پیروز طرح ۲۸ ماده‌ای ترامپ کیست؟ پوتین یا زلنسکی؟!
به گزارش مشرق، اندیشکده تهران در مطلبی نوشت:
پس از افشای فسادهای گسترده در دولت اوکراین و تضعیف موقعیت داخلی زلنسکی، ترامپ از طرح صلحی رونمایی کرد که هدف آن پایان جنگ و بازتعریف روابط روسیه و ناتو بود.
زلنسکی مخیل است که در انتهای هفته با سفر به واشنگتن این طرح را بپذیرد یا راه خود را از ایالات متحده جدا کند.
هرچند این پیشنهاد نسبت به گفت‌وگوهای پیشین، گام عملی به‌سوی توقف جنگ است، اما اوکراین و اروپا آن را خیانت‌بار خواندند.
مفاد سیاسی - امنیتی
پیروزی دیپلماتیک روسیه
مفاد را طرح می‌توان تا حدود بسیاری آرمان‌گرایانه، اما پیروزی دیپلماتیک روسیه دانست؛ چرا که گسترش ناتو را ریشه اختلافات معرفی کرده است.
این طرح برای اوکراین به نسبت طرح‌های پیشین، حاوی نکات منفی بسیار و مثبت حداقلی است.
مهم‌ترین دغدغه اوکراین، ارائه تضمین امنیتی است که در آینده بار دیگر مورد حمله روسیه قرار نگیرد.
اوکراین نه تنها باید در قانون اساسی خود ذکر کند که هرگز به ناتو نخواهد پیوست، بلکه هیچ نیرویی تحت ناتو هم قرار نیست که در اوکراین مستقر شود.
کاهش نیروی‌های نظامی اوکراین
در این طرح عنوان شده که نیروهای مسلح اوکراین تا ۶۰۰ هزار نفر محدود خواهد شد.
نکته اینجاست که اگرچه هم‌اکنون نیروهای اوکراینی تا ۸۵۰ هزار نفر می‌رسند؛ اما پیش از آغاز جنگ، این نیروها ۲۵۰ هزار نفر بوده و این نه تنها محدودیت، بلکه افزایشی قابل توجه است.
امری که با هدف اعلامی روسیه در مورد غیرنظامی‌سازی اوکراین در تضاد اساسی است.
واگذاری دونتسک و لوهانسک
نکته مثبت برای اوکراین این است که این بار اجباری در به رسمیت شناختن این سرزمین‌ها به عنوان خاک روسیه ندارد؛ اما همچنان باید به طور کامل از دونستک و لوهانسک عقب‌نشینی کند و خرسون و زاپووریژیا، در همان مناطق درحال درگیری فریز شوند.
با این حال به دلیل مفاد پیشین در مورد عدم تعرض، این عقب‌نشینی به نوعی پذیرفتن این واقعیت جدید است؛ اگرچه که در میدان جنگ هم امیدی به بازگشت به این سرزمین‌ها نیست.
مفاد فرهنگی
طرح ترامپ بر اجرای برنامه‌های آموزشی مشترک در مدارس و جوامع روسیه و اوکراین تمرکز دارد تا درک متقابل فرهنگی، تحمل‌پذیری و حذف نژادپرستی را تقویت کند؛ اوکراین ملزم به پذیرش قوانین اتحادیه اروپا در حوزه مدارای مذهبی و حفاظت از حقوق اقلیت‌های زبانی است.
در هر دو کشور، ایدئولوژی و فعالیت‌های نازی‌گرایانه به طور کامل ممنوع و رد می‌گردد و اوکراین ملزم به رعایت حقوق روس‌زبانان این کشور می‌شود.
اوکراین و اروپا: خواسته‌های حداکثری، ابزارهای حداقلی
آمریکا معتقد است که دولت وکراین ناچار به پذیرش طرح است؛ اما او و دوستان اروپایی‌اش نظر دیگری دارند.
استامر، مکرون و مرتس در بیانیه‌ای مشترک تأکید کردند که رئیس‌جمهور آمریکا نمی‌تواند بدون رضایت آن‌ها درباره ناتو و اتحادیه اروپا تصمیم بگیرد.
اروپایی‌ها با این منطق که روسیه هزینه بسیاری در جنگ پرداخته و روند کندی نیز در پیشروی دارد، معقتدند که با تسلیح اوکراین و ادامه تحریم‌ها، روسیه زمین‌گیر خواهد شد.
اروپایی‌ها همه چیز را با هم میخواهند: ادامه گسترش ناتو، امکان اعزام نیرو به اوکراین، عدم عقب نشینی اوکراین و حتی مطالبهی غرامت از روسیه.
خواسته‌هایی که متناسب با ابزارهایشان و شرایط جنگ نیست.
در طرف دیگر ونس، معاون ترامپ، با لحنی تحقیرآمیز اظهار کرد که:«صلح توسط سیاستمداران شکست‌خورده‌ای که در دنیای خیالی زندگی می‌کنند ساخته نمی‌شود، منتقدان این طرح...
با خیال‌پردازی تصور می‌کنند که با پول، سلاح یا تحریم‌های بیشتر، پیروزی در دسترس است.»
جمع‌بندی
زلنسکی رویکرد طرح را پذیرفته و گفته است که مسائل حساس طرح را با ترامپ به بحث می‌گذارد.
به نظر می‌رسد اروپایی‌ها نیز دنبال اصلاحاتی در طرح هستند.
اگر اوکراین این طرح را نپذیرد طرح نامعلوم بعدی، می‌تواند خیلی برای اوکراین بدتر باشد.
از طرفی روسیه پایداری قاطعی در خواسته‌های خود اعم از به رسمیت شناخته شدن تصرفات خود، بی‌طرفی کامل اوکراین و غیرنظامی‌سازی این کشور نشان داده و دلیلی برای عقب‌نشینی از خواسته‌های خود نمی‌بیند.
طرح ترامپ تا به اینجا مهم‌ترین اقدام برای پایان جنگ است اما به دلایل متعددی شانس کمی برای موفقیت دارد.
این طرح پرابهام که حاصل توافق مشترک روسیه و آمریکا است، از اروپا و اوکراین نه اظهار نظر، بلکه فقط امضا می‌خواهد اما پایان جنگ اوکراین در این مقطع را نمی‌توان بدون توافق روسیه و ناتو در مورد آینده مناسبات تصور کرد و با توجه به مخالفت شدید اروپایی‌ها، پذیرش آن دور از انتظار است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.