محور اصلی روایت، وطن است/هدفم از نگارش کتاب، ایجاد التیام بود
یک نویسنده گفت:در کتاب، خانواده، کشور و مهم‌تر از همه وطن برایم محور است.ادبیات به نوعی غنی‌کردن جهان خواننده و گاهی التیام‌بخش زخم‌های اوست.
ابراهیم اکبری دیزگاه، نویسنده، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره کتاب تازه خود با عنوان «رَما» گفت: عنوان کتاب از آیه ما رَمَیتَ إذ رَمَیتَ ولکنّ اللهَ رَما گرفته شده است.
رَما یعنی اینکه خدا شلیک کرد؛ یعنی آن تیر یا گلوله را شما پرتاب نکردید بلکه فعل الهی بوده است.
او درباره روند شکل‌گیری این اثر اظهار کرد: این کتاب وقایع‌نگاری ۱۲ روزه جنگ است.
در همان روزها هرچه می‌دیدم، درک می‌کردم و تجربه می‌کردم یادداشت می‌نوشتم.
بعد از پایان جنگ، همان نوشته‌ها را پاک‌نویس کردم.
هر روز از آن ۱۲ روز حداقل چند یادداشت ثبت می‌کردم و در یک کانال شخصی و یک گروه که حدود ۱۲۰ نفر از اهالی فرهنگ در آن حضور داشتند منتشر می‌کردم.
اکبری دیزگاه با اشاره به فضای حاکم بر نخستین روز درگیری بیان کرد: صبح روز جمعه ۲۳ خرداد سنگین‌ترین روز زندگی‌ام در ۴۴ سال گذشته بود.
حمله شده بود، ما را زده بودند و همه ۱۲ روز پر از مسئله و سوال بود.
در کتاب، خانواده، کشور و مهم‌تر از همه وطن برایم محور است؛ وطن مورد حمله قرار گرفت و ما به‌عنوان نویسنده فقط می‌توانستیم به کلمات پناه ببریم و آنها را به نوعی تبدیل به گلوله کنیم.
او افزود: این روایت برای من یک رهیافت فلسفی هم داشت.
سیاست، سلاح و موشک مهم بود اما از یک جایی به بعد پرسش‌ها جدی‌تر شد؛ اینکه چرا ما را با این شدت زدند؟
من در روزهای نخست در قم بودم اما بعد راه افتادم و به تالش رفتم تا کنار خانواده باشم.
مردم متحدتر و منسجم‌تر شده بودند، حس همدلی زیاد بود اما سوال درباره چرایی این حمله همچنان وجود داشت.
وی گفت: من قصد تخطئه رزمندگان یا نیروهای نظامی کشور را نداشتم.
اما انتظاراتی وجود داشت که سال‌ها در ذهن مردم شکل گرفته بود؛ اینکه اگر هواپیماهای اسرائیل بیایند، دیگر بازنمی‌گردند یا اینکه ما اسرائیل را در یک عملیات جمع می‌کنیم.
این تصورات فرو ریخت، هرچند موشک‌های ما هم عمل کردند و اگر آن واکنش‌ها نبود، اسرائیل حمله را ادامه می‌داد.
این نویسنده در توضیح هدف خود از نگارش کتاب اظهار کرد: کار ادبیات اطلاع‌رسانی نیست؛ رسانه‌ها این کار را انجام می‌دهند.
ادبیات به نوعی غنی‌کردن جهان خواننده و گاهی التیام‌بخش زخم‌های اوست.
این متن را برای التیام نوشتم؛ ابتدا برای خودم تا از خلال نوشتن، زخم‌هایم آرام شود.
او با اشاره به تردید اولیه برای انتشار کتاب ادامه داد: معمولاً متن‌هایم را پیش از چاپ به کسی نمی‌دهم، اما این‌بار آن را برای چند نفر فرستادم و احساس کردم برای آنها التیام‌بخش بوده است.
همین باعث شد تصمیم بگیرم کتاب منتشر شود.
اکبری دیزگاه درباره نسبت این متن با زمان وقوع جنگ گفت: ادبیات معمولاً پسینی است، مثل فلسفه.یک‌بار می‌خواستم متنی درباره حاج‌قاسم بنویسم.
مدام عقب می‌انداختم که دقیق‌تر شود و بهتر نوشته شود.
بعد که اتفاقات افتاد، متن را نوشتم اما منتشر نکردم.
آن تجربه باعث شد این‌بار درنگ نکنم و متن باید زود نوشته شود.
آنچه در کانالم منتشر می‌کردم داخل کتاب نیامده اما شتاب‌زدگیِ تحمیل‌شده از شرایط جنگ ممکن است در متن دیده شود.
او در پایان اعلام کرد: کتاب «رَما» قرار است در نشر زائر شهر قم منتشر شود.