پرسش‌هایی جدی در مورد لامین یامال

کد خبر: 744844 | ۱۴۰۴/۰۸/۰۹ ۱۱:۰۵:۲۱
بعد از سوت پایان در شکست دردناک ۲-۱ بارسلونا در ال‌کلاسیکوی روز یکشنبه، لامین یامال، مهاجم بارسا، به سمت دنی کارواخال، کاپیتان رئال مادرید رفت تا با او دست بدهد.این دو هم‌تیمی‌های تیم ملی اسپانیا هستند.
به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از گاردین، آنها سال گذشته در قهرمانی اسپانیا در جام ملت‌های اروپا کنار یکدیگر در سمت راست بازی می‌کردند و قرار است تابستان آینده در جام جهانی دوباره شریک همان جناح باشند.اما کارواخال تمایلی به دست دادن نداشت.
او به جای آن، پیامی برای هم‌تیمی ۱۸ ساله‌اش در تیم ملی داشت.او با حرکت دست و حالتی معترضانه به یامال گفت: «تو خیلی حرف می‌زنی، خیلی!»
در این لحظه درگیری جمعی شکل گرفت؛ تیبو کورتوا، دروازه‌بان رئال، به سمت آنها آمد و یامال را سرزنش کرد.
ادواردو کاماوینگا سعی داشت او را جدا کند تا اینکه مارک کاسادو، هم‌تیمی یامال در بارسا، رسید و او را از وسط ماجرا بیرون کشید.یامال در حال رفتن به سمت رختکن بود که وینیسیوس جونیور هم خودش را به او رساند تا حرفی بزند.
شماره ۱۰ بارسا از وینیسیوس خواست اگر چیزی دارد، در تونل صحبت کند.
سپس رافینیا وارد شد تا تنش را متوقف کند، البته چهار عضو کادر مادرید که دورتادور وینیسیوس بودند، در آرام کردن شرایط موفق‌تر بودند.در نهایت فضا آرام شد و یامال به تونل رفت.
اما در این لحظه یک نکته کاملا روشن بود: او با حرف‌هایش قبل از بازی، چه تاثیر بزرگی روی رختکن رئال مادرید گذاشته بود.می‌شود اسمش را کری‌خوانی گذاشت یا شوخی و طعنه.
اما صحبت‌های یامال در روزهای قبل از مسابقه چنان جنجالی ایجاد کرد که اگر به ما بگویند ژابی آلونسو سخنان او را روی دیوار رختکن چسبانده تا انگیزه بازیکنانش بیشتر شود، تعجب نخواهیم کرد.
مشکل بزرگ برای یامال و بارسا این بود که همه ‌چیز معکوس جواب داد.
ستاره جوان در زمین کاملا بی‌اعتمادبه‌نفس به نظر می‌رسید و نمایش ضعیف او حالا پرسش‌هایی جدی درباره خودش و باشگاه ایجاد کرده است.داستان از آنجا شروع شد که یامال روز پنجشنبه در برنامه زنده «کینگز لیگ» - مسابقات فوتبال ۷ نفره‌ای که توسط جرارد پیکه برگزار می‌شود و یامال در آن صاحب یک باشگاه است - شرکت کرد.
فضای این برنامه شوخی‌آمیز و اینترنتی است و هدفش بیشتر جنجال‌سازی و فان است.
در جریان برنامه، وقتی درباره رئال مادرید از او سوال شد، یامال در قالب شوخی آنها را «غرغرو و دزد» خطاب کرد (وقتی از او پرسیده شد آیا رئالی‌ها این‌طور هستند) .
سپس از او پرسیدند آیا بازی در برنابئو گل می‌زند؟یامال جواب داد: «قبلا زدم.
آخرین باری که آنجا بودم...
چی بود؟
۴-۰ فکر کنم.» و خودش را به یادآوری افتخارآمیز زد.
بعد هم در شب قبل از بازی، در اینستاگرام عکس‌هایی از واکنش خشمگین هواداران رئال پس از گل خودش در برنابئوی سال گذشته منتشر کرد.
همه ‌چیز نقش یک «ادای شوخی» را داشت.
