قطع دسترسی به انسولین‌های با کیفیت و نسل جدید: افزایش عوارض و هزینه‌ها
رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک در مورد اهمیت درمان دیابت به کمک داروهای جدید، افزایش هزینه‌های درمان و عوارضی که این افزایش هزینه و کاهش دسترسی به دنبال خواهد داشت به ارائه توضیحاتی در کنار راهکارهای پیشنهادی پرداخت.
رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک در مورد اهمیت درمان دیابت به کمک داروهای جدید، افزایش هزینه‌های درمان و عوارضی که این افزایش هزینه و کاهش دسترسی به دنبال خواهد داشت به ارائه توضیحاتی در کنار راهکارهای پیشنهادی پرداخت.
کد خبر: 744656 | ۱۴۰۴/۰۸/۰۷ ۱۹:۰۸:۳۲
دکتر علیرضا استقامتی به عنوان رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران که بیش از ۳۵ سال سابقه تدریس دیابت در دانشگاه را دارد در ابتدای سخنان خود اظهارداشت: «حدودا ۱۴ درصد از افراد بالای ۲۰ سال در ایران مبتلا به دیابت نوع دو هستند؛ یعنی حدودا ۷ میلیون نفر.
در مطالعه عنوان شده است که ۲۴ درصد از جمعیت ایران در وضعیت پیش دیابت قرار دارند، یعنی بیش از ۱۰ میلیون نفر.
برآورد آمارنامه‌ها در سطح سازمان غذا و دارو به ما نشان می‌دهد که تقریبا نزدیک یک میلیون نفر از مبتلایان به دیابت از انسولین استفاده می‌کنند.»
رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک در ادامه گفت: «یکی از انسولین‌هایی که در حال حاضر در کشور در اختیار داریم انسولین رایزودگ است که فرمولاسیون خاصی دارد.
ترکیبی از دو انسولین است.
یک انسولین پایه‌ی نسل دوم که با انسولین‌های قدیمی متفاوت است و طول اثر بیشتری دارد و می‌تواند بیش از ۲۴ ساعت، تداوم داشته باشد.
این انسولین با یک انسولین کوتاه‌اثر که ماموریتش کنترل قند خون‌های پس از غذا هست، ترکیب شده است.
شرکت نوونوردیسک انحصارا این انسولین را تولید کرده است.»
این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران هشدار داد: «صحبت‌هایی در رابطه با تغییر نرخ ارز انسولین مطرح شده که عمدتا انسولین‌های پایه را در نظر گرفته‌اند، مثل همین انسولین رایزودگ که این موضوع به صلاح بیماران نیست.»
استقامتی در ادامه افزود: «بیماری که تیپ دو است و به مرحله‌ای می‌رسد که نیاز به انسولین دارد، فردی است که سال‌هاست دیابت دارد و معمولا بدن فرد به قرص‌ها به تنهایی جواب نمی‌دهد و درصورتی که انسولین درمانی را ادامه ندهد به شکل حاد به سلامتی فرد آسیب خواهد رسید و ممکن است عوارض جدی ایجاد شود.
بنابراین در آینده با بیمارانی مواجه خواهیم بود که به دلیل عدم مصرف انسولین و یا مصرف انسولین‌های با کیفیت پایین و یا قرص‌هایی که اثرات کافی ندارند، با عوارض جدی مواجه هستند.»
وی همچنین اظهار داشت: «بنابراین مسئله به این سادگی نیست که ما تصور کنیم با تغییر نرخ ارز انسولین، بیماران برمی‌گردند سراغ قرص و انسولین‌های دیگر.
این موضوع باعث از دست رفتن کنترل مناسب می‌شود و نتیجه‌ی آن ایجاد عارضه و هزینه‌هایی است که در نهایت باید نظام سلامت پرداخت کند.
این هزینه، چندین برابر پولی خواهد بود که بابت انسولین پرداخت می‌شود.»
رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک در پایان خاطرنشان کرد: «اگر قرار است که ما میزان هزینه‌ای که بیمار برای انسولین می‌پردازد را تا دو یا سه برابر افزایش دهیم حتما باید پوشش‌دهی بیمه‌ها را داشته باشیم و برای پوشش بیمه‌ها لازم است که تمهیداتی دیده شود؛ مثلا در بودجه‌ی سال آینده برای بیمه‌ها مابه‌التفاوتی که لازم است دیده شود تا بتوانند پوشش کافی را برای بیماران ایجاد کنند.
اکیدا توصیه می‌کنم، این سیاست‌گذاری باید به نحوی انجام شود که پرداخت بیماران از جیب، تغییری نکند.
و الا ما خواهیم بود با بیمارانی که درمان‌هایشان را رها خواهند کرد با عوارضی که به‌صورت حاد و مزمن ایجاد خواهند شد.
بنابراین باید با درایت و در زمان مناسب تصمیم به‌جا و دقیقی برای این مسئله گرفته شود.»