"عبور از پزشکیان" برای عبور از نظام/ چرا سرعت دولت در ارائه دستاوردهای اقتصادی کند شد؟

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است.
ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.
هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
چپ‌های تحریمی به تنظیمات کارخانه بازگشته‌اند؟
"عبور از پزشکیان" برای عبور از نظام
جواد امام، فعال چپ و سخنگوی جبهه اصلاحات در بخشی از یک مصاحبه با خبرآنلاین گفته است:‌ وفاق در ذات خود، امری عقلایی و پسندیده است؛ اما دولت می‌بایست پیش از طرح شعار وفاق، برنامه‌ای روشن ارائه می‌کرد، راهکارها و راهبرد خود را مشخص می‌ساخت و معلوم می‌کرد که این وفاق قرار است در جهت تحقق کدام ایده و برنامه و کدام مسیرِ خروج از بحران‌ها حرکت کند.
اینکه صرفاً بگوییم «رفاه» و این رفاه به‌گونه‌ای باشد که حامیان دولت و رأی‌دهندگان را ناراضی کند، طبعا با هدف اولیه آن و خصوصا اصل انتخابات همخوان نیست.
او می‌افزاید: از سوی دیگر، اگر قرار است وفاقی شکل بگیرد، می‌بایست امروز شاهد تغییراتی در نحوه برگزاری انتخابات نیز باشیم.
حال آنکه انتخاباتی که اخیراً برگزار شد، با توجه به شرایطی که پیش روی رئیس‌جمهور قرار داشت، متأسفانه همچنان درب بر همان پاشنه سابق و سیاست هایی که موجب وضعیت اقتصادی پیش رو در کشور و خصوصا سیاست خارجی، تغییر محسوسی که مردم انتظار داشتند، دیده نمی‌شود.
امام درباره انتخابات تأکید کرد: به این جهت ما فکر می‌کنیم که اساساً انتخابات دیگر موضوعیتی ندارد!
سخنگوی جبهه اصلاحات همچنین اظهار می‌کند: ضمن اینکه آقای رئیس‌جمهور یکی از شعارهای بسیار صریح خود را که به‌نظر می‌رسد مورد استقبال عموم یا دست‌کم اکثریت مردمی بود که در انتخابات مشارکت کردند ـ این‌گونه مطرح کردند که «من تسلیم امر کارشناسی خواهم شد».
اما متأسفانه امروز نه‌تنها شاهد چنین رویکردی نیستیم، بلکه برخلاف آن، مشاهده می‌کنیم که از افرادی استفاده می‌شود که اساساً مورد اعتراض و نقد جدی کارشناسان همان حوزه هستند.[۱]
*اظهارات این فرد به حدی دور از منطق و البته دور از انصاف است که موجبات تأسف را برمی‌انگیزد.
نخست اینکه می‌بینیم جواد امام در حال بازگشت به تنظیمات سابق خود در قبال "تحریم انتخابات" است و بی‌هیچ خجالت و عقلی از این می‌گوید که انتخابات دیگر موضوعیتی ندارد!
مردم و جامعه باید بدانند آن کسی که می‌گوید انتخابات موضوعیت ندارد یعنی دارد اسلحه را روی میز می‌گذارد، بانی آشوب است و اثر رأی مردم را نیز کشان‌کشان به مسلخ می‌کشاند.
لازم به اشاره است که اصلاح‌طلبان تا قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته، چندین انتخابات را در یک رفتار شریرانه تحریم کردند اما از آنجا که با بیتفاوتی نظام اسلامی مواجه شدند و ترسیدند که در تور برخورد امنیتی قرار بگیرند؛ اجبارا و بدون هیچ دعوتی به انتخابات ۱۴۰۳ پا گذاشتند و از پزشکیانی حمایت کردند که اولا به قول خودشان یک "اصلاح‌طلب هزینه‌نداده" بود و ثانیا هرگز حاضر به میثاق‌نامه چپ‌های ستادی هم نشد.
بازگشت جواد امام به تنظیمات تحریمی خود همچنین پس از نامه خطرناکی صورت می‌گیرد که کمیته سیاسی جبهه اصلاحات اخیرا به خاتمی نوشت و طی آن صراحتا بر لزوم قرار گرفتن اصلاح‌طلبان در کنار چیزی به نام "خشم مردم"(به جای اصلاح خشم ادعا شده) تأکید کرد.
[۲]
این قبیل رفتارهای یک جریان سیاسی که سابقه‌ای هم در فتنه دارد را می‌توان به مثابه ارسال پالس برای دشمن متجاوز خارجی ارزیابی کرد.
اگر نگوییم گناه تحریم انتخابات و عبور از نظام سیاسی کشور به بهانه خشم مردم -به جای اصلاح مطالبات مردم- خطرناکتر از جنگ مسلحانه است.
لازم به اشاره است که در ماجرای کارشناسی نیز اگرچه ما به لحاظ سیاسی با دولت آقای پزشکیان همسو نیستیم ولی حرف امام صحیح نیست.
چه اینکه اولا نمی‌توان انتظار داشت همیشه تمام کارشناسان یک فن با یک کارشناس منتخب موافق باشند و ثانیا استفاده پزشکیان از برخی مدیران ناهمسو و یا اجازه به شهردار اصولگرای تهران برای حضور در جلسات هیئت دولت نشان از وفای به عهد رئیس جمهور دارد.
در واقع باید انتقادات بلاوجه امام از پزشکیان را در همان کانتسکت "تحریم انتخابات" ارزیابی کرد...
او به عنوان یک چپ تحریمی اول باید از رئیس‌جمهوری که خود به مردم معرفی کرده عبور کند تا بتواند وارد عرصه ضد امنیتی عبور از نظام و تحریم انتخابات نیز بشود.
