یک جای کار میلنگد؛ تیم ملی تماشاگر ندارد!
بازی تیم ملی مقابل کیپورد با حداقل تماشاگر برگزار شد تا مشخص شود یک جای کار میلنگد.
کد خبر: 747231 | ۱۴۰۴/۰۸/۲۳ ۱۸:۳۶:۴۴
تیم ملی فوتبال ایران پنجشنبهشب در اولین بازی از تورنمنت ۴ جانبه العین در امارات به مصاف کیپورد رفت و موفق شد این تیم را در ضربات پنالتی از پیش رو بردارد و به فینال برسد.
به گزارش فوتبال 360، ایران روز سهشنبه با برنده جدال تیمهای ازبکستان و مصر مصاف خواهد داد.
اگرچه درباره سطح فنی این رقابتها و نمایش تیم ملی تحلیلهای متعددی مورد نیاز است؛ ولی به نظر میرسد بالاتر از این موارد، زنگ خطر اصلی را باید در نقطهای دیگر جست.
ماجرا از این قرار است که تماشاگران بسیار کمی از بازی تیم ملی دیدن کردند.
امارات؛ رویای بر باد رفته
تیم ملی ایران چندصباحی میشود شور و اشتیاق همیشگی را نزد هواداران فوتبال به وجود نمیآورد؛ از این رو بنا بر دلایل قابل و غیرقابل انتشار، میزان استقبال تماشاگران از بازی تیم ملی کم شده.
این موضوع در جدال با کیپورد هم کاملا مشهود بود و میشد با اندکی دقت، تعداد تماشاگران حاضر در ورزشگاه را شمرد.
درست است که با توجه به برگزاری این دیدار خارج از کشور، میشد حدس زد که دهها هزارنفر برای بازی تیم ملی راهی ورزشگاه نشوند؛ اما کسی هم تصور نمیکرد استقبال از این بازی این قدر اندک باشد.
به ویژه اینکه بازی در امارات، در کشور همسایه، برگزار شد که تعداد قابل توجهی ایرانی در این کشور زندگی میکنند.
پیش از این، چنین فرضیهای شکل گرفته بود که اگر قرار باشد تیمی از ایران به ویژه تیم ملی، در کشوری به مصاف رقیب برود و بتواند روی حضور تماشاگران حساب کند، آن کشور قطعا امارات است.
با این حال، بازی با کیپورد خط بطلانی بر این فرضیه کشید و نشان داد اگر همت فدراسیون و تعدادی نهاد دیگر برای اعزام تماشاگر برای این جور رقابتها نباشد، نمیتوان به فرضیات دل بست.
فاصله تیم ملی با مردم
معضل کمتماشاگر بودن بازی تیم ملی فقط معطوف به دیدار خارج از کشور این تیم نیست چراکه تیم ملی در ورزشگاه آزادی که خانه خودش هم به شمار میرود با استقبال پرشوری و 80-70 هزارنفری مواجه نمیشود.
این موضوع کاملا در تضاد با دهه گذشته است که ایران هم داخل و هم خارج از کشور تماشاگران پرشوری داشت که هرطور شده خودشان را برای تماشای بازی ملیپوشان به ورزشگاه میکشاندند.
سختیهای زندگی، کوچک شدن سفره و فاصله ایجاد شده بین تیم ملی و مردم باعث شده تا فوتبال در رده ملی، این روزها از اولویت بسیاری خارج شود.
این موضوع زمانی خودنمایی میکند که مشخص شود تعداد تماشاگرانی که برای بازی دوستانه پیشکسوتان سپاهان به ورزشگاه رفتهاند به مراتب بیشتر از تعداد تماشاگران بازی تیم ملی با کیپورد است.
واضح است که برای اصلاح امور در چنین سطحی، بالاتر از رفعورجوع نواقص موجود در تیم ملی، نیاز به اتخاذ سازوکاری است تا مردم دوباره به این تیم روی خوش نشان دهند.
اینکه چه فرمولی برای این قهر آشکار شکلگرفته به کار گرفته شود تا جواب دهد، نیاز به کارشناسیهای بیشتر دارد.