اما بدجوری نتیجه معکوس داد و حتی از طرف هواداران خودی هم مورد انتقاد قرار گرفت.بخش بزرگی از هواداران بارسا از لاف‌زدن‌ها و ژست‌های او خوششان نیامد.
غرور و خودنمایی‌اش - حتی با اینکه سبک رفتاری او همیشه تا حدی همین‌طور بوده - به نظر خیلی‌ها این‌بار «زیاده‌روی» بود.این اتفاق واقعیتی تلخ را درباره درون باشگاه بارسلونا آشکار می‌کند: به نظر می‌رسد هیچ فردی در باشگاه نیست که بتواند یامال را کنترل یا راهنمایی جدی کند و روی تصمیم‌های او تاثیر بگذارد.یامال چه از نظر فوتبالی و چه تجاری، تبدیل به بزرگ‌ترین چهره باشگاه شده است.
این جایگاه از وقتی قطعی شد که او با قرارداد جدیدش در ماه آگوست، تبدیل به پردرآمدترین بازیکن تیم شد آن هم فقط دو سال پس از اولین بازی‌اش برای تیم بزرگسالان در ۱۵ سالگی (آوریل ۲۰۲۳) .
و حالا همین انتقادها، بارسا را مقابل آینه گذاشته است.
سوالات سختی شکل گرفته: آیا می‌شود از یامال خواست که بیرون از زمین بی‌حاشیه و خنثی باشد، اما داخل زمین از او انتظار «غیرعادی و خارق‌العاده بودن» داشت؟
آیا می‌شود از او خواست به ‌اندازه‌ای مغرور باشد که فکر کند می‌تواند سه نفر را دریبل کند، اما همزمان در رفتارش بی‌صدا و کم‌ادعا باشد؟
اغلب نمی‌شود این دو را با هم داشت.
یامال یک نابغه خلاق است، اما مهم‌تر از همه این است که او فقط ۱۸ سال دارد.
او هنوز در حال یاد گرفتن است.
در شکست ۲-۱، بارسا حالا با گذشت ۱۰ بازی، پنج امتیاز از رئال عقب افتاده.
اگر یامال گل زیبایی می‌زد و بازی را در می‌آورد، امروز کسی این حرف‌ها را می‌زد؟اما او بد بازی کرد حتی شاید «خیلی بد».با توجه به محرومیت هانسی فلیک، مارکوس زورگ (دستیارش) روی نیمکت بود و بعد از بازی درباره یامال گفت: «امروز برایش روز آسانی نبود.
او تازه دارد یاد می‌گیرد با سوت‌ها، هو و فشار تماشاگران کنار بیاید.
این طبیعی است و او هنوز خیلی انگیزه دارد.
مادرید خوب دفاع کرد، باید پذیرفت.
گاهی دفاع خوب کارش را انجام می‌دهد.»از طرفی ممکن است یامال هنوز از نظر بدنی صد درصد آماده نباشد.
مصدومیت کشاله او موضوع ساده‌ای نیست و باشگاه معتقد است او باید یاد بگیرد با این درد زندگی کند، چون ممکن است تکرار شود.شاید به همین دلیل بود که در این بازی با وجود ۷۹ لمس توپ، حتی یک شوت در چهارچوب نداشت و ۲۲ بار توپ را از دست داد.فرانکی دی‌یونگ بعد از بازی از او دفاع کرد و گفت: اگر کارواخال واقعا مشکل داشت، باید به عنوان هم‌تیمی در تیم ملی، مستقیم به خود یامال زنگ می‌زد، نه اینکه وسط زمین برایش ژست بگیرد: «این کار فقط آتش را شعله‌ورتر می‌کند.
می‌توانم درک کنم رئالی‌ها از حرف لامین ناراحت شوند، اما ماجرا اینقدر بزرگ نبود.»این آتش البته خاموش نمی‌شود.
نه در مادرید و نه در بارسلونا.
یامال حالا با سخت‌ترین شکل ممکن فهمید «زیر ذره‌بین بودن» یعنی چه.اما این ماجرا احتمالا به لحظه‌ای تبدیل می‌شود که در تاریخ جدید ال‌کلاسیکو ماندگار خواهد ماند و قرار است قصه‌های بیشتری از آن بیرون بیاید.