ایرانی مبتکر قنات "بی‌آبی" را هم چاره می‌کند
به گزارش مشرق، با اعلام کاهش آب پشت سدها و اینکه اگر تا دی ماه باران نبارد باید تهران را خالی کنیم، کاربران فضای مجازی پیشینه ایرانیان باستان در مدیریت و حفظ آب را یادآوری کردند و اینکه خشکسالی هیچ‌گاه نتوانسته است این مردم غیور را از پای درآورد و از شهر و دیارشان فراری دهد.
نظر کاربران را در این مورد می‌خوانید.
امین ترابی
در حالی که چاه‌های عمیق تازه حفر شده خشک میشن...
ولی قنات یه تکنولوژی زیبای ایرانیه که چند قرن داره کار میکنه!
حیاط مرکزی، باغچه و حوض:
خونه ایرانی معروف بود به حیاط باصفای وسطش با یه حوض آب که از جریان قنات پر می‌شد.
کنارش یه باغچه پر از گل و درخت میوه.
حالا اگه شهر گرمسیر و خشک‌تر بود تبدیل می‌شد به «گودال باغچه» تا سایه خنک‌تر باشه و هم به آب قنات برسن.
صبرا رئیسی
روزی آب، جان تمدن ایران بود و درخت، سایه خرد آن.
قنات می‌ساختیم، نه سد، می‌کاشتیم، نه می‌بریدیم.
اکنون سدها خشکند نه از بی‌آبی...
از فراموشی خرد اقلیمی.
از جمله روش‌های کاهش تبخیر و هدررفت آب قنات در مسیر انتقال، «تیره‌گری» و «کاشت درختان» در دو سوی مسیر بوده است.
تیره‌گری یعنی این، پس از جاری شدن آب در سطح زمین، مرتباً مقداری خاک رس به آب اضافه می‌کردند تا گل‌آلود و منافذ مجرای آبرسانی قنات بسته شود.
محمدرضا عسگری
از زمانی که داریوش بر کتیبه‌اش حک کرد: «اهورامزدا کشورم را از دشمن، خشکسالی و دروغ محفوظ بدارد» تا امروز، آب همیشه یک مسئله برای ایرانیان بوده است، اما تمدن ایران برای هزاران سال این مسئله رو حل کرده بود!
چطوری؟
با قنات!
«قنات» برای هزاران سال راه‌حل ایرانیان برای عبور از خشکسالی بوده است!
اما چه کسی باعث نابودی قنات‌ها و شروع بحران آب شد؟
موشه دایان، چطور؟
جناب موش کور میره پیش ارسنجانی، وزیر وقت کشاورزی رژیم پهلوی، پیشنهاد میده قنات‌های ایران رو جمع کنید!
چرا؟
چون تو زمستون الکی آب شون حروم میشه!
پس چه کنیم؟
به جاش بیایید چاه حفر کنید!
همایون صنعتی‌زاده، میگه رفتم به ارسنجانی گفتم:
یه موقع نکنی این کارو!
به حرف موشه دایان گوش ندیا!
این داره چرت و پرت میگه!
ولی خب ارسنجانی گوش نداد و دستورالعمل‌های موشه دایان را مو به مو اجرا کرد!
مادر گل‌ها
اساساً ایران در تمام ادوار، کشور پرآبی نبوده، از همین رو نیاکان ما در طول زمان، اقدام به حفر قنات می‌کردند.
در واقع یکی از استراتژی‌های اصلی برای مبارزه با کم آبی، قنات بوده است.
حال باید نگاهی به عقب بیندازیم: چه شد که بسیاری از قنات‌ها، قبل و پس از انقلاب نابود شدند؟
خورشید خانم
«ارسنجانی»های امروز: رفع تحریم= رفع مشکل آب!
ربط موشه دایان اسرائیلی و قنات‌های ۲ هزارو۷۰۰ساله ایران رو میدونید؟
و اینکه شروع خشکسالی ایران از سال ۱۳۴۱ بوده؟
اون موقع ۵۰ تا ۷۰هزار قنات فعال داشتیم که نصف بیشترشون بعد از سال ۱۳۴۱ کم‌کم خشک شدن، ولی چرا؟
یه روز «حسن ارسنجانی» وزیر کشاورزی زنگ میزنه به موشه دایان، وزیر کشاورزی اسرائیل میگه بیا ببینیم چطوری ایران رو نابود کنیم، اون هم میاد ایران، میبینه سرسبزه و محصول کشاورزی داره، میگه بیایید در قنات‌ها رو ببندید (بتن بریزید) ما تکنولوژی را بهتون میدیم که باهاش چاه‌های عمیق بزنید، فرقی نداره که!
قنات همون چاهه، فقط چاه عمودیه و قنات مورب.
پینوکیوها هم گول میخورن، قراردادهای کشاورزی عمرانی میبندن.
قنات‌های ۲ هزارو۷۰۰ساله رو ول می‌کنن و با تکنولوژی‌های اسرائیل چاه‌های عمیق میزنن و کم‌کم آب‌های زیرزمینی که قرن‌ها ذخیره شده بود با موفقیت خشک میشه و سرزمین سرسبز پارس‌ها، ایران بیابونی میشه.
برای نجات ایران: چاه‌های عمیق و اضافی رو ببندید، قنات‌ها رو بازسازی و احیا کنید، به مدیریت سنتی آب برگردید.
چند تا از قنات‌های مهم و تاریخی:
قنات قصبه گناباد (۲۵۰۰–۲۷۰۰ساله) - قنات زارچ یزد (۱۲۰–۱۷۰کیلومتر طول) و چندین قنات دیگه که هنوز نفس می‌کشن.
تا وقتی به قنات‌ها برنگردیم، ایران دوباره سبز نمیشه.
وحید
مسئول محترم
به جای خالی کردن دل ملت خیر سرتان، مثلاً یک ارجاع تاریخی به ایران بدهید، بگویید نیاکان ما چند هزار سال با خشکسالی و بی‌آبی در این مملکت دست به یقه بوده‌اند و مسافت قنات و کاریزهایی که حفر کرده‌اند از اینجا تا کره ماه است.
بعد قدری با نخبگان و جوانان حرف بزنید و بگویید مشکلی نیست که ما باهم نتوانیم حلش کنیم!
بعد فراخوان بدهید که هر فناوری و ابداعی که بتواند به بالا بردن تاب‌آوری این سرزمین کمک کند و اصلاح اساسی در مصرف آب کشاورزی و صنعت و شرب ایجاد کند را ما خودمان تمام‌قد پشتش می‌ایستیم و حمایت خواهیم کرد.
بالاخره یک خروشی بسازید، یک تحرکی خلق کنید، یک جنب و جوشی برای صرفه‌جویی ایجاد کنید!
با ادبیات پیرمردهای روستایی که تازه به شهر آمده‌اند و روی چمن پارک در گعده بازنشسته‌ها فهمیده‌اند که تهران کلی بحران از آب و هوا و ترافیک دارد و دپرس شده‌اند، به کجا می‌خواهیم برویم؟
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.