سیاست‌های چراغ‌خاموش آمریکا در سودان در حال اجراست

ترامپ بعد از آنکه توانست با موفقیت طرح آتش‌بس خود را در نوار غزه به طرف‌های در حال جنگ و البته به میانجی‌ها تحمیل کند، برنامه‌های خود را برای پایان دادن به جنگ سودان نیز کلید زده است.
کد خبر: 743642 | ۱۴۰۴/۰۸/۰۵ ۱۱:۱۵:۰۰
سید عماد حسینی- ترامپ بعد از آنکه توانست با موفقیت طرح آتش‌بس خود را در نوار غزه به طرف‌های در حال جنگ و البته به میانجی‌ها تحمیل کند، برنامه‌های خود را برای پایان دادن به جنگ سودان نیز کلید زده است.
به گزارش اعتمادآنلاین، این مساله را برخی از رسانه‌های عربی اعلام کرده و مدعی شده‌اند این طرح عملاً آغاز شده اما در حال حاضر به صورت چراغ‌خاموش در حال انجام است و انتظار می‌رود دولت ترامپ جنگ سودان را علناً در صدر دستور کار خود برای حل‌و‌فصل درگیری‌ها و برقراری صلح در مناطق تنش و درگیری مزمن در سراسر جهان قرار دهد.
به اعتقاد کارشناسان عرب، این بخشی از یک رویکرد کلی و اعلام‌شده از سوی دولت ترامپ است که انگیزه‌های آن پنهان نیست.
این روند شامل اتخاذ سیاست خاموش کردن آتش‌های شعله‌ور برای دستیابی به اهدافی است که در درجه اول به نفع ترامپ، جاه‌طلبی او برای کسب جایزه صلح نوبل و توانایی‌اش در دستیابی به آنچه دولت بایدن در آن شکست خورد، و کسب امتیاز بیشتر در رقابت بین جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها خواهد بود.
اگر رویدادهای دراماتیک و تغییری در جبهه روسیه و اوکراین رخ ندهد، دولت ترامپ بیش از اکنون درگیر وقایع روزانه این جنگ نخواهد بود و از این رو انتظار می‌رود توجه و تمرکز خود را بیشتر به جنگ سودان معطوف کند.
در این بین کاشناسان می‌گویند، مشکلی که مانع تلاش‌های دولت ترامپ برای حل بحران سودان خواهد شد شکاف بزرگی است که بین دیدگاه آمریکا درباره پایان جنگ و دیدگاه دولت سودان به وجود آمده؛ دیدگاهی که در فوریه امسال اعلام و آن را نقشه راه پایان این بحران نام‌گذاری کرده بود و روز‌به‌روز این شکاف گسترده‌تر هم می‌شود.
عبدالفتاح البرهان، رئیس شورای حاکمیتی، بارها بر این دیدگاه تاکید کرده و آن را مبنای مناسبی برای حل بحران، برقراری صلح در سودان و ایجاد پایه‌های حکومت دموکراتیک غیرنظامی قلمداد کرده است.
نخست‌وزیر کامل ادریس در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به این موضوع اشاره کرد و یادآوری کرد که سودان رسماً نقشه راه را به عنوان دیدگاه رسمی دولت سودان برای خروج از بحران به شورای امنیت ارائه کرده است.
دولت سودان معتقد است این یک مطالبه مردمی و عمومی است که نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد؛ چنان‌که مسئولیت اخلاقی، قانونی و ملی دولت را ملزم به بیان این مطالبه، پاسخ به آن و تبدیل آن به واقعیت می‌کند.
از سوی دیگر، دیدگاه آمریکا مبتنی بر ضرورت حضور نیروهای پشتیبانی سریع و متحد غیرنظامی آن، به عنوان بخشی از هرگونه فرمول حل‌و‌فصل احتمالی، است.
به عبارت دیگر، آنها باید بخشی از ساختار حکومتی - صرف نظر از فرمول آن- در حیات سیاسی سودان، در چارچوب ترتیبات سیاسی و امنیتی مورد توافق باشند.
دیدگاه دولت سودان دراین‌باره، همان‌طور که در نقشه راه آمده، بر این فرض استوار است که پایان جنگ با کنار گذاشتن سلاح‌های نیروهای پشتیبانی سریع، لغو محاصره الفاشر و عقب‌نشینی از مناطقی که در آن حضور دارند رقم می‌خورد.
با این حال، دیدگاه آمریکایی‌ها بر این است که آتش‌بس بدون قید‌و‌شرط باید اجرا شود و هر طرف بر سر مواضع خود بماند.
دولت سودان این رویکرد را رد می‌کند و معتقد است این رویکرد، شورش نیروهای پشتیبانی سریع را مشروعیت می‌بخشد، آنها را در جایگاهی برابر با دولت مشروع به رسمیت شناخته‌شده بین‌المللی قرار می‌دهد و آنچه را شبه‌نظامیان نتوانستند از طریق جنگ به دست آورند، به آنها می‌بخشد.