روایت مردمیترین جشنواره تئاتر در بام ایران؛ شهرکرد رنگ نمایش گرفت
شهرکرد - شهرکرد این روزها صحنه اجرای نمایشهای راهیافته به جشنواره استانی تئاتر است که استقبال خوب عموم مردم را شاهد بودیم.
خبرگزاری مهر - گروه استانها؛ چراغ سی و هفتمین جشنواره تئاتر استانی از ۲۱ آبانماه با آئین رونمایی مردمی از پوستر جشنواره در محوطه مجتمع خدماتی تجاری امام صادق (ع) شهرکرد با حضور کسبه و عموم مردم روشن شد و این رویداد فرهنگی هنری عصر شنبه با برپایی مراسم اختتامیه و معرفی برگزیدگان به کار خود پایان میدهد؛ در این دوره ۹ نمایش صحنهای و پنج نمایش خیابانی برای راهیابی به جشنواره بینالمللی تئاتر فجر با یکدیگر رقابت میکنند.
مجتمع فرهنگی هنری مهر و آمفی تئاتر امیرکبیر شهرکرد به عنوان مکان اجرای نمایشهای صحنهای جشنواره این روزها و شبها میزبان نمایشهای جشنواره بوده که خوشبختانه با استقبال عموم مردم مواجه شده است.
نمایشهای خیابانی این رویداد نیز در محوطه مجتمع امام صادق و بوستان ملت این شهر به اجرا گذاشته میشود.
نمایشهای راه یافته به مرحله پایانی جشنواره تئاتر استانی به موضوعاتی چون دفاع مقدس، آسیبهای اجتماعی و محیط زیست پرداختهاند که بنا به نظر هیئت داوران شامل رحیم نوروزی، جهانشیر یاراحمدی و قاسم اسماعیلی دهکردی، ۲ اثر صحنهای و یک اثر خیابانی راهی جشنواره بینالمللی تئاتر فجر خواهد شد.
تأکید بر مردمی شدن فعالیتهای فرهنگی هنری
ویژگی برجسته جشنواره سی و هفتم تئاتر استانی در چهارمحال و بختیاری تأکید بر مردمی بودن این رویداد فرهنگی و هنری است که خوشبختانه هم اجراهای صحنهای در سالنها و هم اجراهای خیابانی در سطح شهر حاکی از استقبال بالای عموم مردم بوده و رنگ و بوی نمایش را به مرکز استان بخشیده است.
در همین خصوص شهرام فرجی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر این جشنواره نیز در مراسم رونمایی از پوستر جشنواره در محوطه مجتمع امام صادق (ع) شهرکرد تأکید کرد: مردمیسازی فعالیتها و برنامههای فرهنگی هنری در استان در دستور کار قرار گرفته لذا تصمیم گرفتیم آئینهای رونمایی از پوسترهای جشنوارهها در اماکن عمومی و در بین مردم برگزار شود که امروز شاهد رونمایی در این مکان با حضور کسبه و عموم مردم هستیم.
برای آشنایی بیشتر با فضای اجراها و آثار راهیافته به سی و هفتمین جشنواره به گفتگو با برخی کارگردانان نمایشهای اجرا شده در این جشنواره پرداختیم که تقدیم نگاه مخاطبان گرامی میشود.
دغدغهام جذب تماشاگران به سالن تئاتر است
یاسر الله بخشی، کارگردان نمایش صحنهای «نِ تار» در گفتگو با خبرنگار مهر به مفهوم تعبیر «ن تار» که به معنی ایل و تبار است اشاره و اظهار کرد: انسانها گاه با رفتارهای خود باعث ظلم و ویرانیهای بزرگ میشوند و در این داستان، برخی افراد دست به شکار حیوانی میزنند که از نگاه قوم و تبار بختیاری، باعث نحسی میشود و شکار گراز نماد شوم بودن و نحسی از نگاه مردمان این تبار است.
