بهروز عطایی از صابر کاظمی گفت؛ دلیل درگذشت صابر این مساله بود/ صابر با بینی شکسته التماس می‌کرد برای ایران بازی کند

کد خبر: 745836 | ۱۴۰۴/۰۸/۱۴ ۱۶:۳۳:۳۳
روزبه دلاور| جامعه ورزش ایران در سوگی عمیق فرو رفت.
صابر کاظمی، والیبالیست ملی‌ پوش و چهره محبوب و دوست‌داشتنی پس از روزهایی پر از نگرانی چشم از جهان فروبست.
این خبر تلخ، کشور را در بهت و حیرت فرو برد.
صابر کاظمی تنها ۲۷ سال سن داشت اما حدود دو هفته پیش بود که دچار حادثه شد و به کما رفت.
با تأیید مرگ مغزی او، میلیون‌ ها هموطن در انتظار معجزه‌ ای بودند که متأسفانه به وقوع نپیوست و این ستاره جوان برای همیشه خاموش شد.
فقدان او ضایعه‌ای جبران‌ ناپذیر برای والیبال ایران محسوب می‌ شود.
برای ما هم پیگیری و پوشش اخبار در این خصوص بسیار دشوار و ناراحت کننده است اما برای پیگیری بیشتر و انتقال اخبار حال و روز والیبالی ها به پای صحبت های بهروز عطایی نشستیم.
عطایی سال هایی که سرمربی تیم ملی بود از صابر به عنوان یکی از مهره های کلیدی استفاده می کرد.
عطایی در غم از دست دادن شاگردش در شرایط روحی خوبی قرار نداشت اما به احترام خوانندگان "اعتمادآنلاین" و مردم پاسخگوی سوالات ما شد که در ادامه ماحصل این گپ و گفت را می خوانید.
_صابر چند سال شاگرد شما بود؟
اول بگویم این یک خبر تلخ بود.
ده، پانزده روز است که این خبر در جامعه والیبال منتشر می شود‌ با اطلاع رسانی های صورت گرفته از وخامت اوضاع همه باخبر بودند و می دانستیم‌چه حادثه ی برای صابر عزیز رقم خورد که جای تاسف دارد.
انشالله روحش قرین رحمت باشد.
من در تمام دورانی که سرمربی تیم ملی بودم صابر در تمام مسابقات مختلف حضور داشت.
در سال ۲۰۲۱ مسابقات قهرمانی آسیا با هم بودیم که قهرمان شدیم، در سال ۲۰۲۲ در مسابقات لیگ ملت ها باز هم با هم بودیم، در مسابقات قهرمانی جهانی دوباره با هم بودیم.
همینطور در مسابقات جام واگنر و در قهرمانی آسیا در ارومیه و بازی های آسیایی و انتخابی المپیک همه اینها با هم بودیم.
فقط در سال ۲۰۲۳ در یک دوره از مسابقات با او صحبت کردم و چون آماده نبود در مسابقات شرکت نکرد اما بلافاصله و یک ماه بعد در مسابقات قهرمانی آسیا برای ما بازی کرد.
او یک بازیکن موثر و باکیفیت بود که خاطرات تلخ و شیرین زیادی باهم داشتیم.
_از نقاط قوت او در بُعد اخلاقی و فنی بگویید.
اصولا بچه های ترکمن سرا بچه های با اخلاقی هستند.
بچه های آرام و خویشتن دار و با ادب و باوقار و بسیار والیبال بلد و فنی، صابر هم از این قاعده مستثنا نبود.
بازیکنی که والیبال را خوب بلد بود ، فنی با ویژگی های منحصر به فرد.
او کیفیت بسیار بالایی از خودش ارائه می داد و به لحاظ اخلاقی هم بچه ی آرام و خویشتن دار و ماخوذ به حیایی بود.
تمام کسانی که با او کار کردند خاطرات خوشی از او دارند.
_رابطه ی شما با صابر چطور بود؟
استاد و شاگردی بود.اتفاقا سال گذشته هم در یک مقطعی صحبت شد که به تیم ما ملحق شود اما گفت با تیم اندونزیایی قرارداد دارم.
رابطه ی خیلی خوب داشتیم.
اصولا با شاگردانم رابطه ی خوبی منطبق با منطق و عقل دارم و با صابر هم همینطور بود.