***
درباره نسبت معیشت مقدس مردم با سیاست‌های اقتصادی
چرا سرعت دولت در ارائه دستاوردهای اقتصادی کند شد؟
احمد نادری، نماینده تهران و عضو هیئت رئیسه مجلس طی نطق میان‌دستور خود در جلسه علنی سه‌شنبه گذشته مجلس گفته است: سیاست‌گذاری اقتصادی و رفاهی کشور همچنان در گرداب آزمون‌وخطا و اختلاف بر سر نسخه‌های تجویزی گرفتار است و تضاد دیدگاه‌ها و تعلل در اجرا مستقیم بر زندگی قشرهای ضعیف تخلیه می‌شود.
به گزارش ایرنا، او می‌افزاید: ماه آبان به پایان رسیده اما قانون مصوب مجلس برای پرداخت کالابرگ به دهک‌های پایین جامعه که قرار بود در این ماه اجرا شود، هنوز اجرا نشده و عملاً به آزمون‌وخطای دولت تبدیل شده است.
چگونه می‌توان از مردم انتظار اعتماد داشت وقتی حتی ساده‌ترین تعهدات قانونی در حوزه معیشت با تأخیر و تعلیق مواجه می‌شود؛ وضعیتی که نه برای نمایندگان و نه برای دولت قابل دفاع نیست.
عضو هیات رئیسه مجلس با بیان اینکه مستضعفانی که امروز زیر عناوینی مانند دهک اول و دوم در جداول آماری پنهان شده‌اند همان مردمی‌اند که در سخت‌ترین بزنگاه‌های این سرزمین پای کار ایستادند، تأکید کرد: سیاست‌های اقتصادی موجود این ولی‌نعمتان را درگیر "بازی بقا" کرده است که در آن دغدغه ارتقای کیفیت زندگی، جای خود را به ترس از تأمین نان و اجاره خانه داده است.
نتیجه این روند گسترش پدیده شاغلان فقیراست؛ کسانی که کار می‌کنند اما فقیر هستند، شغل دارند اما امنیت ندارند.[۳]
*صحبت‌های آقای نادری در بخش کالابرگ صحیح است و دولت پزشکیان علیرغم نجابت‌های اقتصادی مهمی که در سال اول دولت از خود نشان داد (مثل کاهش درآمدهای مالیاتی دولت، اجرای مطلوب یک مرحله از قانون کالابرگ و...) اما به دلیل برخی سیاست‌های غلط نتوانسته با همان انرژی سابق، ثمرات مطلوب این نجابت‌ها را در زندگی و معیشت مردم پررنگ‌تر کند.
سیاست‌های غلطی از قبیل طفره رفتن از نظارت کارا بر بازار و قیمت‌ها، سکوت در قبال لزوم مجازات سنگین گرانفروش‌ها، حفاظت مقتدرانه و امنیتی نداشتن از فرایند ارز ترجیحی، ارج ندادن به تحلیل‌های محافل اقتصادی صاحب کارنامه، برکنار نکردن وزرای ناکارآمد و...
جدای از این منطق قانون کالابرگ بسیار روشن است لکن مسئولان ارشد کشور باید پاسخ بدهند که چرا این قبیل قوانین معیشتی طی ۴ سال اخیر نه در دولت سابق و نه در دولت فعلی آنطور که باید و شاید بصورت مطمئن اجرا نشده‌اند!؟
آن کدام دست نانجیب یا ناکارآمد است که در پشت پرده اجازه جاری شدن ثمرات این قوانین مطلوب را در زندگی مردم ایران نمی‌دهد؟
در سخنان آقای نادری یک نکته مهم دیگر نیز وجود دارد و آن اینکه به ۲ ساحت معیشت مردم و سیاست‌های اقتصادی به صورت مجزا اشاره شده است.
این یک نکته مهم مدیریتی و اقتصادی است که خاصّه مدیران اقتصادی کشور باید آنرا بدانند...
و آن اینکه اجرای هر سیاست اقتصادی متخذه‌ای اولا باید با نشانه‌های مطلوب ولو کوچک همراه باشد و سیاستی که نشانه نداشته باشد یا نشانه‌های سوء داشته باشد را فی‌الفور باید کنار گذاشت.
ثانیا ساحت معیشت و قدرت خرید مردم یک ساحت مقدس است و به قیمت هیچ سیاستی نباید در آن خلل ایجاد کرد، آنرا به دست تنش‌های قیمتی سپرد و یا از حیطه آن کاست!
مثال بارز این مسئله شاخص رشد اقتصادی است که می‌توان آنرا از مسیر افزایش مالیات و افزایش تورم هم محقق کرد.
یعنی به قیمت کاستن از قدرت خرید مردم و ایجاد تنش‌های معیشتی اما رشد اقتصادی را افزایش داد.
ولی با توجه به توضیحات پیش‌گفته انجام چنین کاری مطلوب نیست و باید به افزایش قدرت خرید مردم و ایجاد ثبات ولو با رشد اقتصادی پایین ادامه داد.
سیاستی درست که دیدیم در روسیه نیز به اجرا درآمد و اقتصاد این کشور در هنگامه جنگ با اوکراین را قوی‌تر ساخت.
[۴]
در زمینه سیاست‌های اقتصادی دولت آقای پزشکیان و باید و نبایدهای معیشت مردم همچنین خوانش این گزارش مشرق که اخیراً با موضوع "سنجش درست و غلط در اقتصادِ پزشکیان و مدنی‌زاده" منتشر شده است نیز توصیه می‌شود.
***
1_ khabaronline.ir/xpfYv
2_ mshrgh.ir/1765236
3_ https://irna.ir/xjW44R
4_ https://fa.shafaqna.com/?p=2122928