اعتراف یک کنشگر آمریکایی در تهران: آینده کشورم فقط با نابودی امپریالیسم ممکن است

سرویس جهان مشرق - سومین همایش بین‌المللی «افول آمریکا» با عنوان «دوران جدید عالم»، روز سه‌شنبه، ۶ آبان ۱۴۰۴، به همت دبیرخانه‌ی مجمع تشخیص مصلحت نظام و دانشگاه جامع امام حسین علیه‌السلام، با مشارکت دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی داخلی و بین‌المللی، و با حضور پژوهشگران و اساتید داخلی و همچنین سخنرانی ویدیویی کارشناسان و کنشگران بین‌المللی در محل سفارت سابق ایالات متحده برگزار شد.
مشرق قصد دارد سخنرانی‌هایی را که شرکت‌کنندگان بین‌المللی به صورت ویدیویی برای این گردهمایی ارسال کرده بودند، همراه با زیرنویس فارسی و متن کامل سخنرانی خدمت مخاطبان محترم ارائه دهد.
در ادامه، ویدیو و متن کامل سخنرانی «کیلب ماپین» خبرنگار و کنشگر ضدامپریالیست آمریکایی، آمده است.
پوستر همایش «افول آمریکا: دوران جدید عالم» (+)
لازم به ذکر است که می‌توانید کتاب چکیده‌ی مقالات همایش «افول آمریکا: دوران جدید عالم» را به صورت پی‌دی‌اف و با حجم ۳۰ مگابایت از این‌جا دانلود کنید.
سخنرانی «کیلب ماپین» خبرنگار و کنشگر ضدامپریالیست آمریکایی، در کنفرانس «افول آمریکا: دوران جدید عالم» [دانلود]
کیلب ماپین
درود!
سخنرانی در این کنفرانس مهم که در جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌شود، فرصت و افتخار بزرگی است.
سخنانم را با تقدیم تمام مراتب ستایش به خداوند آغاز می‌کنم.
خالق همه‌چیز؛ قدرتی که در کائنات هست و توقف‌ناپذیر است؛ نیرویی که همه‌ی نیکی‌ها از آن ساطع می‌شود.
من معتقدم جمهوری اسلامی ایران بر اساس تسلیم در برابر خداوند و بر اساس این درک که راه رسیدن به عدالت، ایثار و قهرمانی در حمایت از مظلومان است، از سلطه‌ی کاپیتالیسم و امپریالیسم غرب رها شده و حرکت به سوی توسعه‌ی مستقل را آغاز نموده است.
همبستگی جمهوری اسلامی ایران با فلسطینی‌ها، یمنی‌ها، مردم لبنان و مردم سراسر جهان، از جمله ملت‌های آفریقای جنوبی و ملت ایرلند شمالی، کارنامه‌ای مملو از دستاوردهای شگفت‌انگیز است.
انقلاب اسلامی ایران برای بسیاری از مردم جهان نماد مبارزه با بی‌عدالتی بوده است.
من به طور خاص می‌خواهم از جمهوری اسلامی ایران تشکر کنم که به من، یک آمریکایی متولد یک شهر کوچک در اوهایو، کمک کرد تا ایمان خود را به قادر متعال دوباره کشف کنم؛ خداوندی که آفریننده‌ی همه‌چیز و قدرت واقعی در کائنات است.
می‌خواهم از جمهوری اسلامی ایران به خاطر نقش مهمی تشکر کنم که به‌ویژه در زندگی من داشته و من را راهنمایی کرده تا ببینم چگونه می‌توانیم در دوران کنونی‌مان امپریالیسم را پشت سر بگذاریم.
به طور ویژه، دو فرد ایرانی وجود داشته‌اند که اکنون درگذشته‌اند، اما من افتخار ملاقات با آن‌ها را داشته‌ام.
اول، نادر طالب‌زاده، فیلم‌ساز برجسته، که کنفرانس افق نو را برگزار می‌کرد.
من ابتدا سال ۲۰۱۴ و سپس سال ۲۰۱۵ در کنفرانس افق نو شرکت کردم.
[حضور دومم] پس از مشارکت در یک مأموریت پزشکی تاریخی در یمن همراه با جمعیت هلال احمر بود.
[حضور در افق نو] تجربه‌ای بود که زندگی من را متحول کرد و هرگز نمی‌توانم آن را فراموش کنم.
همچنین می‌خواهم به رئیس‌جمهور فقید، ابراهیم رئیسی، ادای احترام کنم.