_آخرین بار کی با او صحبت کردید؟
فکر می کنم پارسال قبل از شروع لیگ بود که با سرپرست تیم هم صحبت کرده بودیم تا صابر هم به تیم ما ملحق شود و خودش هم تمایل داشت اما متاسفانه قرارداد داشت و نمی توانست بیاید.
پارسال از دو تا تیم دیگر لیگ ما هم پیشنهاد داشت اما متاسفانه نشد و بیاید در ایران بازی کند!
_چه نکته یا رفتار خاصی از صابر در ذهن شما نقش بسته است؟
بسیار پرتلاش و جنگنده بود.
در مسابقات قهرمانی آسیا و در بازی نیمه نهایی بود که بازی ها در ژاپن برگزار میشد.
حریف ما چین بود و در لحظه گرم کردن سر مهدی جلوه به بینی صابر می خورد و بینی صابر می شکند.
خونریزی شدیدی بود که دکتر تیم گفت به دلیل خونریزی شدید دچار افت فشار خون و افت قند شده که باعث شد ست اول از او استفاده نکنیم، بازی در ست شماری یک بر یک بود که صابر التماس کرد از من که اجازه بده تا بازی کنم و بازی را ببریم.
با اصرار خودش او را بازی دادم و او با بینی بانداژ شده و پر از خون ، فداکاری کرد و یک بازی استثنایی انجام داد و بازی را بردیم و فینال هم بردیم و صابر به عنوان بهترین بازیکن آسیا شناخته شد.او یک بازیکن جنگنده و پرتلاش بود‌.
تمام خاطراتم با او خوب است.
_اهداف ویژه یا نگرانی خاصی در زندگی صابر بود که به شما بگوید؟
نه‌.
خیلی جوان بود و نگاه امیدوارانه ای به آینده داشت‌‌‌.
دوست داشت هم بازیکن بزرگی شود و هم به جایگاه بزرگتری در والیبال برسد.
اما به نظرم در یکی ، دو سال گذشته مشاورانی خوبی نداشت و خیلی‌ها مشاوران خوبی برای او نبودند.
حق صابر بود در لیگ‌های معتبرتری بازی کند اما ایجنت ها و دلال ها مسیر تصمیماتش را عوض کردند و او را در کشورهای قطر و اندونزی و کویت محدود کردند.
صابر توانایی بازی در لیگ های ایتالیا و لهستان و ترکیه را داشت و می‌توانست در سطح بالا بازی کند اما متاسفانه این انتخاب را نداشت.
_برسیم به آن روزی که شنیدید صابر به کما رفته.
واکنش شما چی بود؟
باورکردنی نبود‌‌.
من و همکارانم در تیم سیرجان با هم بودیم که از شنیدن خبر شوک شدیم.
قابل تصور نبود که این اتفاق رخ داده است‌.
_ فقدان صابر تا چه حد روی هم تیمی هایش تاثیر می گذارد؟
ورزش یک فرایند چند وجهی است و باید با تمام موضوعاتش کنار بیایم.
به هرحال این اتفاق ممکن است برای هر انسانی رخ دهد و نمی شود کسی را مقصر دانست.
اگر اطلاع رسانی شفاف تر بود جامعه راحت تر می پذیرفت که یک ورزشکار دچار نارسایی قبلی شده است.
نمی دانم هم تیمی های قطری صابر چه ویژگی هایی دارند.
آنها را نمیشناسم اما قطعا آنها هم دچار سرخوردگی و ناراحتی و شوک شدند.
_شما اطلاع خاصی از دلیل مرگ صابر دارید؟
مشکل همین بود که واضح در اینباره حرف نزدند.
اما از صحبت های پزشکان مشخص بود که ایشان دچار نارسایی قلبی شد و سکته کرد و زمان احیایش حدود نیم ساعت طول کشید و خون رسانی به مغز به موقع انجام نشد که دچار مرگ مغزی شد.
چیز عجیب و غریبی نیست و برای همه ممکن است رخ دهد.
_شما و هم تیمی های سابق صابر به فکر برگزاری مراسم برای او هستید؟
حتما فدراسیون این کار را خواهد کرد.
_صحبت پایانی؟
آرزوی صبر برای خانواده اش.
انشالله روحش قرین رحمت شود و خدا بهترین ها را برایش در آن دنیا بسازد‌.