شروط اسرائیل برای امضای توافق گاز با مصر

به گزارش مشرق، «الی کوهن» وزیر انرژی رژیم صهیونیستی بعد از دیدار با وزرای انرژی آمریکا، یونان و قبرس در آتن به روزنامه جروزالم پست گفت: پروژه خط لوله گاز طبیعی مدیترانه شرقی برای انتقال گاز اسرائیل به اروپا از طریق جنوب قبرس و یونان به دستور کار بازگشته است.
وی گفت که با همتایانش در آتن پروژه انتقال گاز طبیعی را مورد بررسی قرار داده است.
کوهن گفت: این طرحی بود که قبلا درباره آن صحبت شده بود و اکنون به دستور کار بازگشته است.
آمریکایی‌ها اکنون آماده ایفای نقشی مهم هستند.
پروژه خط انتقال گاز که با هدف انتقال گاز رژیم صهیونیستی به اروپا از طریق قبرس و یونان است، برای نخستین بار در سال ۲۰۱۳ مورد بررسی قرار گرفت و این رژیم، یونان و قبرس سال ۲۰۲۰ آن را امضا کردند.
به‌رغم امضای توافق هنوز اجرای این پروژه جنجال‌برانگیز آغاز نشده است چرا که با توجه به هزینه سنگین و مشکلات فنی اجرای آن دشوار است.
در صورتی که این پروژه آغاز شود پیش‌بینی می‌شود که ساخت آن هفت سال طول بکشد و هزینه آن به هفت میلیارد دلار برسد.
همچنین الی کوهن گفت که اطمینان دارد یک راه‌حلی برای توافق صادرات گاز رژیم صهیونیستی به مصر ایجاد خواهد شد.
وی گفت: آمریکایی‌ها از ما خواستند توافق‌نامه صادرات گاز طبیعی با مصر را امضا کنیم اما ما خواهان تضمین امنیت و قیمت‌گذاری عادلانه شدیم.
تحلیلگران معتقدند که رژیم صهیونیستی از پرونده گاز به عنوان اهرم فشاری بر مصر استفاده می‌کند که در کنار قطر و ترکیه در رسیدن به توافق آتش‌بس غزه نقشی را ایفا کرد.
هفت اوت گذشته شرکت «نیو مد انرژی» (NWMD) رژیم صهیونیستی امضای توافق جدیدی برای صادرات گاز به مصر با ارزش ۳۵ میلیارد دلار را اعلام کرد اما کابینه بنیامین نتانیاهو همچنان به‌رغم فشارهای دولت آمریکا برای پیشبرد این توافق در آن کارشکنی می‌کند.
در سال ۲۰۱۸ شرکت «دلک دریلینگ» (Delek Drilling) رژیم صهیونیستی با همکاری شرکت نوبل انرژی آمریکا و شرکای مصری، توافقی را برای وارد کردن حدود ۶۴ میلیارد متر مکعب از گاز به مصر ظرف ۱۰ سال با ارزش ۱۵ میلیارد دلار امضا کردند.
این توافق بعدا نیز تقویت شد و شامل مقادیر اضافی و تمدید دوره واردات شد.
انتقال گاز از اراضی اشغالی به مصر از طریق خط لوله‌های دریایی از میادین لویاتان و تامار به استان سینای شمالی انجام می‌شود.
قاهره از این کمک‌ها به عنوان بخشی از تقاضای محلی استفاده می‌کند و مقادیری از آن نیز به شکل گاز مایع از طریق نیروگاه‌های ادکو و دمیاط به بازارهای اروپایی و آسیایی منتقل می‌شود.