الله بخشی ادامه داد: این شکار باعث تفرقه در ایل میشود و ۲ رقیب عشقی در این ایل با هم درگیر شده و کشته میشوند، همین رحم نکردن به همدیگر باعث ویرانی کوه روی سر مردمان این ایل میشود.
کارگردان باسابقه تئاتر از شهرستان فارسان با تأکید بر اینکه این نمایش یک آنتیگونه بختیاری آمیخته با عنصر خیال است، افزود: خوشبختانه این اثر تماشاچیان را جذب کرد و به هدفم که آمدن تماشاچی به سالن فارغ از مقوله رقابت و مسابقه بود، رسیدم.
وی تصریح کرد: درخواستهای فراوانی برای اجرای عمومی وجود داشت که با کمک انجمن نمایشی این اثر در فارسان به مدت ۱۰ شب روی صحنه خواهد رفت.
الله بخشی در پاسخ به پرسشی مبنی بر معیار انتخاب اسم برای شخصیتها، توضیح داد: مطالعه و پژوهشی درباره اسامی در زادگاهم منطقه بازفت داشتم و اسامی را با شناخت به مفاهیم و کاربردها انتخاب کردم مثلاً شخصیت ریواس پشتوانه ۱۴ هزارساله ایلامی دارد و یک نماد زنانه قابل احترام و شخصیتی است که در معابد محترم شمرده میشد و اساسأ زن در فرهنگ بختیاری بسیار قابل احترام است.
وی اظهار کرد: شخصیت شاراز نیز به عنوان یک خانزاده نماد کوه و کوهستان و مقاومت است و تلاش میکند خود را از همگان قویتر جلوه دهد اما در نهایت در برابر ریواس میشکند.
تئاتر خیابانی یک حرکت خوب برای جلب توجه عموم مردم است
پریا امینی، کارگردان نمایش خیابانی «آبادی» در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص داستان این اثر نمایشی، اظهار کرد: آبادی روایت طبیعت زاگرس در حال نابودی است زیرا کارخانهها، ساختمان سازی، صنعت و دخالتهای انسانی باعث از بین رفتن درختان و سرسبزی و خشک شدن آب چشمهها و نابودی حیوانات شده است.
امینی با ذکر اینکه نمایش آبادی درواقع حرف دل طبیعت است، ادامه داد: این نمایش از زبان طبیعت روایت میشود و در نیمه اول نمایش میبینیم که طبیعت بسیار بکر و زیبا و شاداب است اما رفته رفته با دخالتهای انسانی و ورود صنعت، درختان دیگر باری برای مردم ندارند، آب چشمهها خشک و سفره مردم خالی میشود لذا مجبور به کوچ از منطقه میشوند تا زنده بمانند.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر عدم استفاده از بازیگران آقا در این نمایش، افزود: دلیل خاصی نداشت البته فرم کار نیز اقتضا میکرد از بانوان استفاده کنم که بتوانند فرم را بهتر نمایش دهند.
استقبالها فراتر از حد انتظار بود
امینی در خصوص استقبال مردم از تئاتر خیابانی، اظهار کرد: استقبال فراتر از حد انتظار بود و تئاتر خیابانی را یک حرکت مثبت مهم در عرصه این هنر در استان میدانم چرا که شاید یک دهم افرادی که امروز کارم را در خیابان دیدند، هیچوقت برای دیدن تئاتر به سالنها نرفتهاند.
این کارگردان تئاتر شهرستان شهرکرد تصریح کرد: اجراهای خیابانی این فرصت را به همه مردم میدهد که با این هنر بیشتر آشنا شوند و اسم و شکل تئاتر برایشان غریبه نباشد و این شاید روزنهای به سمتشان باز کند که برای دیدن تئاتر به سالنها بروند.
