خورشید سیاره‌های نزدیک خودش از جمله زمین را می بلعد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، ستاره‌هایی مانند خورشید هیدروژن شأن را مصرف می‌کنند، منبسط تر و سردتر و در نتیجه به غول‌های سرخ تبدیل می‌شوند.
در همین راستا پیش بینی می‌شود حدود پنج میلیارد سال دیگر این تغییر دراماتیک برای خورشید نیز رخ دهد.
محققان معتقدند چنین انبساطی ممکن است عطارد، زهره و احتمالاً زمین را نابود کند اما تاکنون شواهد مستقیم کمی برای تأیید وقوع دقیق این امر وجود دارد.
اکنون پژوهشی به رهبری محققان دانشگاه وارویک و یوسی ال چشم انداز جدیدی از سرانجام ستارگانی که دور ستاره‌های در حال مرگ مدار می‌زنند، ارائه کرده است.
محققان با تحلیل حدود نیم میلیون منظومه ستاره‌ای نزدیک زمین، سعی در درک آن دارند که سیارات چقدر پس از تبدیل شدن ستاره‌های میزبانشان به غول‌های قرمز، زنده می‌مانند.
یافته‌های آنها نشان می‌دهد وجود سیارات اطراف ستاره‌هایی که در مراحل پایانی عمر خود هستند، بسیار محدود است.
این امر حاکی از آن است که بسیاری از سیاره‌هایی که در نزدیکی ستاره مدار می‌زنند احتمالاً همزمان با بزرگ شدن ستاره‌ها، ویران شده اند.
به این ترتیب شواهدی قدرتمند از مرگ سیاره‌ای فراهم می‌شود.
به گفته ادوارد بریانت فیزیک اخترشناس دانشگاه وارویک که بخش اعظم این تحقیق را رهبری کرد، یافته‌های پژوهش با شواهدی قدرتمند نشان می‌دهند با تکامل ستارگان از رشته اصلی، آنها می‌توانند به سرعت باعث شوند سیارات نزدیک به صورت مارپیچی به سمت داخل حرکت کنند و نابود شوند.
این پدیده از مدت‌ها به قبل به شکل تئوری مورد بحث بود اما اکنون تأثیر آن را می‌توان به طور مستقیم در جمعیت انبوهی از ستارگان رصد کرد.
به گفته بریانت ستارگان سالمند می‌توانند سیاراتی که در نزدیکی شأن مدار می‌زنند را به دلیل یک پدیده گرانشی به نام برهمکنش جزر و مدی، ببلعند.
با انبساط ستاره، کشش سیاره بر آن سبب کندتر شدن مدار سیاره می‌شود.
در نتیجه سیاره وارد یک مارپیچ داخلی می‌شود تا تجزیه یا جذب شود.
محققان روی ستاره‌هایی تمرکز کردند که اخیراً وارد مرحله پس از توالی اصلی شده اند، تمام هیدروژن شأن را مصرف کردند و حدود ۱۳۰ سیاره و کاندیدای سیاره‌ای که دور آنها مدار می‌زنند را شناسایی کردند.
۳۳ مورد از آنها قبلاً ردیابی نشده بودند.
آنها با تمرکز روی ستاره‌هایی که خنک و به غول‌های سرخ منبسط تبدیل شده بودند، دریافتند احتمال وجود سیاره‌ای در نزدیکی چنین ستاره‌ای تنها ۰.۱۱ درصد است.