توانستم در سازمان ملل یک نشست و گفت‌وگوی اختصاصی با این رئیس‌جمهور داشته باشم: یک ضدامپریالیست بزرگ، مرد خدا، روحانی، و رئیس‌جمهور کشور شما.
یک افتخار واقعی بود که در محضر ایشان بودم و دیدگاه‌های ایشان را درباره‌ی چگونگی حرکت ایران به جلو، آینده‌ی روابط ایران و روسیه و رابطه‌ی میان بریکس و سازمان همکاری شانگهای و اقتصاد مقاومتی جمهوری اسلامی شنیدم.
صحبت با ابراهیم رئیسی، پیش از درگذشت غم‌انگیز ایشان، افتخار بزرگی بود.
«کیلب ماپین» (چپ) ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، در حاشیه‌ی نشست مجمع عمومی سازمان ملل، با شهید «ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور وقت ایران، مصاحبه می‌کند.
(+) (ویدیوی مصاحبه را می‌توانید به زبان انگلیسی از این‌جا ببینید.)
موضوع کنفرانس امروز افول ایالات متحده است.
من به عنوان یک آمریکایی با شما صحبت می‌کنم و باید صادقانه اذعان کنم که نمی‌خواهم کشورم افول کند.
با این حال، می‌دانم که تنها راه رو به جلو برای آمریکا، رهایی از امپریالیسم است.
این نظام بین‌المللی، که در آن بانک‌های بزرگ و سازمان‌های انحصارطلب، جهان را فقیر و کشورها را نابود می‌کنند تا خودشان ثروتمند بمانند، پایان آمریکا را رقم خواهد زد.
طبق درک من از اقتصاد، نظام کاپیتالیسم، که در آن سود، تولید را تعریف می‌کند، از چهار مرحله‌ی متمایز عبور کرده.
مرحله‌ی اول، انباشت اولیه بود.
در این مرحله، دهقانان از زمین‌هایشان بیرون رانده شدند؛ نظام فئودالی نابود شد؛ قاره‌ی آمریکا و آفریقا از طریق تجارت میان‌قاره‌ایِ بردگان و جنایات هولناک استعمار تسخیر شدند؛ و صدها هزار نفر کشته شدند تا کاپیتالیسم به شکل کنونی‌اش ایجاد شود.
پس مرحله‌ی اول انباشت اولیه بود.
از طریق همین سرقت و کشتار فاجعه‌بار، از طریق قتل میلیون‌ها نفر در سراسر جهان، برای افزایش ثروت نخبگان در کشورهای غربی، به نظام صنعتی رسیدیم.
در این نظام صنعتی، صاحبان کارخانه و کارگران کارخانه، مزدبگیرها پرولتاریا، و بورژوازی سرمایه‌دار به استثمار و تولید محصول پرداختند و وارد دوره‌ای شدند که چاره‌ای نداشتند جز این‌که مدام دست به انقلاب در فناوری بزنند.
این مرحله از صنعت‌گرایی، یعنی مرحله‌ی دوم شیوه‌ی تولید کاپیتالیسم، مشکلی کاملاً جدید را به همراه داشت که بشریت قبلاً هرگز تجربه نکرده بود: فقر در عین فراوانی؛ فقر در اثر وفور.
گرسنگی مردم، نه به خاطر نبودِ غذای کافی، بلکه به دلیل وجود غذای بیش‌ازحد.
بی‌خانمانی مردم، نه به خاطر نبودِ مسکن کافی، بلکه به دلیل وجود مسکن بیش‌ازحد.
فقر و نیاز در اثر وفور؛ بازار غیرعقلانی.
این نظام، هر چند سال یک بار، با یک بحران اقتصادی فرومی‌پاشید و مردم، بی‌پول و گرسنه می‌شدند.
این فاجعه‌ی نظام صنعتی بود: فناوری بشری به طرز بی‌سابقه‌ای در حال پیشرفت بود، اما فقر نیز دوشادوش آن حرکت می‌کرد.
این، مرحله‌ی بعدی در شیوه‌ی تولید کاپیتالیسم بود.
از دل صنعت‌گرایی، امپریالیسم پدید آمد؛ نظامی که در آن بانک‌داران بزرگ بر صنعتگران مسلط شدند و شروع به تقسیم حوزه‌های جهان به عنوان بازارهای اسیر خود کردند.
محصولات مازاد خود را بر سر آن‌ها می‌ریختند و از جنگ برای ترسیم مجدد مرزها و تقسیم و رقابت بر سر قلمروهایی استفاده می‌کردند که می‌خواستند در آن‌ها مردم را استثمار کنند؛ کنترل منابع طبیعی آن‌ها را به دست بگیرند؛ و ملت‌های آن‌ها را به طور کامل در فقر نگه دارند.
