روایت شاهدان عینی از جهنم «فاشر»؛ از آزار زنان تا قتل و غارت
یک وبگاه خبری-تحلیلی در گفتگو با افراد فراری از شهر «فاشر» سودان به بررسی جزئیات فجایعی پرداخته که مردم این شهر با آن مواجه شده اند.
                            به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبگاه خبری-تحلیلی العربی الجدید، شهر «فاشر» در مرکز ایالت دارفور شمالی سودان به نمادی از فاجعه انسانی تبدیل شده و غیر نظامیان را در آستانه مرگ تدریجی قرار داده است.
نیروهای واکنش سریع آخرین امیدهای مردم، یعنی تکایا (مراکز خیریه) و باقیمانده بازارها و بیمارستانها را تخریب کردهاند که این امر مصیبت مردم را دوچندان کرده است.
سازمانهای بشردوستانه نیز همچنان با محدودیتهای شدید و خطر مرگ برای ارائه خدمات به شهروندان مواجه هستند.
با توجه به وضعیت بحرانی فاشر، بسیاری از ساکنان در تلاشند از شهری که تحت کنترل شبهنظامیان درآمده است، خارج شوند.
اما شبهنظامیان راههای خروج شهروندان از فاشر را بستهاند.
آوارگان حاضر در شمال سودان در گفتگو با العربی الجدید وضعیت معیشتی را فاجعهبار توصیف کردند.
غارت و گرسنگی
شبهنظامیان در شهر محاصره شده فاشر از سلاح گرسنگی و بستن تکایا، بازارها و راههای کسب و کار سادهای که شهروندان برای امرار معاش روزانه خود به آن وابسته بودند، استفاده کردهاند.
این اطلاعات بر اساس اظهارات تعدادی از کسانی است که به شهر طویله، واقع در ۶۰ کیلومتری فاشر فرار کردهاند.
یکی از فراریان که نخواست نامش فاش شود، میگوید: ما با انواع شکنجه، گرسنگی، و کشتار مواجه بودیم و حتی گاریهای دستی که توسط حیوانات کشیده میشدند و سالمندان و کودکان آواره از آنها استفاده میکردند، در امان نماندند.
وی افزود: آنها حیوانات را کشتند و درختان را سوزاندند و ما را از خروج منع کردند.
شبهنظامیان داراییهای باقی مانده ما را غارت کردند.
خانم نفر محمود، میگوید که او و فرزندانش توانستند پنجشنبه گذشته پس از وخامت اوضاع از شهر خارج شوند.
او میگوید: فاشر به شهر ارواح تبدیل شده است، حرکت در آن پرخطر و در بیشتر مواقع ممنوع است و تمام مراکز خدمات اساسی از جمله آبرسانی و غذا رسانی به مردم تخریب شدهاند.
بازارها بسته شده و زندگی به ویژه برای کودکان و سالمندان دشوار شده است.
آنها خانههای ما غارت کردهاند.
محمد عثمان یکی از مسئولان مراکز خیریه در فاشر که به آنها «تکایا» گفته میشود، میگوید که تکایا تنها پناهگاهی بود که شهروندان در فاشر به آن متکی بودند.
پس از ورود شبهنظامیان، تمام امکاناتی که تکایا بر اساس آن فعالیت میکردند، تخریب شد و برخی از آنها متوقف شدند، بسیاری از کسانی که خدمات ارائه میدادند، کشته شدند.
به این ترتیب شبهنظامیان عمداً مردم را از گرسنگی کشتند.
وی میافزاید: تکایا روزی یک وعده غذا به مردم میدادند و گاهی اوقات به دلیل عدم وجود آب و هیزم، سبزیجاتی که در دسترس بود را بدون پختن بین شهروندان توزیع میکردیم.
دریافت پول و آزار زنان در ازای خروج از فاشر
آوارگان میگویند که شبهنظامیان واکنش سریع، مردم را مجبور به پرداخت میلیونها پوند برای صدور مجوز خروج از فاشر میکنند، آنها همچنین اقدام به بازرسی بدنی زنان برای به دست آوردن پول، جواهرات یا دستگاههای ارتباطی میکنند.
«عایشه اسماعیل» یکی از این زنان است که روایت خود را اینگونه تعریف میکند: ما انتظار نداشتیم که نیروهای واکنش سریع به بازرسی و هتک حرمت زنان برای به دست آوردن پول و طلا بپردازند.
تمام فراریان هیچ چیز ندارند و گرسنگی و عدم وجود مراقبتهای بهداشتی آنها را از پا درآورده است.
وی افزود: اوضاع از کنترل خارج شده است، در مواردی که زنان پولی برای پرداخت ندارند، مجبور میشوند یکی از خود را در ازای خروج دیگر زنان به عناصر واکنش سریع بسپارند.
کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان اعلام کرد که شهر فاشر شاهد تشدید بیسابقه خشونت است که منجر به آوارگی حدود ۲۶۰ هزار نفر شده است.
کارکنان سازمانهای امدادی با چالشهای فزایندهای از جمله بازداشتهای خودسرانه و آزار و اذیت مواجه هستند.
این در حالی است که برخی گزارشها حاکی از آن است که حدود ۱۵ تُن تجهیزات پزشکی آماده ورود به فاشر است که با ممانعت نیروهای واکنش سریع مواجه شده است.
یکی از مقامات بهداشتی در فاشر که موفق به فرار شده، گفت که بیمارستانها و مراکز بهداشتی تخریب شدهاند و تجهیزات پزشکی از بین رفته و داروها غارت شدهاند.
تمام بیماران در بیمارستانها به بهانه اینکه مجروحان جنگی وابسته به نیروهای مسلح هستند، کشته شدهاند.
«مروان» روزنامهنگاری که نخواست نام کاملش ذکر شود، با اشاره به تشدید فاجعه انسانی در فاشر میگوید که شهروندان برگ درختان را میخورند زیرا مواد غذایی کافی وجود ندارد.
او تأکید می کند که دارو و حتی سروم هم به سختی یافت می شود.
شبهنظامیان انبارها را به آتش کشیدند، دامها و خانهها را غارت کردند و تمام امکانات خدماتی، چاههای آب، بیمارستانها و بازارها را تخریب کردند.