«نشنیدن» برگرفته از یک قصه عامیانه است؛ مشکل بودجه در ساخت فیلم کوتاه
هادی عزیزی کارگردان فیلم کوتاه «نشنیدن» با اشاره به چالشهای ساختن فیلم کوتاه، بیان کرد که فیلم کوتاهش را با بودجهای بسیار کم ساخته است.
هادی عزیزی نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «نشنیدن» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این فیلم توضیح داد: درباره فیلم «نشنیدن» باید بگویم که اولین کارم است؛ این پروژه را قبل از کرونا شروع کردم، زمانی که در دفتر تهران انجمن سینمای جوانان در حال گذراندن دوره فیلمسازی بودم و از همان زمان ایده اولیه آن شکل گرفت.
فیلمنامه را داشتم؛ البته برخی از فیلمنامههای قبلیام بلند و سنگین بودند که به دلیل مشکلات بودجهای، نتوانستم آنها را بسازم.
یکی از آنها را ارائه دادم که انجمن آن را خرید اما همیشه حسرتش را داشتم که چرا خودم نتوانستم بسازمش.
وی بیان کرد: تصمیم گرفتم کاری کوچک و جمع و جور انجام دهم.
این ایده از یک قصه کوتاه عامیانه که دو سه خط بیشتر نبود، الهام گرفته شد.
یکی از دوستانم آن را تعریف کرد که در کتاب فرهنگ عامیانه چاپ شده بود و من خوشم آمد و بر اساس آن فیلمنامه را نوشتم و آن را ساختم.
عزیزی گفت: ساخت این فیلم با هزینهای حدود ۲۰ میلیون تومان در سال ۱۴۰۰ انجام شد.
من به شهرستان رفتم و پروژه را پیش بردم و علیرغم تمام سختیها، موفق شدم.
چون میخواستم قصهام را در ملایر بسازم و زادگاهم هم همانجا است، دنبال لوکیشنهایی در آنجا میگشتم.
خیلی لوکیشن داشتم که در ذهنم بود، مثلاً باغی در یک منطقه یا جایی دیگر که همیشه در خاطراتم بود اما وقتی عملیاتی میشد باید میدیدم کدام لوکیشن بهتر است.
خیلی درگیر این موضوع بودم و روستاهای مختلف را میدیدم.
مثلاً خانهای که لوکیشن فیلمم شد، در بخشی از بافت سنتی و قدیمی بود؛ خانهای مخروبه و بزرگ که بخشی از آن خراب شده بود اما جای جالبی بود.
بخشی دیگر هم فضای بیرونی بود که در یک روستا قرار داشت، تقریباً ۵۰ کیلومتر دورتر از شهر.
این یک جغرافیای خلاقانه بود که ناخودآگاه شکل گرفت.
وی عنوان کرد: دنبال این بودم همهچیز کنار هم جمع شود اما مجبور شدیم این مسیر را طی کنیم.
تدوین فیلم هم تجربه پرچالشی بود و سختی خودش را داشت.
سعی کردیم کاری کنیم که زیاد اذیت نشویم ولی خب طبیعت تولید همین است.
کارگردان فیلم کوتاه «نشنیدن» گفت: فیلمبرداری کار را در دو روزه انجام دادم؛ فیلمبردار و طراحی صحنه هم دوستم بودند، از بچههای قدیمی سینمای جوان که در دهه ۷۰ تحصیل و فعالیت داشتند و جوایزی هم گرفته بودند.
در واقع، پیرمردان خوابزده را از خواب بیدار کردیم و سر کار آوردیم!
به مرور، عوامل جوانتر و جدید تیم هم به ما اضافه شدند؛ دستیاران، منشی صحنه، دستیارهای فیلمبردار و طراح صحنه، همه بچههای جوانی بودند که نمیشناختمشان اما به واسطه همشهری بودن و روحیه تیمی خوبی که داشتند، همکاری خوبی شکل گرفت و کار جمع و جور انجام شد.
عزیزی در پایان در مورد قصه فیلمش که اقتباسی است، بیان کرد: قصه فیلم هم بر اساس یک داستان عامیانه کوتاه بود؛ قصه درباره زن و شوهری است که زن احساس میکند گوشش کمشنوا شده و به دکتر مراجعه میکند.
نمیخواهم همه داستان را لو بدهم ولی باید ببینید و ارتباط برقرار کنید.
فیلم کوتاه «نَشِنیدن» به نویسندگی و کارگردانی هادی عزیزی با بازی محمودرضا فردوسی، هما شهیدی زاده، عباس روزبهانی اقتباسی از کتاب «بهترین لطیفه های دکتر گوش» است.
این اثر داستان پیرمردی را روایت می کند که احساس میکند شنوایی همسرش اخیرا کاهش یافته اما خود او از این موضوع بی خبر است.
عوامل فیلم کوتاه نَشِنیدن» عبارتند از نویسنده و کارگردان هادی عزیزی بازیگران: محمود رضا فردوسی، هما شهیدی زاده عباس روزبهانی، فیلم بردار: امید وفایی، طراح صحنه و لباس: احسان میرشاهولد، سعید بوالحسنی، تدوین: مرجان طبسی، طراحی و ترکیب صدا: بهنیا یوسفی، صدابردار: مسعود حسینی، اصلاح رنگ و نور: مهران دوستی، طراح گریم: شهرام معارفوند، طراح پوستر: مینا سادات حسینی، دستیاران کارگردان لیلا چهاردولی، باران وفایی، منشیصحنه: نرگس روستایی، دستیاران فیلمبردار: کیوان محمدینژاد، امیر حسین سلیمی، سجاد فراهانی، دستیار صدابردار: علی ترکزبان، دستیار صحنه: معین صمدیزاده، عکاس: مریم قربانی، ساخت تیزر: حمید ابراهیمی، مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه: رضا پورزارعی، تهیهکنندگان: هادی عزیزی و انجمن سینمای جوانان ملایر.