ایران، به طور خاص، در طول جنایات هولناک استعمار، به دست امپراتوری بریتانیا و دیگر قدرت‌های استعماری‌ای رنج کشید که بی‌رحمانه مردم ایران را استثمار کردند و آن‌ها را در فقر غیرطبیعی نگه داشتند.
از دل امپریالیسم، اکنون وارد مرحله‌ی چهارم شده‌ایم: انباشت مخرب.
طی مقطعی در طول مرحله‌ی اول امپریالیسم، این‌گونه بود که ملت‌های مستعمره‌ی جهان، فقیر نگه داشته شدند، اما در عوض، یک طبقه‌ی متوسط مرفه در کشورهای غربی ساخته شد.
آن مرحله، دیگر تمام شده.
اکنون در مرحله‌ی چهارم شیوه‌ی تولید کاپیتالیسم هستیم و در این مرحله، خود کشورهای امپریالیست، کشورهای غربی، از درون دارند می‌پسوند.
این در حالی است که بانک‌داران بین‌المللی تلاش دارند با جنگ‌های بی‌پایان، نظام خود را حفظ کنند.
تنها راه برون‌رفت از این وضعیت، برقراری نظامی است که در آن، سود مهم‌تر از مردم تلقی نشود؛ نظامی که در آن، منطق عقلانی و استدلال بر اساس اصول اخلاقی بتواند سرلوحه‌ی شیوه‌های تولید قرار گیرد.
نظامی که در آن، جامعه، اقتصاد را عقلانی سازماندهی کند تا نیازهای مردم و نیکوکاری، نسبت به سود بانک‌داران و سودجویان در اولویت قرار گیرد.
من به انقلاب اسلامی ایران می‌نگرم، که مبارزه‌ای بر اساس اصولِ نه کاپیتالیسم، بلکه اسلام بود: جنگِ فقر علیه ثروت؛ نظامِ نه شرقی، نه غربی؛ تمام آرمان‌هایی که توسط امام خمینی، و اکنون رهبر معظم، آیت‌الله خامنه‌ای، ترسیم شده‌اند.
من به این الگو به عنوان نمونه‌ای می‌نگرم از آن‌چه که یک کشور در صورت خروج از آن نظام [باطل] می‌تواند انجام دهد.
آینده‌ی آمریکا، دشوار است.
کشور ما دارد از درون می‌پوسد.
نخبگانمان دارند با یک‌دیگر می‌جنگند.
اما آن‌چه همیشه، از جمله در تأسیس [اندیشکده‌ی] «مرکز نوآوری سیاسی»، سرلوحه‌ی من بوده این درک است که وظیفه‌ی من نابود کردن و تخریب نیست، بلکه ساختن است.
وظیفه‌ی من دور کردن مردم از یک‌دیگر و تفرقه انداختن میان آن‌ها نیست، بلکه وصل کردن مردم به یک‌دیگر و ایجاد عشق و همبستگی است.
من معتقدم که مردم آمریکا بیدار خواهند شد.
بیدار خواهند شد و خواهند فهمید که دشمن آن‌ها فلسطینی‌ها، ایرانی‌ها، یمنی‌ها چینی‌ها، روس‌ها، کوبایی‌ها، ونزوئلایی‌ها، نیکاراگوئه‌ای‌ها، و ملت‌های قاره‌ی آفریقا نیستند؛ بلکه دشمن آن‌ها بانک‌داران بین‌المللی هستند؛ انحصارطلبان وال‌استریت که تلاش می‌کنند تمام جهان را به یک دولت پلیسی با دستمزد پایین تبدیل کنند و راه را برای یک جنگ جهانی جدید هموار کنند.
مردم آمریکا بیدار خواهند شد، و آمریکا از امپریالیسم رها خواهد شد.
این تنها آینده‌ای است که آمریکا دارد.
من عاشق کشورم و عاشق مردمم هستم و با افتخار به ریشه‌های کشورم می‌نگرم: افتخار می‌کنم که امپراتوریِ بریتانیا را شکست دادیم؛ به مبارزه‌یمان برای شکستِ برده‌داری افتخار می‌کنم؛ به جنبش قهرمانانه‌ی آزادی سیاه‌پوستان افتخار می‌کنم؛ به دستاوردهای «مالکوم ایکس» و دستاوردهای «مارتین لوتر کینگ جونیور» و دیگرانی که این‌جا، در خاک کشورم، برای مظلومان جنگیدند، افتخار می‌کنم.
