کلاهیان و علی لطفی.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «دوستون دارم ولی دلم نمیخواد منو ببینین!
از این شیشهها هست که از این ورش میبینی از اونورش نه!
دلم میخواد من اینور باشم شما اونور!
ببینمتون ولی باهام حرف نزنید!
با شما نمیشه حرف زد.»