۱۳ آبان؛ آینه تمامنمای استکبار و منشور بصیرت ملت ایران
بدون شک پیام محوری ۱۳ آبان، که امروز با صلابتتر از همیشه در فضای تقابل با دشمن طنینانداز است، همان درسی است که از تسخیر لانه جاسوسی در سال ۵۸ آموخته شد: «به آمریکا نمیتوان اعتماد کرد.»
                            خبرگزاری مهر؛ یادداشت مهمان - پارسا جعفری: یومالله ۱۳ آبان، شناسنامه مبارزه ملت ایران با استکبار جهانی به سرکردگی آمریکاست.
این روز صرفاً یک برگ از تقویم نیست، بلکه مانیفست دائمی دشمنشناسی و نماد بصیرتی است که ریشه در هویت انقلابی جوانان این مرز و بوم دارد.
همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودهاند، این روز «روز جوان مؤمن، جوان انقلابی، جوان شجاع، جوان دلاور وجوان مبتکر» است که هیمنه پوشالی استکبار را در هم شکست.
اهمیت این روز در تلاقی سه رویداد کلیدی است که چهره واقعی آمریکا را در سه پرده به نمایش میگذارد.
پرده اول در سال ۱۳۴۳ و در پاسخ به فریاد روشنگرانه امام خمینی (ره) علیه قانون ننگین کاپیتولاسیون – که به مستشاران آمریکایی مصونیت قضائی مطلق میبخشید – رقم خورد؛ زمانی که رژیم وابسته پهلوی، ایشان را تبعید کرد.
این حادثه نشان داد که دوستی آمریکا با ملتها، مترادف با تحقیر حاکمیت ملی و سلطه کامل در دوران اوج اقتدار ظاهری آن است.
پرده دوم در سال ۱۳۵۷ و در بحبوحه انقلاب اسلامی شکل گرفت؛ این مربوط به دوران شور و اعتلای مبارزات ضد رژیم و ضد آمریکایی در ایران است.
در چنین روزی، دستگاههای وابسته به رژیم که تربیت شده و دستور گرفته از آمریکاییها بودند، حتی به دانشآموزان هم رحم نکردند و دهها دانشآموز در خیابانهای تهران به خاک و خون کشیده شدند.
این کشتار، چهره درنده و بیرحم استکبار و ایادی داخلی آن را عیان ساخت که در مواجهه با مقاومت و بیداری ملت، حتی به کودکان و نوجوانان نیز رحم نمیکند و حقوق بشر آمریکایی معنایی جز گلوله ندارد.
پرده سوم در سال ۱۳۵۸و با پیروزی انقلاب نمایان شد؛ زمانی که سفارت آمریکا به لانه جاسوسی و مرکز فرماندهی توطئه علیه نظام نوپای اسلامی بدل شد.
اسناد به دست آمده پس از تسخیر این مرکز، عمق دخالتها و تلاش آمریکا برای براندازی را اثبات کرد و بصیرت دانشجویان پیرو خط امام، این مرکز فتنه را در هم پاشید و نشان داد که آمریکا حتی پس از شکست رسمی، دست از دشمنی برنمیدارد.
دشمنی آمریکا با ملت ایران، که در این سه واقعه متبلور شد، یک الگوی رفتاری ثابت و مستمر است که بر سر اصل استقلال و هویت اسلامی این ملت ادامه دارد.
تاریخ چهار دهه اخیر، مملو از مصادیق این بدعهدی و خصومت ذاتی است.
در طول هشت سال جنگ تحمیلی، آمریکا نه تنها از رژیم متجاوز صدام، حمایت سیاسی و تسلیحاتی کرد، بلکه با ارائه اطلاعات نظامی و چشمپوشی بر استفاده از سلاحهای شیمیایی علیه رزمندگان و مردم بیدفاع ایران، در جنایات جنگی او شریک مستقیم بود.
این خصومت با جنایت هولناک پرواز ۶۵۵ ادامه یافت؛ شلیک موشک از ناو وینسنس به هواپیمای مسافربری ایرباس ایرانی و به شهادت رساندن ۲۹۰ غیرنظامی، و سپس اعطای مدال به فرمانده آن ناو، اوج خوی درندگی و بیاعتنایی آمریکا به جان انسانها را به نمایش گذاشت.
در دوران معاصر این رویکرد در قالب تروریسم اقتصادی و فشار حداکثری چهره دیگری یافت.
در آزمون «برجام»، ملت ایران با حسن نیت وارد مذاکره شد و به تمامی تعهدات خود عمل کرد، اما پاسخ آمریکا، خروج یکجانبه از توافق و تشدید بیسابقه تحریمهایی بود که مستقیماً معیشت، دارو و سلامت مردم ایران را هدف گرفته است.
آنها حتی در زمان اجرای برجام نیز به جای عمل به تعهدات، به دنبال سنگاندازی و تداوم فشار بودند.
اوج این دشمنی، در تروریسم دولتی و وقاحت آشکار در ترور ناجوانمردانه سردار بزرگ مبارزه با تروریسم، شهید قاسم سلیمانی، آشکار شد.
آمریکا با این اقدام، ثابت کرد که زبانش نه منطق و تعهد، بلکه زبان زور، ترور و بدعهدی است.
این زنجیره خصومت تا امروز ادامه دارد؛ حمله تروریستی مشترک آمریکا و اسرائیل به خاک ایران و بمباران تأسیسات هستهای صلحآمیز کشورمان که علاوه بر نقض صریح قوانین بینالمللی، به کشتار بیش از هزار مرد، زن و کودک ایرانی منجر شد، خود سندی غیرقابل انکار و گویا بر ماهیت ددمنشانه و بیمهار این دشمنی آمریکا با ملت ایران است.
بدون شک پیام محوری این روز، که امروز با صلابتتر از همیشه در فضای تقابل با دشمن طنینانداز است، همان درسی است که از تسخیر لانه جاسوسی در سال ۵۸ و بدعهدیهای مستمر آموخته شد: «به آمریکا نمیتوان اعتماد کرد».
آنچه این روز بزرگ را زنده و پویا نگه داشته، نه صرفاً یادآوری گذشته، بلکه تجلی حقیقی قدرت، بصیرت و پویایی ملت ایران در پاسخ به خصومتهای مستمر و ذاتالبینی است.
امروز، در اوج جنگ ترکیبی و شناختی دشمن که میکوشد با ابزار رسانه و تحریف، چهرهای مخدوش و ناامید از ایران اسلامی ارائه دهد، ملت بزرگ ایران با تکیه بر درسی که از سه رویداد سرنوشتساز این روز آموخته و با کولهباری از تجربیات تلخ بدعهدیهای مکرر، بهویژه در آزمون برجام، متحدتر و مصممتر از همیشه، در مسیر استقلال کامل، پیشرفت علمی و اقتدار دفاعی گام برمیدارد و با ارادهای پولادین، در برابر چشمان جهانیان، نظارهگر افول قطعی و حتمی استکبار جهانی خواهد بود.