من یک آمریکایی وطن‌پرست هستم، اما می‌دانم تنها آینده‌ای که آمریکا دارد، خارج از نظام بین‌المللی‌ای است که دارد جهان را نابود می‌کند.
ما، در مرکز نوآوری سیاسی، به عنوان یک اندیشکده و یک سازمان آموزشی، به دنبال گسترش آگاهی ضدامپریالیستی، وطن‌پرستی آمریکایی، احترام به خداوند و احترام به مبارزه‌ی مظلومان این‌جا، در آمریکا، و در سراسر جهان هستیم؛ به دنبال گسترش این آرمان‌ها از طریق آموزش در سراسر آمریکا هستیم.
ما کتابی درباره‌ی تاریخ انصارالله، جنبش حوثی‌ها، منتشر کردیم و با افتخار می‌گویم که فقط در سال جاری، بیش از ۲۰۰۰ نسخه از کتابمان، تحت عنوان «حوثی‌ها چه کسانی هستند و برای چه می‌جنگند؟» را در سراسر آمریکا توزیع کرده‌ایم؛ بین دانشجویانی که دارند در حمایت از فلسطینی‌ها اعتراض می‌کنند، و بین کارگران در مراکز شهری و همچنین در مناطق روستایی.
تمام تلاش خود را برای انتشار حقیقت کرده‌ایم؛ برای توضیح این‌که جنبش انصارالله چه کسانی هستند و برای چه می‌جنگند و چگونه می‌توانیم میان مبارزات کارگران آمریکایی، و آرمان‌ها، دیدگاه‌ها و فداکاری‌هایی ارتباط برقرار کنیم که در میدان‌های نبرد در یمن و دریای سرخ دارد انجام می‌شود؛ جایی که مردم یمن در برابر صهیونیست‌ها ایستاده‌اند.
ما مردم را آموزش خواهیم داد؛ فداکاری خواهیم کرد؛ تلاشمان را بیش‌تر خواهیم کرد؛ از اشتباهاتمان درس خواهیم گرفت؛ بازنگری خواهیم کرد؛ و شبکه‌ای مردمی مبتنی بر همبستگی، عشق و شفقت خواهیم ساخت که بتواند پیام ضدامپریالیسم و همبستگی با مظلومان را همین‌جا، در آمریکا، گسترش دهد.
بار دیگر به خاطر این فرصت بزرگ از شما سپاسگزارم.
درود بی‌پایان خود را به جمهوری اسلامی ایران و به مردم ایران تقدیم می‌کنم و می‌دانم که وقتی می‌گویید آمریکا شیطان بزرگ است، منظورتان ما [مردم آمریکا] نیستیم؛ منظورتان یک نظام است؛ نظام شیطانی‌ای که مردم سراسر جهان را فقیر می‌کند و برای ادامه‌ی حیات به جنگ نیاز دارد؛ و می‌دانم که آن نظام، دشمن مردم من، مردم آمریکا، و دشمن خداوند متعال است و مغلوب خواهد شد.
من باور دارم که روزی، آمریکایی خواهیم داشت که دست به دست مردم ایران، فلسطینی‌ها، روس‌ها، چینی‌ها، و تمام مردم جهان خواهد داد که در برابر امپریالیسم مقاومت می‌کنند.
من باور دارم که یک آمریکای جدید خواهیم داشت که از دل مبارزات مظلومان و این درک متولد شده که عدالت باید پیروز شود و پول و حکومتِ طمع باید شکست بخورد.
من به آینده‌ی یک آمریکای جدید باور دارم و می‌دانم که ما فعالان ضدامپریالیسم، ضدجهانی‌سازی، و ضدصهیونیسم، این‌جا، در مرکز آمریکا، یک مأموریت تاریخی داریم که موظف به انجام آن هستیم.
یک بار دیگر از فرصت بزرگِ سخنرانی در این کنفرانس سپاسگزاری می‌کنم.
تأکید می‌کنم که من به دنبال هرج‌ومرج و تخریب در آمریکا نیستم.
آمریکای جدیدی را می‌خواهم که از طریق مبارزه‌ی مسالمت‌آمیز، دوباره متولد شده باشد.
این چیزی است که من می‌خواهم و مرکز نوآوری سیاسی هر روز برای ساختن آن تلاش می‌کند.
مجدداً از این فرصت بزرگ سپاسگزاری می‌کنم.
خداوند و برکاتش همراه همه‌ی کسانی باشند که در کنار مظلومان می‌ایستند و علیه بی‌عدالتی مبارزه می‌کنند.