چند جمله شنیدنی از همسر حاج رمضان

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی کشکول در مطلبی نوشت:
همسر حاج رمضون مهمان برنامه تلویزیونی همشهری بود.
پیش از ضبط برنامه، چند دقیقه‌ای خدمتشان رسیدم.
آرام و متین نشستند و گفتند: «من زیاد اهل حرف زدن نیستم...
اما امروز حس می‌کنم باید حرف بزنم.
شاید ما برای نسل جوان کم گذاشتیم.
هرکس شیرینی دین را چشیده باشد، می‌فهمد عشق یعنی چه.» می‌گفت حاجی همیشه باور داشت که جبهه مقاومت در همان روز ۷ اکتبر پیروز شد؛ همان روزی که حماس تاریخ را عوض کرد.
بعد آرام گفت: «دست‌های حاج رمضون، یک روز بعد از شهادتش پیدا شد.
وقتی موشک به محل اصابت کرد، حاجی در حال نماز شب بود.
همیشه موقع دعا، دست‌هایش را بلند می‌کرد تا بالای سرش...
همان‌طور که دعا می‌کرد، دست‌هایش جدا شد و روحش بالا رفت.» با بغضی فروخورده ادامه داد: «حاجی فقط اهل تدبیر و مشورت نبود، اهل دعا و ذکر بود، اهل تضرع و توسل.
برای تصمیمات مهم، از بزرگان و اهل معنا دستور سلوکی می‌گرفت؛ مثلاً روزی چند جزء قرآن می خواند..» پرسیدم: «حاج خانم، این روزها خیلی‌ها می‌گویند سر مزار حاج رمضون حاجت گرفتند.
شنیده‌اید؟» لبخند زد و گفت: «بله، زیاد.» گفتم فکر می کنید کدام ویژگی حاجی در زمان حیات شان بود که باعث شد این روزها اهل دستگیری باشند؟» گفت: «حاجی کریم بود، لوطی بود، اهل بخشش بود.
بسیار مهربان بود.
حالا هم همان است، فقط فرقش این است که حالا دستش بازتر شده.» وقتی از او جدا می ‌شدم، در دلم غوغا بود.
فکر می‌کردم چه انسان‌های بزرگی در میان ما زیسته‌اند و ما نشناختیم.
زمین هیچ‌گاه از حجت خدا خالی نبوده و نیست.
اما کدام مکتب است که چنین اولیائی تربیت می کند؟
ذهنم سمت مجاهد بزرگ شهید سنوار رفت.
سمت شهید صاحب مکتب حاج قاسم عزیز.
سمت سیدالشهدای مقاومت سیدحسن نصرالله و دیگر شهدای مقاومت.
واقع اینست که مکتب مقاومت عجیب انسان ساز است؛ از مردان آسمانی مثل حاج رمضون تا کودکان غزه که با صوت قرآن‌شان جهان را تکان می‌دهند.
یاد سخن رهبرانقلاب سال 97 و پیش از این حوادث افتادم که فرمودند: «بروید روی نظریه مقاومت کار کنید، آن را تقویت کنید.» آری، روح مقاومت همان نظریه‌ای است که دل‌ها را می‌سازد و دست انقلاب را در دست همه آزادی‌خواهان جهان می‌گذارد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.