امینی در پاسخ به پرسشی مبنی بر تفاوت جشنواره تئاتر امسال با دورههای پیشین، تصریح کرد: امسال خوشبختانه تعداد آثار بیشتری را در این جشنواره داریم که طبیعتاً رقابت را سختتر میکند و سطح جشنواره را بالاتر میبرد و بر جذابیت این رویداد میافزاید.
چهارمحال و بختیاری مملو از محتواهای ناب برای هنرمندان است
غلامعباس دادور، نویسنده و کارگردان نمایش خیابانی «بلوط و زاگرس» در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این نمایش یک روایت محیط زیستی از کمبود آب، خشکسالی و قطع بیرویه درختان است، اظهار کرد: این نمایش میخواهد بگوید که انسان همه نعمتهای طبیعی خدادادی را با دست خودش به سمت نابودی پیش برده و زمین را گرفتار خشکسالی و بیآبی کرده است.
دادور در خصوص داستان نمایش بلوط و زاگرس، ادامه داد: این کار درباره یک مهندس قلابی و همدست اوست که وارد یک آبادی میشوند و شایعات عجیب و غریبی را در روستا میاندازند تا مردم بترسند و آنجا را با وعده و وعیدهای پوچ ترک کنند تا این شیادان بتوانند زمینهای آنها را تصاحب و ویلاسازی کنند.
وی بیان کرد: ویلاسازیها باعث قطع شدن درختان و آلوده شدن آب چشمهها میشود و بتدریج چهره آبادی را تبدیل به منطقهای خشک و بدون درخت و سرسبزی میکند.
این نویسنده و کارگردان تئاتر شهرستان کوهرنگ در خصوص استفاده از زبان و فرهنگ بومی استان در این نمایش با تصریح اینکه این اثر برای اولینبار اجرا میشود، گفت: یقین دارم که تأثیرگذار است و مردم وقتی نمایش را ببینند متوجه خواهند شد.
دادور ادامه داد: استان چهارمحال و بختیاری مملو از موضوعات و محتواهای ناب است که هنرمندان میتوانند با زبان و محتوای بهروز شده این موضوعات را روی صحنه بیاورند و به مردم نشان دهند.
وی با اشاره به اینکه ساز و کرنا و دهل بخشی از فرهنگ موسیقی غنی بختیاری است، افزود: از این موسیقی در نمایش بلوط و زاگرس بهره گرفتم و فضای خوبی را داشت که استقبال تماشاگران را نیز شاهد بودیم.
تئاتر باید در دل مردم اجرا شود
دادور در خصوص چرایی انتخاب بخش خیابانی، بیان کرد: شخصاً علاقه دارم به صورت چهره به چهره با مردم بازی کنم و صحنه و سالن این امکان را کمتر فراهم میکند، ضمن اینکه عموم مردم باید بتوانند از هنر تئاتر بهره ببرند و تئاتر باید در دل جامعه و نه در ساختمانهای دربسته اجرا بشود.
وی با ابراز خرسندی از واکنش و انرژی مثبت مخاطبان در طول اجرای این نمایش خیابانی، اظهار کرد: هم بنده و هم سایر هنرمندان همکار این ارتباط نزدیک را با عموم مردم برقرار کردیم و رضایت را در چهره مردم دیدیم.
دادور با اشاره به اینکه نمایش بلوط و زاگرس از این رو که نمایش خیابانی بود، فارغ از آکسسوار و توجه به فرم است، ادامه داد: اصولاً در نمایش خیابانی، خود هنرمندان و بازیگران فرم کار محسوب میشوند و برای آنکه دست هنرمندان باز باشد، از المانها و طراحیهای شلوغ استفاده نمیشود.
این نویسنده و کارگردان تئاتر چهارمحال و بختیاری در پاسخ به پرسشی مبنی بر تأثیر نمایشهای بومی در سطح استانی و ملی، گفت: قطعاً کار بومی محلی کار بکری است و تماشاگران عاشق کارهای بومی هستند و با فرهنگ و سنت مناطق مختلف آشنا میشوند.